Με την παρουσία βουλευτών, αυτοδιοικητικών αλλά και πολύ κόσμου, ο Δήμος Λαμιέων παρουσίασε το Σάββατο 9 Απριλίου, στο Δημοτικό Θέατρο το βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη «Ταξίδι Μέλιτος».
Ομιλητές ήταν ο Δήμαρχος Λαμιέων Νίκος Σταυρογιάννης, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και πρώην Υπουργός Βύρων Πολύδωρας, ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Λαμίας Αθανάσιος Δ. Μακρυγιάννης και ο Οικονομολόγος Κώστας Ζιάκας ενώ την εκδήλωση συντόνισε ο Δημοσιογράφος Απόστολος Έλληνας.
Στην παρουσίαση παραβρέθηκαν, μεταξύ άλλων, οι Βουλευτές Δημήτρης Βέττας, Αποστόλης Καραναστάσης, Γιάννης Σαρακιώτης και Χρήστος Σταϊκούρας, ο Αντιπεριφερειάρχης Θύμιος Καραΐσκος, ο πρώην Υπουργός Θανάσης Γιαννόπουλος, ο Επίτιμος Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγός Δημήτριος Γράψας, ο πρώην Βουλευτής Πάρις Μουτσινάς, οι Δήμαρχοι Μακρακώμης Θύμιος Παπαευθυμίου και Αμφίκλειας- Ελάτειας Γιώργος Γώγος, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμιέων Θανάσης Κλειτσάκης, Αντιδήμαρχοι, ο Γενικός Γραμματέας του Δήμου Λαμιέων Δήμος Καλαμπαλίκης, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι.
Στην ομιλία του ο Δήμαρχος Λαμιέων Νίκος Σταυρογιάννης τόνισε:
«Με μεγάλη χαρά σας καλωσορίζω στο Δήμο Λαμιέων και στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης μας, προκειμένου να παρουσιάσουμε το νέο πόνημα του πολιτικού και συγγραφέα Μίμη Ανδρουλάκη που αφορά στον Ελευθέριο Βενιζέλο και διαδραματίζεται πριν 100 χρόνια, τα χρόνια του Μεγάλου Εθνικού Διχασμού. Του πολιτικού που πήρε μέρος στην αντιδικτατορική αντίσταση, διώχθηκε από τη Χούντα, υπήρξε ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και της ευρύτερης Αριστεράς πάνω από 20 χρόνια.
Δεν νομίζω ότι ο Μίμης Ανδρουλάκης χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι από τα λίγα πρόσωπα της γενιάς του που, από τα φοιτητικά του χρόνια, παρακολουθεί, συχνά πρωταγωνιστεί στα ιστορικά δρώμενα της εποχής του και συγχρόνως παραμένει αποδεκτός και αγαπητός από τους περισσότερους.
Πιθανότατα αυτό να οφείλεται στο γεγονός, ότι ο ίδιος δεν αφομοιώθηκε από την μετριότητα του πολιτικού συστήματος αλλά ασχολήθηκε συστηματικά με τη συγγραφή σπουδαίων βιβλίων, με ποικίλη θεματογραφία που «υπερβατικά τον απογειώνουν και τελικά τον προφυλάσσουν από τη φθορά» όπως χαρακτηριστικά επισημάνθηκε σε σχετική βιβλιοκριτική. Συνολικά, από το 1979 μέχρι σήμερα, έχει συγγράψει 23 βιβλία ξεκινώντας με τα «Προβλήματα του Κράτους» και τη «Σοσιαλιστική αυτοδιαχείριση και γραφειοκρατία» για να φτάσει στο «Ταξίδι Μέλιτος» για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα.
Αυτό που εύκολα διαπιστώνει κανείς, είναι πως όλα τα βιβλία του είναι προϊόν συστηματικής και πολύπλευρης μελέτης ποικίλων πηγών, στοιχείο που φέρει συχνά τον αναγνώστη του μπροστά στη διαπίστωση ότι γνωρίζει πολύ λίγα πράγματα για τα θέματα που πραγματεύεται ο συγγραφέας αλλά και για να τον οδηγήσει, τελικά, μέσα από διάφορα μονοπάτια σκέψης και έρευνας, στην επανεξέταση και μέσα από μια άλλη πλέον θέαση, ενδεχομένως και στην αναθεώρηση πολλών από όσα μέχρι τότε πίστευε.
Όπως, εύστοχα, έχει διατυπωθεί, η ελληνική Ιστορία στην μεγαλύτερή της διάρκεια, από τα πανάρχαια χρόνια, είναι λίγο πολύ η ιστορία των εμφυλίων πολέμων της. Με τους δαρεικούς του Μεγάλου Βασιλέως της Περσίας ο Σπαρτιάτης ναύαρχος Λύσανδρος διέλυσε στους Αιγός ποταμούς το 405 π. Χ. τον αθηναϊκό στόλο. Με τους ίδιους δαρεικούς ο Αθηναίος ναύαρχος Κόνων διέλυσε στην Κνίδο το 387 το σπαρτιατικό στόλο. Για να ακολουθήσει η εξουθένωση των αντιπάλων, η Ανταλκίδειος ειρήνη και η απώλεια της Κύπρου.
