Για τρεις αιώνες –από τον 8ο μ.Χ. έως τον 11ο μ.Χ.– οι αρχαίοι βορειοευρωπαίοι επιδρομείς εξαπλώθηκαν με τη δύναμη των όπλων τους σε μία τεράστια έκταση.
Η εξουσία τους ξεκινούσε από τη Ρωσία, περνούσε από τη σκανδιναβική χερσόνησο και διέσχιζε οριζόντια ολόκληρο το Βόρειο Ατλαντικό, από την Αγγλία και τα νησιωτικά συμπλέγματα στα βόρεια της Σκωτίας μέχρι την Ισλανδία, τη Γροιλανδία και τέλος το σημερινό ανατολικό Καναδά.
Επίσης τη δύναμη των Βίκινγκς ένιωσαν η Βόρεια Αφρική, η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία, ακόμη και το Βυζάντιο.
Όλα άρχισαν με τη λεηλασία της Μονής Λίντισφαρν στη βορειοανατολική Αγγλία το 793 και τελείωσαν σχεδόν 300 χρόνια αργότερα, με τη συντριβή των Νορβηγών του Χάραλντ του Γ’ στο Στάμφορντ Μπριτζ του Λονδίνου.
Βγαλμένο από τα τρίσβαθα της πιο σκοτεινής ιστορίας των Βίκινγκς είναι το εύρημα της αρχαιολογικής σκαπάνης.
Πριν λίγες ημέρες ήρθε στο φως ένα τεράστιο σπαθί των γενναίων μαχητών.
Έχει μήκος πάνω από 1 μέτρο, χρονολογείται από το 1.000 μ.Χ. και βρέθηκε στη νότια Νορβηγία, 275 χιλιόμετρα από το Όσλο.
Οι Νορβηγοί επιστήμονες λένε ότι το σιδερένιο σπαθί είναι καλά διατηρημένο, αν και σκουριασμένο.
Το μέρος και ο τρόπος που βρέθηκε τροφοδοτούν αρκετές εκδοχές για τον κάτοχό του.
Σύμφωνα με τον Λαρς Χόλγκερ Πίλε, η λεπίδα ήταν σφηνωμένη ανάμεσα στα βράχια, όπως θα έκανε κάποιος για να προστατευτεί από μία χιονοθύελλα, αλλά τελικά άφηνε την τελευταία του πνοή από το ψύχος εκεί στο βουνό.
Το γεγονός ότι το σπαθί επί 10 αιώνες δεν διαλύθηκε, ο Πίλε το αποδίδει στην ποιότητα του σιδήρου, καθώς και στις κρύες, ξηρές καιρικές συνθήκες της Σκανδιναβίας.
πηγη-sport-fm.gr
