Οι διακοπές στο χωριό, είναι οι μόνες αυθεντικές…
Και ποιος δεν θυμάται με νοσταλγία τα καλοκαίρια στο χωριό. Στα σπίτια των γιαγιάδων, των παππούδων, των θείων, παρέα με τα ξαδέρφια και όλα τα προσωρινώς «επαναπατριζόμενα» παιδιά των χωριανών που οι γονείς τους «ξενιτεύτηκαν» στις πόλεις. Παρέες ετερόκλητες μεν αλλά έτοιμες γρήγορα να «δέσουν» σαν σιρόπι από γλυκό του κουταλιού…
Σε ένα τέτοιο μαγικό μέρος, σε ένα όμορφο χωριό, ευτύχησα να περάσω τα παιδικά μου καλοκαίρια. Και τώρα, σειρά έχει η επόμενη γενιά. Το δικό μου παιδί, μαζί με όλα τα παιδιά, όλων των τότε παιδικών μου φίλων. Διαιωνίζοντας το αυθεντικό καλοκαίρι στο χωριό!
Αργυροχώρι Ιούλιος 2022 – Τουρνουά μπάσκετ, καρότσα, Trap και το κορίτσι του Μάη!
Είναι περίπου επτά και μισή και… ησυχία τέλος! Από τα μεγάφωνα ακούγεται σε όλο το χωριό το κλασσικό φου φου ένα δύο και αμέσως μετά η ανακοίνωση των αναμετρήσεων της 4ης ημέρας του 7ου Τουρνουά μπάσκετ που επέστρεψε δριμύτερο μετά την πανδημία.
Η φωνή του εκφωνητή – Προέδρου της Κοινότητας- διοργανωτή του Τουρνουά – κονφερασιέ κτλ κτλ Σπύρου Στεργιόπουλου (που περιγράφει και τον αγώνα) δίπλα στις γοητευτικές κυρίες της γραμματείας, είναι σαν το παρασύνθημα για να ξεχυθούν από παντού μικροί και μεγάλοι με προορισμό το πλατανόδασος που φιλοξενεί το γήπεδο μπάσκετ.
Καταφτάνω περπατώντας στο ρυθμό της μουσικής. Σιγοψιθυρίζοντας και εγώ μαζί με τον Trannos “Της αρέσει να ‘μαι αλήτης και εγώ να ‘μαι Madame…” Έκθαμβο το νεανικό κοινό από τις μουσικές μου γνώσεις, σίγουρα –σκέφτομαι- κέρδισα επάξια τη θέση της θείας που στα τραπέζια κάθεται πάντα με τη νεολαία. Ευτυχώς πρόλαβα γιατί στο επόμενο τραγούδι οι Ολύμπιανς τραγουδούσαν το κορίτσι του Μάη…
Στην πέτρινη βρύση με την πέργκολα –κάτι σαν τη Θύρα 1 – ας πούμε, με καλωσορίζει πρώτος ο κυρ Θωμάς που με περηφάνια ήρθε με τις κόρες και τα εγγόνια του να υποστηρίξουν την τοπική ομάδα.
Ανάμεσα στα τραπεζάκια με τα καθίσματα που έχουν στηθεί πέριξ του αγωνιστικού χώρου – κάτι σαν τα VIP του γηπέδου ας πούμε– και άλλοι γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, θείες, θείοι, ανίψια, εγγόνια. Και ανάμεσα τους, οικογένειες ντόπιες και ξένες, μωρά, μικρά παιδιά, αθλητές, παρέες φίλων. Όλοι οι καλοί χωράνε! Συζητήσεις, γέλια, χαρές, προγνωστικά, οδηγίες στους παίκτες πριν ξεκινήσουν τα ματσάκια.
Στην είσοδο του αγωνιστικού χώρου, το ιατρικό team πανέτοιμο –και αχρείαστο μακάρι- με όλο τον εξοπλισμό του.
Συνεχίζω για τις κερκίδες με τα χρωματιστά καθίσματα. Η σκεπαστή! Εδώ χτυπάει η καρδιά του φίλαθλου κοινού. Αγόρια και κορίτσια, μικροί και μεγάλοι πανέτοιμοι να εμψυχώσουν, να φωνάξουν συνθήματα, να χειροκροτήσουν, να διαμαρτυρηθούν –ε πως αλλιώς;- στη διαιτησία, να φωτογραφηθούν και να φωτογραφίσουν τους μπασκετικούς αστέρες….
Αγροτικός Αστήρ – Μπάσχετοι!
Η μουσική που εναλλάσσεται από τραπ σε ραπ και από ραπ σε ροκ με ολίγην από ποπ για να καλύψει κάθε φίλαθλο γούστο, χαμηλώνει. Ο διαιτητής παίρνει θέση για την έναρξη του αγώνα. Οι παίκτες των ομάδων εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο. Το κοινό επευφημεί και χειροκροτά ασταμάτητα.
