Στην «πρωτεύουσα της Ευρώπης» αποκαλύφθηκε σκάνδαλο. «Αδιανόητο πολιτικά, θεσμικά και ηθικά», όπως ειπώθηκε. Ποιος έκανε τι, ποιος γνώριζε και ποιος βούτηξε τη χερούκλα του στο μέλι θα το αποφασίσει η Δικαιοσύνη. Η Βελγική ή η Ελληνική. Αυτό που ήδη, όμως, πρέπει να μας ξενίζει είναι πως αντιμετώπισαν ένα «σκάνδαλο» με παγκόσμιο αποτύπωμα οι «κουτούφραγκοι» Βέλγοι.
Του Αργύρη Αργυριάδη
Δικηγόρου Παρ’ Αρείω Πάγω
Είδατε κάποιον συνήγορο υπεράσπισης στα κανάλια; Στο Βέλγιο εννοώ. Από αυτούς που γνωρίζουν τη δικογραφία. Αντιθέτως, στην Ελλάδα, από αυτούς που ουδέν δύναται να γνωρίζουν -γιατί δεν έχουν καν πρόσβαση στη δικογραφία- πάλι πολλά ακούσαμε. Έπιασαν τηλεοπτικό στασίδι για να μας πουν τι… δεν ξέρουν. Δικηγορία… τηλεοπτικής αισθητικής.
Είδατε κάποιον Βέλγο (ή Ιταλό) παρουσιαστή στα τηλεοπτικά πρωινάδικα να δικάζει και να καταδικάζει; Να ξέρει το νόμο καλύτερα από τους νομικούς ή τους δικαστές; Πόσο άσχετοι αυτοί οι Ευρωπαίοι; Να έρθουν στο Ελλάντα να τους κάνουμε ταχύρρυθμα σεμινάρια. Είναι δυνατόν να είσαι πανελίστας και να μη νοσφίζεσαι τη δικαστική εξουσία;
Διαβάσατε κάπου τη δικογραφία; Γιατί δεν έγινε «φειγ βολάν» στον ημερήσιο Τύπο; Γιατί δεν τη διαβάσαμε εμείς πριν τη διαβάσουν οι συνήγοροι υπεράσπισης των συλληφθέντων; Τι σόι «δημοσιογραφικό λειτούργημα» τελούν στην Εσπερία; Τρώνε βελανίδια, ενώ εμείς χτίζουμε μιντιακούς Παρθενώνες!
Ακούσατε κάποιον να λέει «κάτι που κάπου άκουσε»; Έτσι, χωρίς βαρετές διασαφηνίσεις. Αόριστα και ανεπιτήδευτα; Αυτό που ονομάζουμε «αποκλειστική πληροφορία»; Γιατί τα κάνουν τα πράγματα τόσο σύνθετα; Τι δεν καταλαβαίνουν; Η λύση είναι απλή: λες ό,τι μπαρούφα θες δίχως να την τεκμηριώνεις και όταν διαψευστείς απλά λες: «συγνώμη λάθος»! Έτσι, απλά… Με μία συγνώμη αποκαθίσταται η ζημία και ανασυγκροτείται η τρωθείσα προσωπικότητα του διαπομπευόμενου. Ούτε αυτό έμαθαν οι «Ευρωπαίοι»; Όλα εμείς θα τους τα μάθουμε;
Τους είδατε, όμως, να είναι βιαστικοί. Άκου «αυτόφωρο»! Γιατί βρε παλικάρια; Γιατί δεν κάνατε καμιά «βαμβακούλεια επιτροπή» (τη γνωστή «τριμελή» απαρτιζόμενη από 5-6 άτομα) να αποφανθεί εάν έχουμε αδίκημα ή όχι; Γιατί να μην το συζητάμε μήνες στη βουλή; Γιατί να μην καταγγέλλουμε σκευωρίες, συνωμοσίες, τη CIA, τον Πούτιν και όλα τα γνωστά; Γιατί δεν αφήσατε λίγο σασπένς; Είστε εντελώς αντι-τηλεοπτικοί!
Και αυτές οι αναλύσεις σας στον ημερήσιο Τύπο. Πόσο βαρετές. Γιατί δίνετε απαντήσεις βρε; Γιατί ψάχνετε τα γεγονότα, ερευνάτε τη διαδρομή του χρήματος, την προσπάθεια επιρροής; Δεν χρειάζονται όλα αυτά; Τζάμπα ανθρωποώρες. Τα πράγματα είναι απλά. Λίγο τεφροθηρικά σχολιάκια και τέλος. Να ικανοποιείται η «κοινή γνώμη». Δώστε αίμα στο πόπολο, όχι απαντήσεις! Τι δεν έχετε καταλάβει;
Κάποια στιγμή, θα κάνουμε και σε τούτη τη χώρα, μία σοβαρή συζήτηση για το πως αναδεικνύουμε πρόσωπα και πολιτικές. Πώς αποφασίζουμε ποιοι θα μας διαφεντεύουν. Απλά αυτή η συζήτηση θα γίνει στο απώτερο μέλλον. Για την ώρα ανήκει στη σφαίρα της μεταφυσικής. Μέχρι τότε ας διαβάσουμε το δικό μας, Θεσσαλονικιό, Ντίνο Χριστιανόπουλο. Τώρα που τον «ανακάλυψε» και η Μέγκαν Μαρκλ, ίσως πρέπει να ξαναδιαβάσουμε το «εναντίον».
«Είμαι εναντίον των κλικών. Προωθούν τους δικούς τους· τους άλλους, όλους τους θάβουν. Όποιοι δεν τους παραδέχονται, καρατομούνται. Κυριαρχούν οι γλύφτηδες και οι τζουτζέδες. Δεν έχω καμμιά αμφιβολία πως το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια».
Και εμείς, πράγματι, γεμίσαμε από τούτα. Τους αναδείξαμε, φευ, σε υπέρλαμπρα πολιτικά αστέρια. Κάνουν απεργία και οι υπάλληλοι καθαριότητας, γαρ…
