Είναι η πιο ταξιδιάρικη οικογένεια της Ελλάδας. Έχουν επισκεφτεί το μισό πλανήτη, έχουν τρυπώσει στις πιο άγνωστες γωνιές και έχουν καθιερώσει το Traveling with kids πολύ πριν ο κορονοϊός μας κλείσει στα σπίτια.
Eυτυχώς δηλαδή που έγινε και η πανδημία και τους πετύχαμε λίγο στο σπίτι τους στην Αθήνα. Το ραντεβού μας δόθηκε στο μικρό παράδεισο της οικογένειας που θυμίζει περισσότερο παιδότοπο. Η μαμά μας καλωσορίζει και ο μπαμπάς παίζει στο πιάνο το θρυλικό Αutumn Leaves του Joseph Kosma προετοιμάζοντας το κλίμα για τις περιγραφές αλά Ιντιάνα Τζόουνς που θα ακολουθήσουν. Η αλήθεια είναι πως όσο βρέθηκα στην αυλή ο χρόνος σταμάτησε. Ήταν ο πιο σύντομος αλλά πιο συναρπαστικός γύρος της Γης. Είχαν τόσα πολλά να μου διηγηθούν και τότες εικόνες να μου περιγράψουν που όταν κάθισα να γράψω τούτες τις αράδες δεν ήξερα από που να αρχίσω και που να τελειώσω…
Ήταν γραφτό τους…
Η γνωριμία του Θοδωρή και της Μαρίας ήταν γραφτή από τη μοίρα. Ήθελαν τα ίδια πράγματα, την ίδια στιγμή στο ίδιο μέρος. Και ενώ για άλλους η δημιουργία οικογένειας είναι ένα καλό άλλοθι για αλλαγή ζωής με αναστολές με «πρέπει» και «μη» για αυτούς ήταν μία καλή ευκαιρία για ταξιδιωτικές εξορμήσεις. «Μη φαντάζεστε πως υπήρχαν πολλά χρήματα. Όλο το χρόνο κάναμε σκληρές οικονομίες για το επόμενο ταξίδι. Κάναμε πέντε χρόνια για να αγοράσουμε καναπέ στο σπίτι μας. Πάντα περνούσαμε με τα απαραίτητα. Έχουμε κοιμηθεί σε καλύβες, σε πολύ φτηνά ξενοδοχεία, youth hostels αλλά όποτε χρειαζόμασταν ξεκούραση είχαμε προϋπολογίσει και μερικές διαμονές σε ένα καλό ξενοδοχείο όπου φυσικά υπήρχε η δυνατότητα».
Εχουν γράψει χιλιάδες χιλιόμετρα
Η γέννηση του 10χρονου σήμερα Αλέξανδρου και της 4χρονης Μαριάννας όχι μόνο δεν απέτρεψε το Θοδωρή και τη Μαρία στο να υλοποιήσον τα σχέδια τους αλλά και να δημιουργήσουν έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής για την ελληνική οικογένεια «ταξιδεύοντας με τα παιδιά» (traveling with the kinds). Ο μπαμπάς έχει ταξιδέψει σε 92 χώρες, η μαμά σε 75, ο Αλέξανδρος σε 32 και η Μαριάννα σε 16. «Το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στα παιδιά είναι να τους δίνεις την ευκαιρία να ταξιδεύουν. Δημιουργούν παραστάσεις και λαμβάνουν γνώσεις σε μικρή ηλικία που τους ανοίγουν την σκέψη και τους ορίζοντες».
Τον εκπαίδευσε ο Αλ Γκορ
Ο μπαμπάς Θοδωρής Αναγνωστόπουλος είναι science communicator, κοινωνικός επιχειρηματίας και public speaker. Πρόεδρος και συνιδρυτής της Κοινωνικής Επιχείρησης SciCo, στόχος της οποίας είναι η προώθηση της επιστήμης μέσω καινοτόμων τρόπων στο ευρύ κοινό, ενώ έχει διεθνή δράση. Από το 2013 έως το 2017 ήταν ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Υποτρόφων Ωνάση. Το 2012 εκπαιδεύτηκε από τον τέως Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Αλ Γκορ για θέματα κλιματικής αλλαγής και είναι πρεσβευτής του για το Climate Reality Project.