Μετά το περσικό χρήμα σειρά είχε το χρυσάφι των νεώτερων χρόνων: τα δάνεια της ανεξαρτησίας που πήραμε και γίναμε «αγγλόφιλοι» μέσα από δύο εμφύλιους πολέμους, το 1823 και το 1824 όταν παράλληλα πολεμούσαμε και τους Τούρκους στην Πελοπόννησο. Με δύο Εκτελεστικά Σώματα και με δυο βουλευτικά που το ένα είχε κηρύξει παράνομο το άλλο.
Τα ίδια είχαμε και στο Διχασμό του 1916, με το φιλογερμανικό κωνσταντινικό κράτος των Αθηνών απ την μια πλευρά και το κράτος του Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη από την άλλη. Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία παρέχουν στο κράτος της Θεσσαλονίκης, πέραν της ηθικής υποστήριξης και της διαπίστευσης διπλωματικών αντιπροσώπων, και τη χορήγηση δανείου 10 εκατομμυρίων φράγκων. Απ την άλλη μεριά, οι Γερμανοί χορήγησαν στο κράτος των Αθηνών, του Κωνσταντίνου, δάνειο 40 εκατομμυρίων φράγκων. Για να ακολουθήσουν τα Νοεμβριανά του ’16 με εκατοντάδες νεκρούς και τα πογκρόμ κατά των οπαδών του Βενιζέλου.
Διχασμοί και εμφύλιες συγκρούσεις που ταλάνισαν την Ελλάδα με χαρακτηριστικές εκφάνσεις τους να έχουν σημαδέψει και το Δήμο μας, τη Λαμία.
Είτε τα χρόνια της αρχαίας Ελλάδας, όταν το 322 π. Χ. στο Κάστρο της πόλης μας ήρθαν αντιμέτωποι οι Μακεδόνες και ο στρατός που είχε επιστρέψει από τους πολέμους του Αλεξάνδρου στην Ασία από την μια πλευρά και οι Αθηναίοι με τους Αιτωλούς, τους Θεσσαλούς και τους υπόλοιπους συμμάχους τους στο αντίθετο στρατόπεδο. Το γεγονός αυτό, που έχει καταγραφεί στην ιστορία ως Λαμιακός Πόλεμος και δεν έχει αναδειχθεί στη διάσταση που του αρμόζει, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην περίοδο των επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και καταδεικνύει, για άλλη μια φορά, το στρατηγικό ρόλο που έπαιζε το πέρασμα των Θερμοπυλών και το Κάστρο της Λαμίας ως οχυρή θέση να ελέγχει όλη την περιοχή.
Είτε δύο χιλιετίες μετά, όταν ο διχασμός άφησε ανεξίτηλα τα ίχνη του και σε αυτόν τον τόπο με το Δήμαρχο Λαμιέων Στυλιανό Αναστασίου να καθαιρείται στις 20 Νοεμβρίου 1916, επειδή ήταν Βενιζελικός αλλά και το 1918 με τα γεγονότα που καταγράφηκαν στην ιστορία ως Λαμιακά και είχαν ως αποτέλεσμα την εκτέλεση 7 στρατιωτών καθώς και τη φυλάκιση πολλών άλλων ανδρών του 2ου Συντάγματος Πεζικού το οποίο είχε ως έδρα τη πόλη μας.
Το κλίμα που επικράτησε τα χρόνια του Διχασμού σε ολόκληρη τη χώρα καταγράφεται, σε μικρογραφία, και στη Λαμία όπου ο τότε Δήμαρχος Λαμιέων Στυλιανός Αναστασίου, δύο χρόνια μετά την εκλογή του, έπειτα από μεγάλο συλλαλητήριο που έγινε στην πόλη, καθαιρέθηκε ενώ διαγράφηκαν από τα μητρώα του Δήμου οι βουλευτές του Νομού Τσιριμώκος και Ξηρός ως «ακολουθήσαντες εν γνώσει την βδελυράν και προδοτικήν πολιτική του Βενιζέλου και συνεργαζόμενοι μετ’ αυτού και προκαλέσαντας και επιδιώξαντας δι’ αθεμίτων μέσων την ανατροπήν του καθεστώτος και του θρόνου. Το Δημοτικό Συμβούλιο θεωρεί αυτούς αναξίους να φέρωσι το όνομα πολίτου Έλληνος και δημότου Λαμιέων και διαγράφει αυτούς εκ του μητρώου και του Δημοτολογίου του Δήμου Λαμιέων».
Για να φτάσουμε στα Λαμιακά, όταν δυο χρόνια μετά και συγκεκριμένα την 19ην Ιανουαρίου 1918, καταγράφεται στην πόλη μας ως αντιπειθαρχικό κίνημα ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στις κεντρικές πλατείες της Λαμίας με μεθυσμένους στρατιώτες που τραγουδούσαν φιλοβασιλικά τραγούδια. Το γεγονός εκτιμήθηκε από το Βενιζέλο ως ιδιαίτερα σοβαρό και έστειλε το 7ο Σύνταγμα Πεζικού με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη Τζανακάκη για να το καταστείλει ενώ σε δηλώσεις του σημείωσε πως «το στασιαστικόν κίνημα της Λαμίας, επέβαλλεν εις την Κυβέρνησιν την λήψιν διαφόρων μέτρων προς ματαίωσιν και εν ανάγκη κατάπνιξιν πάσης τοιαύτης αντιδράσεως».
