“Αντίδωρα”, μικροσυμφέροντα και “δικά μας παιδιά”

Δεν είναι Μάρτιος αυτός ο φετινός.

Η ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών, την πρώτη του κιόλας μέρα, εξακολουθεί να ρίχνει βαριά τη σκιά της στην πατρίδα μας.

Σχεδόν 60 συμπολίτες μας, οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι, εικοσάρηδες, έχασαν τη ζωή τους, γιατί κάποιοι σταθμάρχες δεν έκαναν τη δουλειά τους, γιατί κάποιοι πολιτικοί δεν έκαναν το καθήκον τους αλλά και γιατί εμείς οι ίδιοι, την μοναδική μέρα που μας δίνεται η δυνατότητα να εκφράσουμε την άποψη, την ημέρα των εκλογών, είτε αδιαφορούμε είτε χαρίζουμε την ψήφο μας.

Τα όσα μαθαίνουν τελευταίες μέρες, μετά το τραγικό δυστύχημα, είναι ανατριχιαστικά αλλά και αποκαλυπτικά. Αφού δείχνουν σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια το πώς στήθηκε το σύγχρονο ελληνικό κράτος.

Ομάδες μικροσυμφερόντων κατοχής της εξουσίας και του δημοσίου χρήματος που αποφασίζουν για όλους και για όλα, πέρα και έξω από κάθε διαδικασία. Ένα πανηγύρι αυθαιρεσίας στο οποίο δυστυχώς συμμετείχαν όλες οι παρατάξεις και όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο.

Το ποιος θα γίνει σταθμάρχης, δεν είναι αποτέλεσμα κάποιες διαδικασίας εκπαίδευσης και αξιολόγησης, αλλά για αυτό αποφασίζει ο βουλευτής ή ο κομματικός παράγοντας. γιατί τελικά το μεγαλύτερο προσόν του σταθμάρχη είναι να είναι δικό μας παιδί.

Το ποια έργα θα γίνουν και πότε δεν είναι αποτέλεσμα ανάλυσης των αναγκών της χώρας μας αλλά εξαρτάται από τα συμφέροντα του εκάστοτε κόμματος που κυβερνά. Και έτσι φτάσαμε να έχουν ξοδευτεί δεκάδες δισεκατομμύρια για το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας μας και αυτό ακόμα να μην έχει ολοκληρωθεί.

Και το χειρότερο βέβαια ότι όχι μόνο δεν έχει ολοκληρωθεί αλλά εξακολουθούμε να σκοτωνόμαστε χωρίς κανένας τελικά να πληρώνει το μάρμαρο όλων των εγκληματικών λαθών και παραλείψεων.

Με τον ίδιο τρόπο, πώς θα μπορούσε αλλιώς άλλωστε, δομήθηκε και η τοπική αυτοδιοίκηση.

Ένα πλέγμα μικροσυμφερόντων για να εξυπηρετούνται τα δικά μας παιδιά. Αυτά που μας ψηφίζουν. Και οι οποίοι δικαιούνται ένα μικρό ή μεγαλύτερο αντίδωρο για την στήριξη και την ψήφο τους. Αδιαφορώντας για όλους τους υπόλοιπους. 

Τώρα θα μου πείτε και το συμφέρον της πόλης και των δημοτών; Αυτό δεν το υπολογίζει κανένας; συγνώμη που θα σας το πω αλλά απάντηση σε αυτό το ερώτημα έχει δώσει ένας παλιός παράγοντας του ποδοσφαίρου, όταν είπε “ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζει και όλοι οι άλλοι να πάνε να…”

Αλλά το 2023 είναι μία χρονιά που μπορεί κάτι να αλλάξει. Αρκεί να το θελήσουμε να το αποφασίσουμε και να το πράξουμε. Ίδωμεν.

Εκτός και αν θέλουμε να συνεχίσουμε να καταρρέουμε…

Καλημέρα σας