Κόρη του θρυλικού Βρανόπουλου
Η Μαρία Βρανοπούλου είναι κόρη του σπουδαίου ιστορικού και αρχαιολόγου Επαμεινώνδα Βρανόπουλου από τότε που θυμάται τον εαυτό της ταξιδεύει. Ακολουθούσε τον πατέρα της στα οδοιπορικά που σχεδίαζε και έγραφε, «Στον άγνωστο εκτός Ελλάδος Ελληνισμό». Είναι φιλόλογος στο Γυμνάσιο του Κολλεγίου Αθηνών. Έχει σπουδάσει Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Birmingham. Έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων και συνεδρίων σε θέματα εκπαιδευτικά, ιστορικά, περιβαλλοντικά, θέματα εκπαιδευτικής τεχνολογίας, ψυχολογίας.
Οι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Το 1992 η Μαρία ακολούθησε το μπαμπά της στην πρώτη ελληνική αποστολή που είχε φτάσει στη φυλή των Καλάς στο Πακιστάν που περήφανα διακήρυττε πως κατάγονταν από τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Και όμως φοβάται τα αεροπλάνα
Το πιο εντυπωσιακό είναι πως η μαμά παρότι έχει ταξιδέψει σε 75 χώρες παραδέχεται πως φοβάται τα αεροπλάνα: «Φοβόμουν και φοβάμαι τα αεροπλάνα. Μία περίοδο υπέφερα πολύ αλλά δεν είχα άλλη επιλογή. Δεν ήθελα να ματαιώσω κάποιο ταξίδι και έτσι το πολεμούσα. Εκανα σεμινάρια αεροφοβίας και ψυχοθεραπεία για να ξεπεράσω τους φόβους μου. Αλλες φορές το κατάφερνα, άλλες όχι αλλά νομίζω πως τελικά έκανα το σωστό. Βέβαια, έχουμε κάνει και απίθανες πτήσεις. Μία φορά στη Μαλαισία με ένα μικρό ελικοφόρο διασχίσαμε την αχαρτογράφητη ζούγκλα. Δεν τα θα το ξεχάσω ποτέ…».
Από τους Μάγια στην κουζίνα του διαβόλου
Από τα ξεχωριστά ταξίδια της οικογένειας ήταν στη Γουατεμάλα, στα άγνωστα μονοπάτια των Μάγια στο Μεξικό, στην απομονωμένη Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν, στη Σρι Λάνκα, σε άγνωστες φυλές της Ρουάντα, σε απομονωμένα μέρη της Ινδίας, στη ζούγκλα και στο βασίλειο των ουρακοτάγκων στο Βόρνεο, στην αχανή Μογγολία, στα άγνωστα μονοπάτια της Μαλαισίας, στο Σουλτανάτο του Μπρουνέι, στους δρόμους των αποστόλων στην Αρμενία, στο όρος Καζμπέκ, στην οροσειρά του Καυκάσου, στις αρχέγονες φυλές της Αιθιοπίας αλλά και στο ηφαίστειο Έρτα Άλε πιο γνωστή και ως «κουζίνα του διαβόλου».
Φτώχεια στην Ινδία, έκπληξη στη Βόρεια Κορέα
«Δεν θα ξεχάσω επίσης ποτέ την ατελείωτη φτώχεια και τη δυστυχία που είδα στην ενδοχώρα της Ινδίας αλλά και το ταξίδι που έκανα στο Βόρειο Κορέα όντας έγκυος στη Μαριάννα. Μου είχε κάνει εντύπωση η Βόρεια Κορέα το 2016. Μείναμε μία εβδομάδα. Εδώ έχουμε άλλη εικόνα για τη Βόρεια Κορέα, όμως, τα μέρη που επισκεφτήκαμε ήταν σύγχρονα, υπήρχαν μεγάλα πάρκα και ο κόσμος ήταν πολύ φιλικός. Είδαμε έναν ευτυχισμένο λαό. Τουλάχιστον στα μέρη που πήγαμε δεν είδαμε φτώχεια», είπε η Μαρία Βρανοπούλου.
