Προκάλεσε έκπληξη σε πολλούς όταν η Γαλλία αποφάσισε να απαγορεύσει την οργάνωση «Γκρίζοι Λύκοι», την οργάνωση νεολαίας του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικών Κινήσεων της Τουρκίας αυτήν την εβδομάδα, καθώς ο ριζοσπαστικός ισλαμιστικός τρόμος σήκωσε ξανά το κεφάλι του στην Ευρώπη.
Η ομάδα -που ονομάζεται Loups Gris στα γαλλικά, καθώς το αρχικό της όνομα στα τουρκικά ακούγεται λίγο περίεργο – «εστίες ιδεαλιστών» ιδρύθηκαν ως μέρος του αντικομμουνιστικού κύματος της δεξιάς πολιτικής στη δεκαετία του 1960, από εκπαιδευμένους στις ΗΠΑ αξιωματούχους του τουρκικού κράτους.
Η ομάδα επέστρεψε στη δημόσια σκηνή με τις πρόσφατες επιθέσεις εναντίον κοινοτήτων Αρμενίων και μνημείων στη Γαλλία. Ένα μνημείο για τις μαζικές δολοφονίες του 1915 καλύφθηκε με έντονα κίτρινα γκράφιτι και πλήθη θυμωμένων Τούρκων περιφέρονταν στις αρμενικές γειτονιές κατά τη διάρκεια των μαχών μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας για την αμφισβητούμενη περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν δεν μπορούσε να αγνοήσει τα αιτήματα της γαλλο-αρμενικής κοινότητας καθώς οι προεδρικές εκλογές πλησιάζουν στη χώρα. Ωστόσο, η απαγόρευση μοιάζει κάπως παραπειστική, καθώς δεν υπάρχει επίσημος οργανισμός που ονομάζεται «Γκρίζοι Λύκοι». Το αν θα ερμηνευθεί ότι θα περιλαμβάνει διάφορες ομάδες που έχουν την ίδια ιδεολογία μένει να φανεί, ανάλογα και με το εάν οι εντάσεις Τουρκίας-Αρμενίας θα αυξηθούν στη Λυών και σε πολλές άλλες βασικές γαλλικές επαρχίες, αναφέρει ο Ergun Babahan στην Ahval.
Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών κατηγόρησε τη Γαλλία για την απόφαση, και κάνοντας έτσι, όχι μόνο έδειξε την υποστήριξή του για τη νεολαία του μικρότερου εταίρου της κυβέρνησης, αλλά την ίδια στιγμή, υπερασπίστηκε την οργάνωση «Γκρίζοι Λύκοι» που βλέπει σαφώς ως μέρος του κράτους και τους έδωσε το μήνυμα ότι η Τουρκία είναι πίσω τους.
«Γκρίζοι Λύκοι», «Εστίες Ιδεαλιστών», «άνθρωποι υπέρ των ιδανικών», όπως και να αυτοαποκαλούνται, αυτή η ομάδα ανθρώπων δημιουργήθηκε ως μέρος της Επιχείρησης Gladio, μιας παράνομης αντικομμουνιστικής πρωτοβουλίας που υποστηρίχθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Η ομάδα εμφανίστηκε ως οργανισμός υπό την «κατάσταση σκιάς» και συνέχισε ως το παραστρατιωτικό εργαλείο που χρησιμοποίησε το κράτος.
Η πρώτη «Εστία Ιδεαλιστών» ιδρύθηκε από φοιτητές νομικής στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας το 1966. Ανακήρυξαν αρχηγό τους τον Alparslan Türkeş που αποκαλούσαν «başbuğ» – ή «επικεφαλής στρατιώτης» – εμπνευσμένο από το «Führer».
Ο Türkeş έμεινε στις Ηνωμένες Πολιτείες για λίγο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 ως νεαρός αξιωματικός του στρατού και εκπαιδεύτηκε για ειδικούς πολέμους, παράτυπους πολέμους και αντάρτικους πολέμους.
Το 1956, επέστρεψε ως μέλος της τουρκικής αντιπροσωπείας στο ΝΑΤΟ, για να γίνει ο πρώτος εμπειρογνώμονας σε θέματα ανορθόδοξου πολέμου της Τουρκίας και επικεφαλής των γραφείων του ΝΑΤΟ υπό τον Αρχηγό Επιτελείου της Τουρκίας.
