Απ.Τζιτζικώστας: Ο πρωθυπουργός αναζητά εναγωνίως δικαιολογία της αποτυχίας του

Στην προσχηματική σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών από τον πρωθυπουργό και στην αναξιοπιστία του Αλέξη Τσίπρα αναφέρεται με άρθρο του στο “ΒΗΜΑ της Κυριακής” ο υποψήφιος για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας Απόστολος Τζιτζικώστας.

-Advertisement-

Ο κ. Τζιτζικώστας στηλιτεύει τον τρόπο με τον οποίο γίνεται αντιληπτή από το πολιτικό σύστημα η κορυφαία έννοια της “εθνικής συναίνεσης”, κάνοντας λόγο για “κωμικοτραγική εξήγηση” της σύγκλησης του Συμβουλίου από τον πρωθυπουργό, για “μικροπολιτική παθογένεια” και “πλήρη ανακολουθία” του κ. Τσίπρα προεκλογικά, όταν ακολουθούσε τη στρατηγική ρήξης και μετεκλογικά που ζητάει δήθεν εθνική συνεννόηση.

Όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο κ. Τζιτζικώστας, ο κ. Τσίπρας “πρωταγωνιστής, στα λόγια και την πράξη, της στρατηγικής ρήξης κατά τη διάρκεια της εξαετούς κρίσης, προκάλεσε δύο εθνικές εκλογικές αναμετρήσεις και ένα διχαστικό δημοψήφισμα σε διάστημα λίγων μηνών, ακριβώς διότι απέκρουε ακόμη και την ιδέα, πόσο μάλλον την έκφανση μιας ευρύτερης συναίνεσης”.

Ακόμη, ο κ. Τζιτζικώστας υπογραμμίζει πως “τα κυβερνητικά πεπραγμένα σε μείζονες τομείς καταδεικνύουν ότι ο πρωθυπουργός αναζητά εναγωνίως, δικαιολογία της αποτυχίας του” αναφέροντας ως παραδείγματα την Παιδεία, όπου ξηλώνεται ο μόνος νόμος που εγκρίθηκε με πλειοψηφία μεγαλύτερη των 5/6 της Βουλής, την εσωτερική Ασφάλεια με την επικίνδυνα αλλοπρόσαλλη πολιτική στην διαχείριση μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών αλλά και με το τεράστιο θέμα που ανεδείχθη σε σχέση με την εγχώρια τρομοκρατία και την Οικονομία, με τη στοχοποίηση της επιχειρηματικότητας, τη νέα υπερφορολόγηση και την αποθάρρυνση κάθε επενδυτικής πρωτοβουλίας

“Ο μόνος τρόπος επιβίωσης και ανάκαμψης της χώρας είναι η εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου αναγέννησης με στόχους, δράσεις και χρονοδιαγράμματα. Ενός σχεδίου που θα αντιμετωπίζει τις παθογένειες αλλά και θα προτάσσει τα πλεονεκτήματα, τις δυναμικές προοπτικές της χώρας στο σύγχρονο διεθνές περιβάλλον. Και αυτό το σχέδιο είναι πράγματι ένα κεφάλαιο στο οποίο η εθνική συναίνεση είναι και ζητούμενο και προϋπόθεση. Όχι όμως ερήμην της κοινωνίας και των πολιτών, όχι ένα σχέδιο κομματικής έμπνευσης και προέλευσης”, επισημαίνει στο άρθρο του ο κ. Τζιτζικώστας.