Ένα από τα λιγότερο γνωστά, μέχρι πρότινος, μέλη της οικογένειας των ωμέγα λιπαρών οξέων κερδίζει το ενδιαφέρον των ερευνητών, αφού φαίνεται πως αποτελεί το κλειδί για άψογη σιλουέτα.
Η παρακάτω μικρή, πικρή ιστορία μοιάζει εξαιρετικά οικεία σε πολλές από εμάς: δίνουμε στον εαυτό μας την υπόσχεση να προσέχουμε σχολαστικά τη διατροφή μας -είμαστε αποφασισμένες ακόμη και να στερηθούμε αρκετά από τα αγαπημένα μας πιάτα, αν χρειαστεί-, αλλά και να ασκούμαστε τακτικά. Παρότι, όμως, μένουμε πιστές στη δέσμευσή μας προκειμένου να πετύχουμε το στόχο μας, δηλαδή να κατακτήσουμε τις ιδανικές αναλογίες, κάτι… αόρατο μας κρατάει πίσω κάνοντας το δείκτη της ζυγαριάς να μην ξεκολλάει από το ανεπιθύμητο νούμερο. Και παρά την επίμονη αναζήτησή μας, με το ζήλο ενός επιθεωρητή Κλουζώ, ώστε να δούμε τι φταίει, δυστυχώς δεν καταφέρνουμε να βγάλουμε άκρη…Τι μπορεί να ευθύνεται άραγε γι’ αυτό και με ποιον τρόπο θα το ξεπεράσουμε;
Θύρα…7
Τα νέα (ευτυχώς) είναι καλά. Οι επιστήμονες σήμερα έχουν την απάντηση στο ερώτημα που μας απασχολεί. Τα τελευταία χρόνια πολλοί ειδικοί έχουν στρέψει την προσοχή τους σ’ αυτό ακριβώς το ζήτημα υποστηρίζοντας πως βρίσκονται πλέον μόλις ένα βήμα πριν δώσουν το πολυπόθητο happy end στη μάχη με τα περιττά κιλά. Και αυτό γιατί κατάφεραν να βρουν όχι μόνο τι στέκεται εμπόδιο στο δρόμο μας να φτάσουμε στο στόχο, αλλά και ποιες είναι εκείνες οι ουσίες που μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στη λύση του προβλήματος.
Τι έκαναν; Αφού εξάντλησαν τη λίστα με τους συνήθεις υπόπτους, τεστάροντας παράλληλα τις ήδη υπάρχουσες, ευεργετικές για τον οργανισμό ουσίες, έκαναν focus στα μέχρι πρότινος… αουτσάιντερ ω-7. Για να διαπιστώσουν, τελικά, πως αυτές οι άλλοτε αδιάφορες ουσίες που ανήκουν στη μεγάλη οικογένεια των ωμέγα λιπαρών οξέων είναι, αν όχι περισσότερο, τουλάχιστον το ίδιο ωφέλιμες με τα διάσημα ω-3 και τα ω-6. Ιδίως ο πρωταγωνιστής, το παλμιτολεϊκό οξύ, το οποίο συναντάμε σε πολλά τρόφιμα, ανάμεσά τους το ιπποφαές, τα γαλακτοκομικά και τους ξηρούς καρπούς μακαντέμια και σε μικρότερη ποσότητα στα ψάρια, παίζει καταλυτικό ρόλο στην αποβολή του συσσωρευμένου λίπους.
Για να καταλάβουμε όμως τη σημασία του, αξίζει να βάλουμε στο μικροσκόπιό μας τα λιποκύτταρα και να δούμε πώς λειτουργούν.
Έλλειψη επικοινωνίας
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι τα λιποκύτταρα δεν ήταν τίποτε άλλο παρά αποθήκες λίπους με τη μοναδική αποστολή να εξασφαλίζουν συνεχώς διαθέσιμο χώρο για την τοποθέτηση ακόμη περισσότερου… στοκ. Η λειτουργία τους μάλιστα ήταν ανεξάρτητη από τις ανάγκες του οργανισμού ή και τον τρόπο ζωής μας – εκείνα θα έκαναν το δικό τους είτε εμείς σημειώναμε χιλιόμετρα στο διάδρομο του γυμναστηρίου είτε περνούσαμε τη μισή μας μέρα στον καναπέ.
Πλέον οι ερευνητές γνωρίζουν ότι ο μηχανισμός αυτός είναι πολύ πιο περίπλοκος απ’ όσο φαινόταν αρχικά. Για την ακρίβεια στην επιφάνεια των λιποκυττάρων υπάρχουν υποδοχείς που τους επιτρέπουν να επικοινωνούν μεταξύ τους, αλλά και με τους μυς και τα ζωτικά όργανα. Έτσι «συνεννοούνται» για τις ποσότητες που πρέπει να απελευθερώσουν και γι’ αυτές που είναι απαραίτητο να αποθηκεύσουν αντίστοιχα. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία των οργάνων, μας τροφοδοτούν με την απαραίτητη ενέργεια, δίχως όμως να μας φορτώνουν με περιττό λίπος.
Όλα αυτά, βέβαια, συμβαίνουν όταν τα πράγματα κυλούν ομαλά. Το πρόβλημα ξεκινά τη στιγμή που η επικοινωνία διαταράσσεται για κάποιο λόγο. Όταν, δηλαδή, τα λιποκύτταρα δεν μπορούν να στείλουν ή να λάβουν το σωστό μήνυμα. Και έτσι μένουν αδρανή κάνοντας αυτό που ξέρουν πολύ καλά: δημιουργούν χώρο για να αποθηκεύσουν ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες λίπους.
