Ονομάζεται Νόνο Κίτσιο, είναι 90 χρόνων και είναι οπαδός της Φότζια από το 1937! Θα την παρακολουθεί από κοντά μέχρι να πεθάνει…
Στην Ιταλία η μορφή του στις κερκίδες των ποδοσφαιρικών γηπέδων είναι συνυφασμένη με την αγαπημένη του ομάδα. Εξακολουθεί να ακολουθεί τη Φότζια ακόμα και στα εκτός έδρας παιχνίδια. Παρακολούθησε για πρώτη φορά ποδοσφαιρικό αγώνα το μακρινό 1937, όταν ένας φίλος του ον έπεισε να κλέψει το ποδήλατο του θείου του και να πάνε μέχρι την πόλη κάνοντας πετάλι για 54 χιλιόμετρα και να δουν τον αγώνα της Φότζια.
Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κίτσιο πήγε στο μέτωπο της Βόρειας Αφρικής. Πιάστηκε από τις βρετανικές δυνάμεις, στάλθηκε και στάλθηκε στη Σκωτία ως αιχμάλωτος πολέμου. «Μου συμπεριφέρθηκαν πολύ καλύτερα από ότι μου συμπεριφέρεται σήμερα η ιταλική κυβέρνηση που μου κλέβει την σύνταξη» λέει στον βρετανικό «Guardian».
Απελευθερώθηκε με τη λήξη του Πολέμου και επέστρεψε στην πατρίδα του. Το πρώτο παιχνίδι που παρακολούθησε στα μεταπολεμικά χρόνια ήταν κόντρα στην Πεσκάρα. «Ο πόλεμος μου άφησε σημάδι. στην ψυχή όχι στο σώμα. Με δίδαξε να σέβομαι τη ζωή Μπορώ να κάνω τα πάντα για την ομάδα μου. Δεν τα παράτησα ποτέ, ήμουν πάντα στο γήπεδο για να την εμψυχώνω. Το ποδόσφαιρο είναι ένας τρόπος για να μάθω την χώρα μου. Αν δεν ήταν αυό, δεν θα είχα γνωρίσει τόσα καταπληκτικά μέρη» συμπληρώνει ο 90χρονος, ο οποίος σε κάθε γήπεδο που παίζει η Φότζια υψώνει πάντα το ίδιο πανό: «Ειρήνη ανάμεσα στους οπαδούς» γράφει.
«Η χώρα μας ταλαιπωρήθηκε από επεισόδια στο ποδόσφαιρο. Αν όλοι αυτοί που τα προκαλούν είχαν ζήσει τον πραγματικό πόλεμο, δεν θα τα έκαναν ποτέ. Αν στρέφεσαι εναντίον του αντιπάλου στο ποδόσφαιρο, θα στραφείς και εναντίον του συνανθρώπου συο στη ζωή» καταλήγει ο Κίτσιο δίνοντας μάθημα ζωής στους νεότερους.
