Ο Ούγγρος πρωθυπουργός δείχνει να αλλάζει στάση στο Ουκρανικό, υιοθετώντας πιο σκληρή γραμμή απέναντι στη Μόσχα. Τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτή η αλλαγή στάσης από την πλευρά ενός πραγματιστή ηγέτη όπως είναι ο Όρμπαν;
Από τότε που ξεκίνησε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον περασμένο Φεβρουάριο, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν επιχειρεί να ισορροπήσει μεταξύ αντιμαχόμενων στρατοπέδων. Ο 59χρονος ηγέτης είχε ασκήσει κριτική στις κυρώσεις που επέβαλε η ΕΕ στη Ρωσία για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ και οι δηλώσεις με τις οποίες είχε εκφράσει τη στήριξή του προς την Ουκρανία είχαν θεωρηθεί διστακτικές και απρόθυμες. Ο ηγέτης της νατοϊκής Ουγγαρίας ήταν όμως διστακτικός και όταν καλείτο, τους περασμένους μήνες, να καταδικάσει τη ρωσική εισβολή, ενώ παράλληλα απέφευγε να αναφερθεί στο ενδεχόμενο μιας ρωσικής ήττας.
Κρίνοντας ωστόσο από όσα έχουν λάβει χώρα τα τελευταία 24ωρα, ο Βίκτορ Όρμπαν ίσως πλέον να αλλάζει στάση στο Ουκρανικό υιοθετώντας πιο σκληρή στάση απέναντι στη Μόσχα, όπως σημειώνει σε άρθρο του ο βρετανικός ιστοχώρος Unherd.
Από το βήμα ομιλίας του το περασμένο Σάββατο, ο Όρμπαν καταδίκασε τη ρωσική «επιθετικότητα» υποστηρίζοντας μάλιστα ότι είναι αναγκαία μια κυρίαρχη Ουκρανία «προκειμένου να σταματήσει η Ρωσία να αποτελεί απειλή για την ασφάλεια της Ευρώπης».
Την ίδια ημέρα, η πρόεδρος της Ουγγαρίας και στενή συνεργάτιδα του Όρμπαν, Καταλίν Νόβακ, επισκέφθηκε το Κίεβο, όπου είχε συνάντηση με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Από την ουκρανική πρωτεύουσα, η Νόβακ κατηγόρησε μάλιστα τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ως «ξεκάθαρα υπεύθυνο» για τον πόλεμο στην Ουκρανία, έχοντας στο πλευρό της τους ιδιαίτερα επικριτικούς απέναντι στη Μόσχα πρωθυπουργούς της Πολωνίας, του Βελγίου και της Λιθουανίας.
Ο Βίκτορ Όρμπαν αντιμετωπίζεται, σε γενικές γραμμές, ως πραγματιστής και κυνικός. Προ μηνών, είχε εκφράσει την άποψη ότι η Ουκρανία δεν θα μπορούσε να νικήσει στρατιωτικά τη Ρωσία, και ότι η Δύση δεν θα μπορούσε να επικρατήσει σε έναν οικονομικό πόλεμο ενάντια στη Μόσχα. Πλέον, έπειτα από σχεδόν δέκα μήνες πολέμου, οι προαναφερθείσες εκτιμήσεις ηχούν εν μέρει άστοχες. Η αλλαγή στάση από τον Όρμπαν στο Ουκρανικό θα μπορούσε, ενδεχομένως, να ερμηνευτεί υπό αυτό το πρίσμα: ως αλλαγή στάσης εκ μέρους ενός πραγματιστή ηγέτη ο οποίος βλέπει πια τη Ρωσία να μην τα πηγαίνει τόσο καλά στα μέτωπα των ποικίλων συγκρούσεων.
Από την άλλη πλευρά, βέβαια, οι τακτικισμοί του Όρμπαν ίσως να έχουν να κάνουν και με τα κεφάλαια που διεκδικεί ως χρηματοδότηση η Ουγγαρία από την ΕΕ. «Πολλοί ισχυρίζονται ότι η αλλαγή στάσης από την πλευρά του Ούγγρου πρωθυπουργού συνδέεται με την επικείμενη απόφαση αναφορικά με την παρακράτηση ευρωπαϊκών κονδυλίων που προορίζονται για την Ουγγαρία. Εικάζεται ότι οι Βρυξέλλες δεν θα εγκρίνουν μέρος της χρηματοδότησης της Ουγγαρίας παρά τις παραχωρήσεις από τη Βουδαπέστη, οπότε ο Όρμπαν μπορεί να θέλει να δείξει στην υπόλοιπη ΕΕ ότι τελικά είναι με το μέρος της», σημειώνει στο άρθρο του το Unherd.
kathimerini.gr