Η ταλαιπωρία μας φαίνονταν παιχνίδι για τα παιδιά
Για τον Θοδωρή Αναγνωστόπουλο το ταξίδι στη Μογγολία ήταν πολύ ιδιαίτερο για όλη την οικογένεια: «Η Μογγολία είναι η πιο αραιοκατοικημένη χώρα στον κόσμο. Κάναμε χιλιάδες χιλιόμετρα μέσα σε ένα βανάκι. Μείναμε στους νομάδες και καταλύσαμε ένα γιούρτα (σκηνή νομάδων) που ήταν για τους ξένους. Νερό για να πλυθούμε δεν υπήρχε. Τον Αύγουστο η θερμοκρασία ήταν 0 βαθμοί Κελσίου. Μετά από μία εβδομάδα μας πήγαν σε μια λίμνη να κάνουμε μπάνιο αλλά όταν αντικρίσαμε το θέαμα πάθαμε σοκ. Το νερό ήταν τόσο παγωμένο που μας κόβονταν η ανάσα. Δεν είχαμε άλλη επιλογή, κάναμε όλοι μπάνιο. Μπορεί να ήταν το πιο ωραίο ταξίδι για τον Αλέξανδρο. Διασκέδαζε, ρωτούσε συνεχώς, έμαθε πολλά πράγματα και ήταν ευτυχισμένος».
Τα… χρειάστηκαν στην Αιθιοπία
Όπως λένε ο Θοδωρής και η Μαρία τα πράγματα δεν ήταν πάντα εύκολα. Υπήρχαν οι στιγμές που η αδρεναλίνη χτύπησε κόκκινο και το αίσθημα της ανασφάλειας κυριάρχησε στους δύο γονείς με τα παιδιά το 2018 βρέθηκαν σε μία αρχέγονη φυλή της Αιθιοπίας: «Μετά από πολύωρο ταξίδι είχαμε φτάσει σε μία περιοχή που κατοικούσαν φυλές που ποτέ δεν έχουν έρθει σε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο».
Ηταν σε έκσταση
«Είχαμε έναν οδηγό από ένα τοπικό γραφείο που οργάνωσε την αποστολή. Ενιωσα μεγάλη ένταση όταν με πλησίασαν οι γυναίκες και άρχισαν να μου τραβούν ότι φορούσαν. Γελούσαν με το σουτιέν μου. Ένιωσα άβολα. Αργότερα μας προσκάλεσαν σε προγραμματισμένη τελετουργία ενηλικίωσης. Ήταν πολύ σκληρό το τελετουργικό σε πολύ βίαιες συνθήκες. Μαστίγωναν τις κοπέλες οι οποίες στο μεταξύ βρίσκονταν σε χορογραφική έκσταση. Όλο αυτό ήταν μία μεγάλη δοκιμασία που πραγματικά μας έφτασε στα όρια μας».
Κάτι μαγικό…
Οι ταξιδιωτικές εμπειρίες μιας και πλέον δεκαετίας έχουν καταγραφεί σε φωτογραφίες και βίντεο: «Το να ταξιδεύει κανείς με παιδιά είναι μαγικό, αλλά όχι πάντα εύκολο… Υπήρχαν και ορισμένοι που μας επέκριναν αλλά οι αυθόρμητες αντιδράσεις των παιδιών και η δύναμη τους να μετατρέπουν σε παιχνίδια ακόμα και τη μεγαλύτερη ταλαιπωρία είναι αυτό που μας μένει μετά από κάθε ταξίδι. Είναι η ανεκτίμητη εμπειρία ζωής που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό και στην ψυχή μας».
ethnos.gr