Οι αντικομμουνιστικές ομάδες οργανώνονταν εντός του κρατικού μηχανισμού εκείνη την περίοδο ως μονάδες εμφύλιου πολέμου / αντι-εξέγερσης. Τα εγχειρίδια βάσει των οποίων λειτουργούσαν, περιλάμβαναν αναλυτικές οδηγίες και εκπαίδευση για κατασκοπεία, σαμποτάζ, διάδοση προπαγάνδας και φημών, καθυστέρηση ή λανθασμένη κατεύθυνση, έκδοση ψευδών ή παραπλανητικών εντολών ή αναφορών, δολοφονία, εκβιασμό, κλοπή, παραποίηση και εντοπισμός ατόμων για τρομοκρατική επίθεση.
Αυτό για το οποίο μιλάμε -αναφέρει πάντα ο Ergun Babahan στην Ahval- είναι μια δομή όπου οι αρχές ασφαλείας του κράτους, τα πολιτικά κόμματα και οι οργανώσεις νεολαίας συνυπάρχουν, και συνεχίζει αυτήν την περίπλοκη ύπαρξη μέχρι σήμερα.
Η οργάνωση «Γκρίζοι Λύκοι» στοχεύει τους φτωχούς νέους στα άκρα της Ανατολίας και άρχισε να εκπαιδεύει τα αγόρια της υπαίθρου σε στρατιωτικά στρατόπεδα που ιδρύθηκαν στη δυτική επαρχία της Σμύρνης μετά το 1968. Οι συνταξιούχοι αξιωματικοί του στρατού χειρίζονταν την εκπαίδευση αυτών των νέων.
Η χορηγούμενη από το κράτος άνοδος αυτής της παραστρατιωτικής δύναμης συνεχίστηκε καθ ‘όλη τη δεκαετία του 1970 και κορυφώθηκε με την κεντροαριστερή κυβέρνηση του Bülent Ecevit εκείνη την εποχή. Καθώς η χώρα εκινείτο προς το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1980, μαζικές δολοφονίες όπως στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης αφαίρεσαν τη ζωή πολλών διανοουμένων και ακόμη περισσότερων νέων.
Το στρατιωτικό πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου 1980 ήταν ένα σοκ για τους Ιδεαλιστές. Πίστευαν ότι εργάζονταν για το κράτος, αλλά πολλά εξέχοντα μέλη συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν.
Οι Γκρίζοι Λύκοι έχασαν την εστίασή τους μετά το πραξικόπημα της δεκαετίας του 1980. Χρειάστηκε τότε η παρέμβαση του οργανωμένου εγκλήματος για να βγάλει τους «Ιδεαλιστές» από τη φυλακή.
Η ομάδα είχε προσεγγίσει το οργανωμένο έγκλημα ήδη από τη δεκαετία του 1970, για να προμηθευτεί όπλα και να συγκεντρώσει πόρους. Το κράτος ασκούσε επίσης τότε αυστηρό έλεγχο στις ομάδες του οργανωμένου εγκλήματος.
Καθώς η δεκαετία του 1980 συνεχίστηκε, οι Γκρίζοι Λύκοι άρχισαν οι ίδιοι να διαμορφώνονται σε Μαφία, με «αφεντικά» τους Muhsin YazıcıoÇlu, Abdullah Çatlı, Mehmet Gül, Mehmet Şener και Yalçın bigzbey. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τουρκικής Ομοσπονδίας και ο άνθρωπος που ξεκίνησε τις σχέσεις με τη μαφία, Lokman Kondakçı, δήλωσε ως μέρος της ομολογίας του τα τελευταία χρόνια ότι ο ευκολότερος τρόπος για να βρεις χρήματα ήταν μέσω της διακίνησης ηρωίνης.
Αυτή η εθνικιστική μαφία άρχισε να συμμετέχει ενεργά στον αγώνα της Τουρκίας ενάντια στο κουρδικό πολιτικό κίνημα τη δεκαετία του 1990, περιπλέκοντας περαιτέρω τις σχέσεις της με το κράτος. Η ομάδα ήρθε για να ελέγξει πλήρως τη διαδρομή ναρκωτικών από το Αφγανιστάν στην Ευρώπη και την Αμερική.
