Αρχικά ανιχνεύθηκε το 2016, μόλις στα 20 έτη φωτός από τη Γη, χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Very Large Array (VLA) στο Νέο Μεξικό και θεωρήθηκε καφέ νάνος
Ένας πλανήτης, περισσότερες από 12 φορές μεγαλύτερος από τον Δία έχει βρεθεί να αιωρείται μόνος του μέσα στο διάστημα, περίπου 20 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Αυτός ο μοναχικός πλανήτης δεν συνδέεται με κανένα άστρο και είναι ο πρώτος του είδους του που ανακαλύπτεται, χρησιμοποιώντας ένα ραδιοτηλεσκόπιο από τη Γη. Τόσο η μάζα όσο και η τεράστια δύναμη του μαγνητικού πεδίου θέτουν υπό αμφισβήτηση αυτό που οι επιστήμονες γνωρίζουν για την ποικιλία των αστρικών αντικειμένων που βρίσκονται στα βάθη του διαστήματος.
«Αυτό το αντικείμενο βρίσκεται ακριβώς στα όρια μεταξύ ενός πλανήτη και ενός καφέ νάνου ή «αποτυχημένου αστέρα» και μας δίνει κάποιες εκπλήξεις που μπορεί να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε τις μαγνητικές διεργασίες τόσο στα αστέρια όσο και στους πλανήτες», δήλωσε η δρ Melodie Kao, αστρονόμος στο κρατικό πανεπιστήμιο της Αριζόνα.
Οι καφέ νάνοι είναι δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν -είναι και τεράστιοι για να θεωρηθούν πλανήτες και όχι αρκετά μεγάλοι για να θεωρηθούν αστέρια.
Αρχικά ανιχνεύθηκε το 2016 χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Very Large Array (VLA) στο Νέο Μεξικό και θεωρήθηκε καφέ νάνος.
Μυστήριο περιβάλλει αυτά τα αστρικά σώματα, με το πρώτο να έχει παρατηρηθεί μόλις το 1995 – και οι επιστήμονες πίσω από την ανακάλυψη προσπαθούσαν να καταλάβουν περισσότερα για τα μαγνητικά πεδία και τις ραδιοεκπομπές πέντε καφέ νάνων.
Ωστόσο, όταν μια άλλη ομάδα εξέτασε τα δεδομένα των καφέ νάνων συνειδητοποίησε ότι ένα από τα αντικείμενα, που ονομάστηκε SIMP J01365663 + 0933473, ήταν πολύ νεότερο από τα άλλα. Η ηλικία του σήμαινε ότι αντί για ένα «αποτυχημένο αστέρι», είχαν μόλις ανακαλύψει έναν ελεύθερο πλανήτη!
Το όριο που χρησιμοποιείται συχνά για να διακρίνει ένα γίγαντα αερίου από έναν καφέ νάνο είναι το «όριο καύσης δευτερίου» – η μάζα κάτω από την οποία το στοιχείο δευτέριο σταματά να συγχωνεύεται στον πυρήνα σωμάτων.
Το όριο αυτό είναι γύρω στις 13 μάζες του Δία, οπότε στα 12,7 ο πλανήτης που ταυτοπιήθηκε πρόσφατα «έπαιζε» εκπληκτικά οριακά με αυτό.
Καθώς αυτό γινόταν γνωστό, η δρ Kao είχε πραγματοποιήσει μετρήσεις του μαγνητικού πεδίου αυτού του μακρινού αντικειμένου – τις πρώτες τέτοιες μετρήσεις για ένα πλανητικό αντικείμενο έξω από το ηλιακό μας σύστημα. «Όταν ανακοινώθηκε ότι το SIMP J01365663 + 0933473 είχε μάζα κοντά στο όριο καύσης δευτερίου, μόλις είχα τελειώσει την ανάλυση των νεώτερων δεδομένων VLA», ανέφερε.
Ομοίως με το Βόρειο Σέλας που παρατηρείται στη Γη, αυτός ο πλανήτης και ορισμένοι καφέ νάνοι είναι γνωστοί ότι έχουν δικές τους ακτίνες – παρά τις ελλείψεις των ηλιακών ανέμων που τους κατευθύνουν. Είναι η «ραδιοϋπογραφή» αυτών των ακτίνων που επέτρεψε στους ερευνητές να ανιχνεύσουν αυτά τα μακρινά αντικείμενα, αλλά δεν είναι ακόμη σαφές πώς διαμορφώνονται.
Ωστόσο, η ανάλυση της ερευνητικής ομάδας έδειξε ότι το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη είναι απίστευτα ισχυρό, περίπου 200 φορές ισχυρότερο από το Δία του, και αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί έχει επίσης ισχυρή αύρα.
«Αυτό το συγκεκριμένο αντικείμενο είναι συναρπαστικό επειδή η μελέτη των μαγνητικών μηχανισμών μπορεί να μας δώσει νέες ιδέες για το πώς ο ίδιος τύπος μηχανισμών μπορεί να λειτουργήσει σε εξωηλιακούς πλανήτες», εξήγησε η δρ Kao.
«Νομίζουμε ότι αυτοί οι μηχανισμοί μπορούν να λειτουργήσουν όχι μόνο σε καφέ νάνους, αλλά σε αμφότερους και τους αέριους γίγαντες αλλά και τους χερσαίους πλανήτες», ανέφερε.
Η έρευνά τους δημοσιεύθηκε στο The Astrophysical Journal.
