Τελικά αρκεί μια απλή ελληνική λέξη για να βλέπουν κάποιοι εφιάλτες. Και ποια είναι αυτή; Μα η λέξη “μεγαλομέτοχος”. Που από ότι φαίνεται στοιχειώνει τα όνειρα όλων αυτών που άλλα περιμέναν και άλλα σχεδίαζαν.
Αλλά ξεχάσαν δυστυχώς ότι ο λαός μας το λέει καθαρά. Μην σχεδιάζεις χωρίς να υπολογίζεις τον ξενοδόχο! Τώρα θα μου πείτε που να ξέρουν και αυτοί. Δεν τους είχε πει κανένας για τον “μεγαλομέτοχο” και θεωρούσαν ότι είναι μόνοι τους στο “γήπεδο”.
Αλλά σε τελευταία ανάλυση όποιον και να ρωτήσουν την απάντηση θα την δώσει ο ίδιος ο λαός. Ο οποίος και κανέναν δεν ρωτάει αλλά και κανέναν δεν φοβάται.
Και επειδή κάποιοι εκτίθενται χωρίς λόγο θα τους προτρέπαμε να εξετάσουν καλύτερα τη νομοθεσία και τις εξελίξεις πριν εκφέρουν άποψη για να θολώσουν τα νερά.
Γιατί από ότι φαίνεται το πρόβλημα δεν το έχουν οι “μεγαλομέτοχοι”. Αλλά αυτοί που βλέπουν την παράταξη τους να φυλλοροεί και τον λαό να τους γυρίζει την πλάτη.
Την ίδια ώρα τα “κυβερνητικά παπαγαλάκια” προσπαθούν εντελώς μάταια να αλλάξουν αφήγημα και να σώσουν οτιδήποτε αν σώζεται.
Αλλά το ξέρουν και οι ίδιοι.
“Η άμμος στην κλεψύδρα τελειώνει”.
Ούτως ή άλλως μετά τις εκλογές (του φθινοπώρου) θα πουν κι αυτός δικός μας είναι. Το έχουν ξανακάνει την προπροηγουμενη φορα. Το τραγικό είναι ότι κι αυτός δεν θα το διαψεύσει γιατί όλοι θέλουν να έχουν καλή σχεση με την κεντρική εξουσία και η τελευταία με τους τοπικούς παράγοντες. Είναι μια κατάσταση win win.
Όπως είπε η μητέρα Τερεζα,η μοναξιά και η αίσθηση ότι δεν σε θέλουν είναι η χειρότερη φτώχεια.
Τώρα γυρίζω και κοιτάζω
και τη θητεία μου αναμετρώ:
πόσο μεγάλη ήταν η φόρα,
πόσο το πήδημα μικρό!
Συμφωνώ με το άρθρο. Δεν εμπιστεύομαι τους απογοητευμένους. Συνήθως είναι ανίκανοι.