Για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε με την ασθένεια του γιου του, ο οποίος είχε προσβληθεί από λευχαιμία, μίλησε, μεταξύ άλλων, ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας Παναγιώτης Φασούλας.
Η «αράχνη» του ελληνικού μπάσκετ βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρας στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη και μίλησε επίσης για όσα μετάνιωσε, για τις στιγμές συγκίνησης που του χάρισε ο αθλητισμός, για τη γυναίκα του Μάσα. Επίσης, για την καριέρα του στο μπάσκετ, την απόφασή του να ασχοληθεί με την πολιτική αλλά και για τη δραματική περιπέτεια της οικογένειάς του όταν ο γιος του Γιάννης διαγνώστηκε με λεμφοβλαστική λευχαιμία.
Ο Παναγιώτης Φασούλας δήλωσε μετανιωμένος που δεν κατάφερε, λόγω των αυξημένων επαγγελματικών του υποχρεώσεων, να είναι συνεχώς στο πλευρό της οικογένειάς του, η οποία ζούσε μόνιμα στην Αμερική όπου νοσηλευόταν ο γιος του.
«Η ασθένεια του Γιάννη με άλλαξε περισσότερο από όλα. Ήταν τεσσάρων χρόνων όταν εμφάνισε λευχαιμία. Ξεκινήσαμε να το λέμε όταν μας το ζήτησε ο ίδιος. Ο κύκλος μας το ήξερε. Εμείς δεν το κρύβαμε, αλλά λέγαμε γιατί να ξέρει ο κόσμος ότι ο Γιάννης είναι survivor. Στα 28 του θεώρησε ότι είναι καλό παράδειγμα και πρέπει να το επικοινωνήσουμε για να πάρουν δύναμη τα παιδιά και οι γονείς που παλεύουν. Η παιδική λευχαιμία έχει υψηλό ποσοστό ίασης. Έκανε χημειοθεραπείες από το 2004 έως το 2008», δήλωσε ο Π. Φασούλας.
Όταν ρωτήθηκε ποιες ήταν οι στιγμές που ένιωσε απόγνωση, όταν μάλιστα ο θρύλος του ελληνικού μπάσκετ εξομολογήθηκε: «Τις πρώτες μέρες. Ο άνθρωπος είναι ένα απίστευτο ον που τα ξεπερνάει όλα. Πρέπει να βλέπεις αισιόδοξα την επόμενη μέρα. Τον πρώτο μήνα βασικά ήμουν σε μεγάλη απόγνωση, και εγώ και η Μάσα. Βλέποντας όμως ότι υπάρχει βελτίωση στα νούμερα του Γιάννη, πηγαίνοντας στην Αμερική πιο μετά και βλέποντας πόσο χαρούμενοι είναι οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί, ήμασταν αισιόδοξοι. Έφυγε η Μάσα με τα παιδιά για Αμερική. Πήγα κι εγώ, αλλά για λίγο επειδή είχα τις υποχρεώσεις στην Ελλάδα. Αυτό ήταν και το λάθος μου. Δεν μπορεί να έχεις ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα στην άλλη άκρη του κόσμου κι εσύ να συνεχίζεις να είσαι στην πολιτική διαδικασία».
Και συνέχισε ο Παναγιώτης Φασούλας: «Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων απέναντι σε ένα τέτοιο πρόβλημα. Αυτοί που κλείνονται στον εαυτό τους και μιλάνε για το πρόβλημα με ανθρώπους που έχουν κάτι αντίστοιχο, για να παίρνει δύναμη ο ένας από τον άλλον, και εμείς που ανήκουμε σε αυτούς που θέλουν να ζουν έξω από το πρόβλημα. Θέλουμε να βλέπουμε ότι οι άλλοι έχουν κανονική ζωή και να χαιρόμαστε και να θέλουμε να επιστρέψουμε κι εμείς σε αυτό. Θυμάμαι καθόμουν στο “Αγλαΐα Κυριακού” και κοιτούσα από το παράθυρο τους γείτονες και σκεφτόμουν ότι υπάρχει ζωή κανονική».
