Πότε το «αριστερός» και «δεξιός» απέκτησαν πολιτική σημασία και τι διαρρηγνύει η τοποθέτηση των Σπαρτιατών στα αριστερά της Βουλής.
ελληνική (και όχι μόνο) κοινοβουλευτική παράδοση λέει ότι τα κόμματα της αριστεράς συνήθως κάθονται στα αριστερά του Προέδρου της Βουλής και εκείνα της δεξιάς προς τα δεξιά.
Αυτή η παράδοση είναι που έσπασε στη φετινή κοινοβουλευτική σύνθεση με τους Σπαρτιάτες να κάθονται στα αριστερά της αίθουσας. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί ένταση από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ που έστειλε και επιστολή διαμαρτυρίας στον Πρόεδρο της Βουλής.
Γενικά, ο άξονας αριστερά-κέντρο-δεξιά είναι ένας τρόπος ταξινόμησης των πολιτικών θέσεων, των ιδεολογιών και τελικά των πολιτικών κομμάτων που τις εκφράζουν με βάση ζητήματα που αφορούν -σε πολύ γενικό επίπεδο- τηνκοινωνική ισότητα και τη στάση απέναντι στην ταξική διαστρωμάτωση και την οικονομική ιεραρχία.
Ακολουθώντας αυτό το πλαίσιο, οι αριστερές και οι δεξιές πολιτικές θεωρούνται ως εκ διαμέτρου αντιθετικές, χωρίς όμως αυτό να αποκλείει σε κάποιον να έχει αριστερές θέσεις για ένα ζήτημα και δεξιές για ένα άλλο.
Η αρχή στη Γαλλική Επανάσταση
Θα απορεί κανείς πού κολλάει ο«αριστερός» και ο «δεξιός» με την ιδεολογία και γιατί απέκτησαν τέτοιο πολιτικό πρόσημο. Η αρχή έγινε από τη Γαλλική Επανάσταση και από τον τρόπο που έκατσαν στην Εθνική Συνέλευση οι υποστηρικτές του παλαιού καθεστώτος(στα δεξιά) και αυτοί που ήταν υπέρ της επανάστασης (στα αριστερά). Πάντα σε σχέση με τον προεδρεύοντα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σώζεται ο λόγος ενός βουλευτή των πρώτων που λέει μεταξύ άλλων «αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον. Όσοι ήταν πιστοί στη θρησκεία και τον Βασιλιά βρίσκονται στα δεξιά προκειμένου να αποφύγουν βρισιές, φωνές και απρέπειες που καταφανώς είναι ελεύθερες στην απέναντι πλευρά». Αυτή τη χωροταξία την ακολουθούν όσο το δυνατόν περισσότερο και τα σύγχρονα κοινοβούλια, όπως και το ελληνικό. Το ΚΚΕ για παράδειγμα κάθεται αριστερά και μπροστά και η Νέα Δημοκρατία στο κέντρο και δεξιά.
Δεν επαρκεί πια να περιγράψει τον πολιτικό χάρτη
Γενικά, η αριστερή πτέρυγα χαρακτηρίζεται από μία έμφαση σε ιδέες όπως η δικαιοσύνη, η ελευθερία, τα δικαιώματα, η πρόοδος και ο διεθνισμός. Αντιθέτως, η δεξιά πτέρυγα συνδέεται με ιδέες όπως η παράδοση, η τάξη, το χρέος, η εξουσία και ο εθνικισμός (με την πιο παραδοσιακή έννοια).
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι όροι αριστερός-δεξιός δεν μένουν πάντα σταθεροί. Για παράδειγμα, σε πολλές χώρες ο φιλελευθερισμός θεωρείται μία «δεξιά» πολιτική ιδεολογία, παρότι οι ρίζες των φιλελεύθερων ιδεών κάποτε θεωρούνταν αριστερές.
Πάντως, όπως μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς, ο άξονας αυτός μεταξύ αριστεράς και δεξιάς δεν είναι επαρκής να περιγράψει ένα πολύ πιο πολύπλοκο πολιτικό και ιδεολογικό χάρτη όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια. Παρόλα αυτά μπορεί να λειτουργήσει ακόμα βοηθητικά για να καταλαβαίνουμε εύκολα πού περίπου κινείται ο καθένας.
reader.gr
Η Δικαιοσύνη- ατιμωρησία είναι αριστερή πολιτική και η Δικαιοσύνη- πραγματική τιμωρία είναι δεξιά πολιτική;
Η πρόοδος έχει θέση σε αυτό το διαχωρισμό ;