Έφυγε τα ξημερώματα της Δευτέρας (13.6.2022) από τη ζωή η Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα, που διετέλεσε επί χρόνια διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης. Είχε διατελέσει και αναπληρώτρια υπουργός Πολιτισμού στην υπηρεσιακή κυβέρνηση της Βασιλικής Θάνου. Η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, πέθανε το πρωί της Δευτέρας του Αγίου Πνεύματος, σε ηλικία 83 ετών. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο, όπου εισήχθη πριν από δύο μέρες.
Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι ο θάνατός της ήταν ξαφνικός, καθώς την Τετάρτη επρόκειτο να δώσει συνέντευξη τύπου στην Εθνική Πινακοθήκη σχετικά με την έκθεση έργων του Κωνσταντίνου Παρθένη.
Η Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα ήταν ιστορικός τέχνης, αρχαιολόγος και Ομότιμη Καθηγήτρια της Ιστορίας της Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 1992 υπηρέτησε ως Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου. Επίσης, την περίοδο 28 Αυγούστου με 23 Σεπτεμβρίου 2015 διετέλεσε αναπληρώτρια υπουργός Πολιτισμού-Παιδείας και Θρησκευμάτων της Υπηρεσιακής κυβέρνησης με πρωθυπουργό την Βασιλική Θάνου.
Δίδαξε ως επισκέπτρια καθηγήτρια σε ξένα πανεπιστήμια της Γαλλίας, των ΗΠΑ και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο, ενώ στο βιογραφικό της βρίσκονται και πολλές συμμετοχές σε επιστημονικά συνέδρια.
Έχει δημοσιεύσει 21 βιβλία και περισσότερες από διακόσιες μελέτες και άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και εφημερίδες και έχει συγγράψει περισσότερα από εκατό εισαγωγικά κείμενα σε καταλόγους εκθέσεων.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα είχε αποσπάσει και πολλές τιμητικές διακρίσεις στην πορεία της καριέρας της, όπως το Βραβείο Καζαντζάκη του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης (1985), το Α΄ Κρατικό Βραβείο Μελέτης-Δοκιμίου για το βιβλίο «Περί Ζωγραφικής-Αλμπέρτι και Λεονάρντο» (1988), τον τίτλο «Ιππότης Γραμμάτων και Τεχνών της Ιταλικής Δημοκρατίας (1994), τον τίτλο «Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Ιταλικής Δημοκρατίας» (2007), τον τίτλο «Ιππότης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας» (1997), τον τίτλο «Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας» (2005), τον τίτλο «Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας (2011)», το «παράσημο του Αλφόνσου του Σοφού της Ισπανίας» (2000), τον «Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας» (2004), το Βραβείο ΤΕΙ Κρήτης (2005), το Βραβείο International Lions (2006), το Βραβείο XENIA (2006), το Βραβείο «Αριάδνη» από την Παγκρητική Ένωση Αμερικής (2009).
Ποια ήταν η Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα
Η Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα γεννήθηκε στο Αρκαλοχώρι Ηρακλείου Κρήτης και παντρεύτηκε σε ηλικία 17 χρονών τον φιλόλογο Δημήτρη Πλάκα.
Την περίοδο 1959-1964 φοίτησε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και αργότερα έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κλασική Αρχαιολογία έχοντας πάρει υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.).
Από το 1965 έως το 1968 παρακολούθησε μαθήματα στην Ιστορία της Τέχνης του καθηγητή Παντελή Πρεβελάκη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έως το 1971 έκανε μεταπτυχιακό με υποτροφία του Ι.Κ.Υ στην Ιστορία και Κοινωνιολογία της Τέχνης στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης.
Το 1973 έλαβε «Κρατικό Διδακτορικό Δίπλωμα» “Doctorat d’ État ès Lettres” με άριστα από τη Σορβόννη. Το 1975 εκλέχθηκε παμψηφεί ως Τακτική Καθηγήτρια στην έδρα της Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας αντικαθιστώντας τον Παντελή Πρεβελάκη και έγινε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στην ιστορία της Σχολής.
Τα χρόνια της Εθνικής Πινακοθήκης
Από το 1992 ήταν Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου. Στα χρόνια της θητείας της η Εθνική Πινακοθήκη εκσυγχρονίστηκε και επεκτάθηκε χάρις στα νέα παραρτήματα που απέκτησε στην Κέρκυρα, στο Ναύπλιο, στην Γλυπτοθήκη στο Γουδή και στο Μουσείο Καπράλου στην Αίγινα.
Παράλληλα, η έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης εμπλουτίστηκε με 3.000 νέα έργα, ανάμεσα στα οποία και δυο πίνακες του Θεοτοκόπουλου (El Greco). Κατά τη διάρκεια της θητείας της διοργανώθηκαν στην Εθνική πινακοθήκη σημαντικές εκθέσεις ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών, όπως αυτήν τον χειμώνα του 1992-93 με θέμα «Από τον Θεοτοκόπουλο στον Σεζάν» με πάνω από 600.000 επισκέπτες.
Αξίζει να σημειωθεί πως μετά από προσπάθειες χρόνων, εκπονήθηκε μελέτη επέκτασης του κτιριακού συγκροτήματος της Εθνικής Πινακοθήκης, προσθέτοντας 11.040 τετραγωνικά στους χώρους της και εκσυγχρονίζοντάς τη.
Το έργο χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ, από το ΥΠ.ΠΟ.Τ και από δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Ύστερα από την αναγκαστική μετακόμιση της Εθνικής Πινακοθήκης λόγω των απαραίτητων εργασιών για την επέκτασής της, εκατόν είκοσι έργα από τις μόνιμες συλλογές της εκτέθηκαν στο χώρο της Γλυπτοθήκης στο Άλσος Στρατού έως το 2016.
Εκεί εγκαινιάστηκε και το «ψηφιακό μουσείο» με την έκθεση για τον Ελ Γκρέκο της οποίας η ιδέα, ο συντονισμός, η επιμέλεια, τα κείμενα και η αφήγηση ήταν της διευθύντριας της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνας Λαμπράκη – Πλάκα.
Με πληροφορίες από το Wikipedia
