Για Ολοκαύτωμα μουσουλμάνων προειδοποιεί ο Γαλλο-Τυνήσιος ιμάμης Χασέν Χαλγκχούμι, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Al-Mouwatin, στον οποίο τόνισε πως οι μουσουλμάνοι πρέπει να προχωρήσουν οι ίδιοι σε μεταρρυθμίσεις και ότι πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη τους.
Ο Χασέν Χαλγκχούμι εξέφρασε φόβο ότι η ανθρωπότητα θα στραφεί εναντίον των μουσουλμάνων, επειδή μία μικρή μερίδα πιστών έχουν αμαυρώσει την εικόνα του Ισλάμ.
«Είμαστε άνθρωποι της ειρήνης. Ζητούμε την ειρήνη. Ο ρατσισμός και το μίσος κατά των μουσουλμάνων αυξάνεται, και με όλα τα ακροδεξιά κόμματα αυτό θα έπρεπε να μας παρακινεί να μιλήσουμε για το Ολοκαύτωμα. Το έχω πει ξανά ότι φοβάμαι ένα Ολοκαύτωμα κατά των μουσουλμάνων. Πράγματι, μία μουσουλμανική Σοά βρίσκεται ήδη σε διεργασία», τόνισε ο ιμάμης.
Εξήγησε, λοιπόν, πως αυτό οφείλεται κυρίως σε «μία μικρή μερίδα ανθρώπων ανάμεσά μας που έχουν αμαυρώσει την εικόνα του Ισλάμ και των μουσουλμάνων και έχουν οδηγήσει τους ανθρώπους να μας μισούν».
Σε μία προσπάθεια να ερμηνεύσει την πρόθεση κάποιων μουσουλμάνων να ενταχθούν σε τρομοκρατικές οργανώσεις, τόνισε ότι αυτή η τάση δεν οφείλεται στην φτώχεια.
«Δείτε τις ηθικές αξίες των μουσουλμάνων σήμερα. Γιατί δε μπορούμε να μιλήσουμε για τις ηθικές αξίες των μουσουλμάνων που ζουν σε κοινές γειτονιές; Πρέπει να έχω κακές ηθικές αξίες μόνο επειδή είμαι φτωχός; Απόλυτα όχι. Ταξίδεψα στο Μπαγκλναντές που το ποσοστό φτώχειας είναι εξαιρετικά υψηλό. Κι όμως οι ηθικές αξίες τους είναι ανάμεσα στις καλύτερες. Ακολούθησαν όλοι οι πολίτες του Μπαγκλαντές τον Οσάμα Μπιν Λάντεν και την Αλ Κάιντα; Απόλυτα όχι. Δεν έχει να κάνει με τη φτώχεια», είπε.
«Αν δεν μεταρρυθμιστούμε εμείς οι ίδιοι, σχετικά με τις ηθικές αξίες μας και τη συμπεριφορά μας, αν δεν μειώσουμε το υψηλό ποσοστό εξτρεμισμού…», πρόσθεσε ο ιμάμης.
Την ίδια στιγμή, επισήμανε πως τάσσεται κατά της «ρητορικής της θυματοποίησης», επισημαίνοντας: «Αρκετά πια. Είμαστε πάντα τα θύματα. Πότε θα τελειώσει αυτό; Πότε θα πούμε: Είμαστε κι εμείς υπεύθυνοι;».
Όσο για τους τρομοκράτες που γεννιούνται σε ευρωπαϊκές χώρες και, όμως, «πλήττουν» τη γενέτειρά τους, όπως συνέβη στη Γαλλία και το Βέλγιο, διερωτήθηκε: «Γιατί δε μπορούμε να αγαπήσουμε τη χώρα μας; Γιατί δε μπορούμε να αγαπήσουμε το Βέλγιο ή τη Γαλλία; Είμαι περήφανος που είμαι Γάλλος. Είμαι Γάλλος από το 2000. Η σύζυγός μου είναι δεύτερης γενιάς Γαλλίδα. Όλα μου τα παιδιά γεννήθηκαν Γάλλοι. Γιατί να μην είμαστε περήφανοι για την υπηκοότητά μας; Η πίστη μου δεν έρχεται σε σύγκρουση με την χώρα μου. Αυτό σημαίνει υπηκοότητα».
