Βέλγιο. Κατασκήνωση Πολλέρ. Τροχόσπιτα που φιλοξενούν πρόσφυγες. Οικογένειες που προσπαθούν να κάνουν μια καινούρια αρχή στην Ευρώπη. Την Ευρώπη που ταξίδεψαν για να επιβιώσουν από τον πόλεμο. Την Ευρώπη, που τώρα ζει έναν άλλο πόλεμο, βιολογικό. Της πανδημίας του κορωνοϊού.
-Advertisement-
Σε ένα από τα τροχόσπιτα των προσφύγων, ζει ο Χασάν με την οικογένεια του. Εκεί περνά τη δική του καραντίνα, αγωνιώντας όχι μόνο για το αύριο των παιδιών του αλλά και για το σήμερα όλων των συνανθρώπων. Την ώρα που η πανδημία έχει φέρει στο φως τις ελλείψεις σε μάσκες και υγειονομικά προϊόντα, ο Χασάν, πέφτει με τα μούτρα στη ραπτομηχανή του και δίνει μάθημα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς.
-Advertisement-
Σε μια χώρα όπου έφτασε με πολλά όνειρα αλλά εκείνη του ζητά να την εγκαταλείψει, εκείνος παραμερίζει την άρνηση για φιλοξενία και προσφέρει εθελοντικά την τέχνη και τον χρόνο του, για να «εξοπλίσει» τους Βέλγους, με μάσκες που θα τους προφυλάξουν από τον ιό.
Ο Χασάν, έφυγε από τη Συρία λόγω του πολέμου. Με τη γυναίκα του, τα δυο μικρά παιδιά τους και μία θεία του, άφησαν πίσω τους τα ερείπια, τις βόμβες, τους νεκρούς τους. Πήραν μαζί μόνο τις πληγές τους, στοιβάχτηκαν σε μια βάρκα και έφτασαν στην Ελλάδα.
Ο Χασάν και η οικογένεια του, κατέληξαν στο κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στις Θερμοπύλες, περιμένοντας την έγκριση ασύλου και το πολυπόθητο διεθνές διαβατήριο, που θα τους οδηγούσε στο Βέλγιο, όπου ήδη βρίσκονταν οι γονείς του.
«Τον Χασάν τον θυμόμαστε όλοι με αγάπη. Ήσυχος, καλή στόφα ανθρώπου. Πάντα ευγενικός και φιλότιμος. Στοργικός πατέρας και σύζυγος. Όσο δύσκολη και αν ήταν η καθημερινότητα τους, πάντα έλεγε ευχαριστώ…» λένε οι άνθρωποι του καμπ, που τον γνώριζαν.
Η αίτηση ασύλου εγκρίθηκε, το διεθνές διαβατήριο εκδόθηκε και ο Χασάν με την οικογένεια του, κατάφερε να φτάσει στο Βέλγιο για να ενωθεί με τους γονείς του και όλοι μαζί να κάνουν μια καινούρια αρχή. Τουλάχιστον αυτό πίστευε. Γιατί η βελγική κυβέρνηση, τον θεωρεί «ανεπιθύμητο» και του ζητά να επιστρέψει στην Ελλάδα. Η πανδημία του κορωνοϊού, καθυστερεί την απέλαση του . Ο ίδιος αν και απογοητευμένος από τον αδιάκοπο αγώνα να στεριώσει, συνεχίζει να βάζει πάνω από την πίκρα, την ανθρωπιά. Και ευχαριστεί το Βέλγιο, προσφέροντας τις υπηρεσίες του.
Στην πατρίδα του ήταν επαγγελματίας ράφτης. Από τους καλούς και φημισμένους τεχνίτες του είδους. Μια τέχνη, που έγινε αφορμή να δείξει τη δική του αλληλεγγύη, στην εποχή του κορωνοϊού. Tου Covid – 19, που δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε ανθρώπους και εθνικότητες. Ο Χασάν, ράβει καθημερινά μαζί με την οικογένεια του εκατοντάδες μάσκες, που χρησιμοποιούν οι ντόπιοι για να προστατευθούν από τον ιό.
Η ιστορία του, συγκίνησε την τοπική κοινότητα. Όπως και η προσφορά του.
Αυτός, είναι ο Χασάν Χασούν., που ξεκίνησε από το Αφρίν της βορειοδυτικής Συρίας, φιλοξενήθηκε στις Θερμοπύλες και έφτασε ως το Βέλγιο, παραδίδοντας μαθήματα ανθρωπιάς από όπου και αν πέρασε,και αφήνοντας ανεξίτηλα τα ίχνη του μεγαλείου της ψυχής του….
