Πριν από 60 χρόνια σ’ ένα χωριό της Μεσσηνίας, μια γυναίκα άφησε την τελευταία της πνοή όταν έφερε στον κόσμο το έκτο της παιδί. Όλη η οικογένεια βυθίστηκε στο πένθος κι ο πατέρας βρέθηκε σε δεινή θέση, γιατί έμεινε μόνος τους με έξι παιδιά τα οποία έπρεπε να μεγαλώσει μέσα στην πείνα και την ανέχεια. Τότε, οι συγγενείς του, τον παρότρυναν να δώσει το νεογέννητο παιδί σε ίδρυμα. Έτσι το κοριτσάκι βρέθηκε, σ’ ένα καλάθι με ένα σημείωμα, έξω από την πόρτα ενός ιδρύματος. Μια πράξη για την οποία ο πατέρας μετάνιωσε από την πρώτη στιγμή.
Τα πέντε αδέρφια, παρότι δεν είδαν ποτέ το πρόσωπο της αδερφής τους, δεν την έβγαλαν ποτέ από τη ζωή τους και πάντα περίμεναν την ημέρα που θα επέστρεφε κοντά τους.
Κάτω από ποιες συνθήκες, βρέθηκαν τα ίχνη της παραλήπτριας στην Αμερική; Γιατί χρειάστηκε να προβούμε σε test DNA; Πώς διαχειρίστηκε η παραλήπτρια το σοκ όλων αυτών των αποκαλύψεων αφού για περισσότερα από 60 χρόνια γνώριζε απλά ότι αφέθηκε στα σκαλιά ενός ιδρύματος και ότι ήταν αγνώστων γονέων; Πώς αισθάνθηκε όταν αντίκρισε, για πρώτη φορά, τα αδέρφια της;
zappit