Ο δρ Μάικλ Σμιθ, ειδικός ερευνητής σε θέματα wellness και συγγραφέας μπεστ σέλερ βιβλίων, σημειώνει πως γι’ αυτό το επικοινωνιακό χάος, που κοστίζει τόσο στην υγεία όσο και στη σιλουέτα μας, ευθύνονται τα εξής: η χρόνια φλεγμονή, οι ορμονικές ανισορροπίες, που οφείλονται κυρίως στο έντονο στρες, οι τοξίνες που εισβάλλουν στον οργανισμό μέσα από την κατανάλωση επεξεργασμένων τροφίμων, αλλά και από την έκθεση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Όλα τα παραπάνω κάνουν ολοένα και πιο αισθητή την παρουσία τους όσο μεγαλώνουμε προκαλώντας ζημιά στους υποδοχείς που βρίσκονται στην επιφάνεια των λιποκυττάρων. Και κάπου εδώ έρχονται να πάρουν θέση οι… διαμεσολαβητές. Τα ω-7, δηλαδή, που φτάνουν για να διορθώσουν τα πράγματα αποκαθιστώντας την επικοινωνία.
You’ve got SMS
Τι ακριβώς κάνουν; Λειτουργούν… υπογείως με χίλιους δυο τρόπους, σαν άλλοι πολυμάστορες. Σύμφωνα με επιστήμονες από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, τα ω-7 όχι μόνο επιδιορθώνουν τους υποδοχείς βγάζοντας νοκ άουτ τις φλεγμονές, αλλά ταυτόχρονα δίνουν το μήνυμα στα λιποκύτταρα να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και να σταματήσουν να συγκεντρώνουν άσκοπα λίπος. Οι ειδικοί κατέληξαν σ’ αυτό το συμπέρασμα έπειτα από το εξής πείραμα: τοποθέτησαν σε ένα δοκιμαστικό εργαστηριακό δισκίο με λιποκύτταρα μια ποσότητα ω-7 για να διαπιστώσουν ότι τα πρώτα απελευθέρωσαν άμεσα μέρος του εμπορεύματός τους, δηλαδή λίπος.
Το στοιχείο μάλιστα που κάνει τις εν λόγω ουσίες τόσο ξεχωριστές είναι ότι, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα λιπαρά οξέα, οι συγκεκριμένες έχουν τη δυνατότητα να «ταξιδεύουν» μέσα στον οργανισμό και να επηρεάζουν άμεσα τις λειτουργίες του. Οι ερευνητές δεν περιορίστηκαν στην παραπάνω διαπίστωση. Ακολούθησαν και άλλες μελέτες με όλο και πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα. Μια από αυτές, για παράδειγμα, έδειξε ότι ποντίκια που κατανάλωναν ω-7 παρουσίασαν αυξημένη παραγωγή ορμονών οι οποίες σχετίζονται με το αίσθημα του κορεσμού. Με απλά λόγια, έτρωγαν λιγότερο απ’ ό,τι πριν, αλλά χόρταιναν το ίδιο.
Ωστόσο η πιο χειροπιαστή απόδειξη για τα οφέλη των ω-7 προέκυψε έπειτα από πείραμα της κλινικής του Κλίβελαντ στο Οχάιο. Οι ερευνητές χορηγούσαν καθημερινά σε μια ομάδα εθελοντών 220 ml καθαρού παλμιτολεϊκού οξέος σε μορφή συμπληρώματος, ενώ σε μια άλλη ένα αδρανές ψευδο-σκεύασμα (placebo), δίνοντας παράλληλα σε όλους την οδηγία να καταναλώνουν το ίδιο -υψηλό σε θερμίδες και λιπαρά- διαιτολόγιο. Σε ένα μόλις μήνα οι δείκτες της υγείας των μελών της δεύτερης ομάδας είχαν χτυπήσει κόκκινο. Αντίθετα σε εκείνα της πρώτης παρατηρήθηκε αισθητή βελτίωση.
Ειδικότερα οι συμμετέχοντες σε αυτό το γκρουπ έχασαν βάρος (κυρίως σπλαχνικό λίπος), είδαν τις τιμές των τριγλυκεριδίων και της κακής χοληστερίνης να μειώνονται, ενώ εκείνες της καλής να παρουσιάζουν άνοδο. Φάνηκε επίσης ότι είχαν αναπτύξει περισσότερη ευαισθησία στην ινσουλίνη (η αντίσταση στη συγκεκριμένη ουσία οδηγεί τον οργανισμό να παράγει περισσότερη γλυκόζη με κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2).
Οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε ω-7, καθώς και η λήψη ανάλογων συμπληρωμάτων, όπου χρειάζεται, μπορούν να αποδειχτούν σωτήριες όχι μόνο για τη σιλουέτα μας, αλλά και για την υγεία μας συνολικά. Η λύση, λοιπόν, μπορεί να βρίσκεται κυριολεκτικά στο… πιάτο μας. Φυσικά, προτού πάρετε οποιοδήποτε συμπλήρωμα, καλό είναι να συμβουλευτείτε τον παθολόγο σας.
Με τι να γεμίσω το πιάτο μου
Το μυστικό για ιδανικές αναλογίες και καλή υγεία είναι να ακολουθήσετε ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο εμπλουτίζοντάς το με τροφές που περιέχουν ω-7, όπως: ιπποφαές, μακαντέμια, αβοκάντο, ανάλατο βούτυρο,τυριά (γκούντα, ροκφόρ, παρμεζάνα, τσένταρ), ελαιόλαδο, κρόκο αυγού, μανιτάρια σιτάκε.
πολυ σωστη ενημερωση,ευγε