Εκτός από την εμπλοκή τους με τη μαφία, μέλη της ομάδας «Γκρίζοι Λύκοι» εργάζονταν επίσης για το κράτος. Στην εποχή μετά το πραξικόπημα, η Τουρκία θεώρησε καλή ιδέα να χρησιμοποιήσει τους Γκρίζους Λύκους ενάντια στον Αρμενικό Μυστικό Στρατό για την Απελευθέρωση της Αρμενίας – ή την ASALA, μια ομάδα που χαρακτηρίστηκε «τρομοκρατική» από την Τουρκία επειδή έβαζε στο στόχαστρο Τούρκους διπλωμάτες ή γραφειοκράτες, ως αντίποινα για τα δεινά που είχαν υπομείνει οι Αρμένιοι από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Η ASALA στόχευσε πολλά τουρκικά συμφέροντα και διπλωματικές αποστολές, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας. Ο αρχηγός της τουρκικής εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών MİT εκείνη τη στιγμή, Mehmet Eymür, δήλωσε σε μια πολύ μεταγενέστερη δίκη ότι οι Γκρίζοι Λύκοι χρησιμοποιήθηκαν εναντίον της ASALA, του Κουρδικού-αποσχιστικού Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK) και της Μαρξιστικής-Λενινιστικής Επαναστατικής Αριστεράς (DEV-SOL ). «Δεν είναι δυνατή η πραγματοποίηση αυτών των δραστηριοτήτων με φυσιολογικούς ανθρώπους», δήλωσε ο Eymür στην κατάθεσή του. «Χρειαζόμαστε άντρες που μπορούν να σπάσουν πράγματα».
Ο Alaattin Çakıcı, ένας από τους ηγέτες αυτής της εθνικιστικής μαφίας, ηγήθηκε αυτών των προσπαθειών για να στοχεύσει τους Αρμένιους, συμπεριλαμβανομένης της φερόμενης δολοφονίας του ηγέτη της ASALA Agop Agopyan. Με λίγα λόγια, η χρήση των Γκρι Λύκων εναντίον Αρμενίων στην Ευρώπη δεν είναι κάτι νέο για την Τουρκία.
Υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες αναφορές ότι οι πορείες εναντίον Αρμενίων στη Λυών διοργανώθηκαν από Τούρκους αξιωματούχους, αλλά είναι μόνο μια φήμη – τουλάχιστον για τώρα.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ένα εκτεταμένο δίκτυο πληροφοριών στην Ευρώπη μέσω των μουσουλμανικών τζαμιών. Οι Γκρίζοι Λύκοι δεν χρειάζονταν στο πεδίο, αλλά όταν ξέσπασε το ζήτημα της Αρμενίας, το κράτος έφτασε για άλλη μια φορά σε «ανάγκη ανδρών που μπορούν να σπάσουν τα πράγματα».
Η Τουρκία ακολουθώντας μια συνεχώς πιο σκληρή εξωτερική πολιτική και αποδεικνύοντας ότι δεν θα δίσταζε να χρησιμοποιήσει την τουρκική κοινότητα στην Ευρώπη για να προωθήσει τα συμφέροντά της, έχει επίσης σημάνει συναγερμό στη Γερμανία. Οι Πράσινοι της Γερμανίας, η αριστερή πτέρυγα Die Linke και η ακροδεξιά Alternative für Deutschland (AfD) έχουν ζητήσει παρόμοιες προφυλάξεις.
Ο Τούρκος-Γερμανός Πράσινος βουλευτής Cem Özdemir είναι μεταξύ εκείνων που ζήτησαν απαγόρευση της ομάδας. «Δεν έχει σημασία αν είναι Τούρκοι ή Γερμανοί ή οτιδήποτε άλλο», δήλωσε ο Özdemir σε ένα tweet. «Οι υπερεθνικιστές Γκρίζοι Λύκοι αξίζουν να απαγορευτούν!»
Η Άγκυρα έχει δείξει ότι μπορεί να προκαλέσει αναταραχές στη Γαλλία όποτε το επιθυμεί, ειδικά απέναντι σε έναν Μακρόν που βρίσκεται σε περίοδο που πηγαίνει σε εκλογές, ο οποίος με τη σειρά του έδειξε ότι μπορεί να πιέσει για πιο σκληρά μέτρα εναντίον της Τουρκίας. Ωστόσο, υπάρχουν βαθιές σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες, που πηγαίνουν πολύ πίσω στον χρόνο. Και οι δύο υπηρεσίες πληροφοριών έχουν μια σχέση που υπερβαίνει τις αντίστοιχες κυβερνήσεις τους.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο Doğan Özgüden, το πιο δραματικό παράδειγμα της Γαλλίας που κλείνει τα μάτια στην τουρκική δραστηριότητα πληροφοριών ήταν το 2013, όταν τρεις εκπρόσωποι του κουρδικού εθνικού κινήματος δολοφονήθηκαν στο Γραφείο Πληροφοριών του Κουρδιστάν στο Παρίσι από ένα στέλεχος της MiT. «Έχουν περάσει επτά χρόνια, αλλά η Γαλλία δεν έχει αποκαλύψει τον ρόλο του τουρκικού κράτους σε αυτές τις άθλιες δολοφονίες», δήλωσε ο Özgüden.
Πηγή: Ahvalnews / Ergun Babahan