Δεν είναι τα αδέλφια Αντετοκούμπο, ούτε ο Γκάλης και ο Γιαννάκης. Είναι ο Γιαννάκης, ο Γιωργάκης, ο Κωστάκης, παιδιά της διπλανής πόρτας που όμως εκείνη τη στιγμή, στα μάτια μας φαντάζουν σαν μπασκετικά είδωλα.
Ο Αγροτικός Αστήρ (της καθαρεύουσας παρακαλώ) είναι η ομάδα του Αργυροχωρίου. Οι έτεροι Μπάσχετοι μία από τις δύο ομάδες της Υπάτης. Κοντοχωριανοί και φίλοι έξω από τον αγωνιστικό χώρο, «αιώνιοι» αντίπαλοι μέσα σε αυτόν. Παίζουν με τόση λαχτάρα, ένταση και θέληση για νίκη που η μπάλα δείχνει να τρελαίνεται και να βγάζει τα ψυχολογικά της αρνούμενη να υπακούσει στα ουρλιαχτά «μέσαααα, μέσαααα» που ακούγονται από το φιλοθεάμον κοινό.
‘Ισως για αυτό τα αποτελέσματα των ματς φτάνουν μέχρι θερμοκρασίες καύσωνα 41 – 42, ενώ κάποιες φορές ο βαθμολογικός πίνακας δείχνει δροσούλα με ελαφρώς διψήφιες τιμές.
Οι λιλιπούτειες μαζορέτες
Μέσα σε όλα τα άλλα, το τουρνουά Αργυροχωρίου έχει ιστορία… και στις μαζορέτες. Μικρές δεσποινίδες του χωριού που ανυπομονούν για το διάλειμμα και τη στιγμή που επιτέλους θα εισβάλλουν στο γήπεδο για να χορέψουν, να κάνουν τα ακροβατικά τους και να κουνήσουν τα αστραφτερά πον πον τους μαγεύοντας με την τσαχπινιά τους τους θεατές.
Έλα ρε bro!!! Το πιο ανατρεπτικό ντελίβερι!
Υπάρχει περίπτωση να πας στο τουρνουά Αργυροχωρίου και να τη βγάλεις νηστικός; Ποτέ! Ελλείψει καντίνας , φέτος ορίστηκε ως γιατρός της πείνας ο Νίκος Ζιάκας . Ναι ο γνωστός. Πάντα ενεργός τόσο στην αυτοδιοίκηση όσο και στο ΕΒΕ Φθιώτιδας αλλά και ιδιοκτήτης της ταβέρνας το Χάνι του Ζιάκα απέναντι από τον δροσερό καταρράκτη της Υπάτης.
Στην είσοδο του γηπέδου ο τιμοκατάλογος με τα εδέσματα και με ένα τηλεφώνημα καταφθάνει αέρας κορνάροντας με το σκουτεράκι του, ειδοποιώντας έτσι τους πεινασμένους φιλάθλους για την άφιξη των πιτόγυρων. Τον υποδέχονται με τεράστια χαρά φωνάζοντας το παρασύνθημα «Έλα ρε bro!!!!!!”
To αποψινό παιχνίδι τελειώνει όμως κανείς δεν λέει να φύγει νωρίς. Η μικρή πολύβουη κοινωνία που σχηματίζεται στο γηπεδάκι, συνεχίζει τις χαρές, τους πανηγυρισμούς ή τις γκρίνιες. Το κουβεντολόι, τα ραντεβού για την επόμενη μέρα και την αναμονή για τη βραδιά του τελικού και τη μεγάλη φιέστα του Σαββάτου (30-07)που φέτος αναμένεται να ξεπεράσει κάθε φαντασία αφού σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες θα περιλαμβάνει τρόπαια, μετάλλια αλλά και σαμπάνιες, καπνούς και την τελευταία άπαιχτη σκηνή από την περιπέτεια της Αγγλίδας τουρίστριας που θα πει με τη σειρά της….’Ημουν και EGO εκεί!
Υ.Γ. Όμως τίποτα δεν τελειώνει το βράδυ του Σαββάτου, αφού οι ομάδες αφήνουν τις μπάλες του μπάσκετ και πιάνουν τις μπάλες του ποδοσφαίρου για να τιμήσουν το 1ο Τουρνουά Ποδοσφαίρου της Υπάτης που ξεκινά την ερχόμενη Τρίτη 2 Αυγούστου στις νέες αθλητικές εγκαταστάσεις 5χ5!
Αυτό είναι καλοκαίρι!
Βόλτες στην καρότσα του αγροτικού, μπύρες και σουβλάκια, καθαρός αέρας και εξοχή, άνθρωποι που γελούν, χαίρονται, αγωνίζονται. Που νικούν ή ηττούνται. Και ύστερα ξανά από την αρχή…
Όλοι κερδισμένοι, γιατί έχουν την τύχη να ζουν το αυθεντικό καλοκαίρι στο χωριό
Και ναι! Ήμουν και EGO εκεί!
Το Σάββατο στις 21.00 ελάτε και εσείς!!!
