Χωρίζεις! Τα βροντάς όλα και φεύγεις. Πετάς τα κλειδιά του σπιτιού του/της στον πρώτο υπόνομο που συναντάς, για να μην μπεις στον πειρασμό να ξαναγυρίσεις. Πηγαίνεις στο δικό σου σπίτι και βάφεις τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσε. Ακούς το «Μετακομίζω γιατί χωρίζω» στο repeat. Όταν τελειώνεις με τα μπογιατίσματα και τα κλάματα και πας να τακτοποιηθείς, διαπιστώνεις που σου λείπουν κάποια ρούχα, το νεσεσέρ και η ενυδατική σου, το αποτριχωτικό για το μουστάκι, το άρωμά σου, κάποια βιβλία, το αγαπημένο σου κουβερτάκι για να μην κρυώνουν τα πόδια σου μπροστά στην τηλεόραση, κοινώς λείπει η μισή σου προίκα, η οποία βρίσκεται στο σπίτι του/της.
Δεν θέλεις να τον/την ξαναδείς ούτε ζωγραφιστό/ή κι έχεις πετάξει τα κλειδιά! Προτιμάς να καταπιείς αίμα παρά περηφάνεια και να τον πάρεις τηλέφωνο για να διαπραγματευτείς την επιστροφή των υπαρχόντων σου στην έδρα τους. Θέλεις να αποφύγεις τις στιγμές αμηχανίες και τον συναισθηματισμό από τη συνάντηση.
Τη «λύση» έρχεται να σου δώσει ένα νέο application που ονομάζεται Postdates. Μέχρι τώρα στην Αμερική υπήρχε το app Postmates, που κάνει delivery φαγητό, ψώνια από σούπερ μάρκετ και μανάβικα και αλκοολούχα ποτά. Το Postdates φτιάχτηκε ως παρωδία του Postmates, συστήνεται ως η «πρώτη εφαρμογή για χωρισμούς» και έχει δύο στόχους: Ο πρώτος είναι να σε διευκολύνει σε μια δύσκολη ώρα, ο δεύτερος είναι για να καταδείξει πόσο έχει γιγαντωθεί η gig οικονομία με την πανδημία, καθώς η ζωή μεταφέρεται όλο και περισσότερο στο διαδίκτυο, τα applications και τις startups.
Οι άνθρωποι του Postdates αναλαμβάνουν να σου επιστρέψουν το βιος σου από το σπίτι του/της άπιστου/ης. Με την προϋπόθεση πως αυτό βρίσκεται στη Νέα Υόρκη ή το Λος Άντζελες. Η διαδικασία είναι απλή: Κατεβάζεις το app και διαλέγεις το είδος της πρώην σχέσης («περιστασιακοί εραστές», «συζούσαμε», «one night stand» και λοιπά). Τικάρεις σε μια υπάρχουσα λίστα ή γράφεις ποια αντικείμενα σου ανήκουν και θέλεις να σου επιστραφούν. Πληρώνεις 25 δολάρια στο Λος Άντζελες και 30 στη Νέα Υόρκη, συν 4 δολάρια (προαιρετικά) στον υπάλληλο που θα σηκώσει το συναισθηματικό βάρος αντί για εσένα. Αυτά. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβουν οι Postdateάδες.
Η αλήθεια είναι πως το Postdates φτιάχτηκε από την εννοιολογική καλλιτέχνη Άνι Ακοπιάν, την παραγωγό Σούζι Σιν και τον προγραμματιστή Μπάιαν Βάγκνερ, και θα μπορούσε να πιστέψει κανείς πως είναι ένα εικαστικό πρότζεκτ. Ναι, είναι και αυτό, αλλά είναι και μια κανονική υπηρεσία, απλώς με ημερομηνία λήξης.
Η Postdates συνεργάζεται με δύο εταιρείες κούριερ της Νέας Υόρκης και του Λος Άντζελες. Για να γίνει η παραλαβή των αντικειμένων από τους ανθρώπους της, αποστέλλεται αίτημα στον/στην πρώην, ο οποίος θα πρέπει να συναινέσει στη διαδικασία. Αν δεν συναινέσει, ο πελάτης δεν χρεώνεται. Στη συνέχεια, για να μην υπάρχει η παραμικρή επαφή, τα πράγματα προς επιστροφή στον/στην κάτοχο τοποθετούνται έξω από την πόρτα.
Το app ανέβηκε στις 30 Ιουνίου και ήδη εκκρεμούν 30-40 αιτήματα. Στα κακά νέα, η εφαρμογή θα μείνει στον αέρα μερικές μόνο εβδομάδας και στη συνέχεια θα κατέβει. Καμιά ανησυχία. Όλο και κάποια startup θα δημιουργήσει κάτι ανάλογο, καθώς κατά τα φαινόμενα υπάρχει η ανάγκη του. Μήπως να το μελετήσουν οι δικές μας Wolt, e-Food, Box;
lookmag.gr
