Μπορεί να νομίζετε ότι η έντονη προπόνηση στο γυμναστήριο σημαίνει αυτόματα ότι στη συνέχεια θα σας ανοίξει η όρεξη.
Ωστόσο, ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι η έντονη άσκηση στην πραγματικότητα περιορίζει την πείνα.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια αποκάλυψαν ότι διαφορετικοί τύποι προπονήσεων μπορούν να λειτουργήσουν με παρόμοιο τρόπο με τα φάρμακα απώλειας βάρους, όπως το Ozempic, επηρεάζοντας τις ορμόνες πείνας στο σώμα.
Η άσκηση που λειτουργεί σαν φυσικό Ozempic
Η μελέτη αποκάλυψε ότι τα μαθήματα έντονου spinning μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικά στη μείωση της όρεξης σε σύγκριση με μέτρια ποδηλασία ή καθόλου άσκηση.
Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αυτού του είδους η έντονη δραστηριότητα μειώνει τα κατεσταλμένα επίπεδα γκρελίνης -της ορμόνης που μας προκαλεί πείνα και η οποία εξουδετερώνεται από τη δραστική ουσία στις ενέσεις απώλειας βάρους.
Η γκρελίνη αυξάνει την όρεξη στέλνοντας σήμα στον εγκέφαλο ότι είναι ώρα να φάμε. Εκκρίνεται στο στομάχι όταν είναι άδειο ή σχεδόν άδειο.
Οι ερευνητές στρατολόγησαν 14 άτομα ηλικίας 18 έως 55 ετών -οκτώ άνδρες και έξι γυναίκες- που δεν ασκούνταν τακτικά αλλά ήταν υγιείς.
Τους ζητήθηκε να νηστέψουν κατά τη διάρκεια της νύχτας και να αποφύγουν την έντονη άσκηση, το αλκοόλ, τον καπνό και την καφεΐνη για 12 ώρες πριν από κάθε δοκιμή.
Κάθε άτομο ολοκλήρωσε τρεις πειραματικές συνεδρίες: μία όπου ξεκουράζονταν χωρίς να ασκούνται, μία με ποδηλασία μέτριας έντασης και μία με ποδηλασία υψηλής έντασης.
Για να διασφαλίσουν ότι κάθε επίπεδο άσκησης ήταν προσαρμοσμένο σε κάθε συμμετέχοντα, οι ερευνητές σημείωσαν το σημείο στο οποίο οι συμμετέχοντες άρχιζαν να αναπνέουν πιο βαριά -ένδειξη ότι η προπόνηση ήταν απαιτητική.
Στην ομάδα υψηλότερης έντασης, οι συμμετέχοντες ποδηλατούσαν με 75% μεγαλύτερη ένταση από το βασικό «απαιτητικό» επίπεδό τους, για να εξασφαλιστεί ότι η προπόνηση ήταν επίπονη.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η άσκηση υψηλής έντασης μείωσε τα επίπεδα γκρελίνης περισσότερο από την άσκηση μέτριας έντασης.
Όταν ρωτήθηκαν για τα επίπεδα πείνας τους, οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι ένιωθαν λιγότερο πεινασμένοι μετά από μια πιο έντονη προπόνηση.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι χρειάζονται περισσότερες δοκιμές για να προσδιοριστεί η βέλτιστη «δόση» άσκησης για τον έλεγχο της όρεξης σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες.
«Διαπιστώσαμε ότι η μέτρια ένταση είτε δεν άλλαξε τα επίπεδα γκρελίνης είτε οδήγησε σε καθαρή αύξηση», έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης.
Οι ερευνητές εξήγησαν ότι αυτό υποδηλώνει πως η άσκηση πάνω από το όριο του γαλακτικού οξέος -το σημείο στο οποίο οι μύες αρχίζουν να κουράζονται γρήγορα κατά τη διάρκεια της άσκησης- «μπορεί να είναι απαραίτητη για την καταστολή της γκρελίνης».
«Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι το γαλακτικό οξύ μπορεί να εμπλέκεται στην καταστολή της γκρελίνης που προκαλείται από την άσκηση», καταλήγουν οι συγγραφείς της μελέτης στο Journal of the Endocrine Society.
«Μελλοντικές έρευνες θα πρέπει να επικεντρωθούν στο πώς η παχυσαρκία μπορεί να επηρεάζει αυτή τη διαδρομή και στο αν ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα εκπαίδευσης σε διαφορετικές εντάσεις άσκησης αντικατοπτρίζει αυτά τα αποτελέσματα», πρόσθεσαν.
Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 500.000 άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιούν ενέσεις που επηρεάζουν τις ορμόνες πείνας για να χάσουν βάρος.
Οι ενέσεις, που περιλαμβάνουν τα Ozempic, WeGovy και Mounjaro, λειτουργούν μιμούμενες την επίδραση μιας ορμόνης που ονομάζεται GLP-1, η οποία μας κάνει να αισθανόμαστε χορτάτοι.
Μελέτες δείχνουν ότι, κατά μέσο όρο, όσοι χρησιμοποιούν αυτή τη θεραπεία χάνουν περίπου 13 κιλά σε λίγο περισσότερο από έναν χρόνο.
Επιπλέον, πιστεύεται ότι οι ενέσεις μειώνουν τον κίνδυνο καρδιακών επεισοδίων κατά 1/5 στους παχύσαρκους ασθενείς.
Φωτογραφίες: Unsplash
iefimerida.gr
