Τα δύσκολα δεν έχουν περάσει ακόμα.
Οι ειδικοί λένε ότι έχουμε δρόμο ακόμη μπροστά μας και οι επιστήμονες μας ξεκαθαρίζουν ότι θα χρειαστεί να μείνουμε μέρες ακόμα μέσα.
Όσο περνούν όμως οι μέρες της καραντίνας, τόσο περισσότερο σκέφτεσαι το πότε θα τελειώσει.
Κι όσο ονειρεύεσαι όλα αυτά που θα κάνεις μόλις η καθημερινότητά σου επιστρέψει, άλλο τόσο προβληματίζεσαι για το πώς θα είσαι όταν -με το καλό- βγεις από το σπίτι.
Γιατί, μεταξύ μας, όλοι το ξέρουμε πως όταν έρθει η άγια εκείνη ώρα θα είμαστε σίγουρα:
10-15 κιλά βαρύτεροι
Η κουζίνα είναι συνέχεια στα δυο βήματα. Το ψυγείο προκλητικά κοντά. Τις ταινίες και τις σειρές είναι αδύνατον να τις δεις ξεροσφύρι. Ακόμα και τις φορές που είσαι χορτάτος νιώθεις λιχουδιές/μπινελίκια/φαΐ από το μεσημέρι να σου κλείνουν πονηρά το μάτι. Αν λοιπόν στο ανελέητο ξεκοιλίδωμα τόσων ημερών συνυπολογίσεις ότι πλέον έχεις και δικαιολογία για να μην γυμνάζεσαι, είναι αναπόφευκτη η κατάληξη: Όταν θα μπορείς πια να βγεις από το σπίτι ενδεχομένως να μην μπορείς. Γιατί δεν θα χωράς από την κάσα της πόρτας…
Μαλλιαροί σαν πίθηκοι
Να τα κόψεις μόνος σου δεν μπορείς. Να στα κόψει άλλος (εκτός κι αν είσαι κλεισμένος στο σπίτι με τον Τρύφωνα Σαμαρά) δεν γίνεται. Εφόσον δεν συμπεριλαμβάνεσαι λοιπόν στην -αδιάφορη για το συγκεκριμένο πρόβλημα- κατηγορία του ράφλα, πρέπει να συμφιλιωθείς με την πραγματικότητα: Φράντζες που θα γίνουν κουρτίνες, χαίτες που θα γίνουν λασπωτήρες, φαβορίτες που θα κάνουν τις μπαρμπέτες του Κόκοτα να μοιάζουν με του Σφακιανάκη. Και γενικά μια ψειροφωλιά που θα χρειαστεί ένα μεροκάματο ο κομμωτής να στην αλαφρώσει.
Αντι-κοινωνικοί
Δεν έχει σημασία αν πριν ήσουν γλεντζές, έξω καρδιά και η ψυχή της παρέας. Ο εγκλεισμός και η απομόνωση από τον κόσμο θα φέρουν αναπόφευκτο ντεφορμάρισμα και στην κοινωνικότητά σου. Δεν λέει κανείς ότι θα πάθεις αγοραφοβία, αλλά ένα ελαφρύ κοκομπλόκο θα σου ‘ρθει όταν βρεθείς σε παρέα over 4,5 ατόμων. Με ρεαλιστικό στόχο σε πρώτη φάση -όχι να είσαι όπως πριν αλλά- να μην πάθεις κάνα αμόκ και να μην αρχίσεις κραυγές σαν του Ραπτόπουλου όταν βγαίνουν σερσερήδες στην εκπομπή του.
Με μάτι που γυαλίζει
Όπως συμβαίνει πάντοτε με πράγματα που χάνεις, εκτιμάς περισσότερο μετά την αξία τους. Ακόμα και τα αυτονόητα έχουν άλλη γλύκα όταν τα στερηθείς. Οπότε την πρώτη μέρα που θα βγεις έξω το μάτι σου θα γυαλίζει. Θα θες να τα προλάβεις όλα και να κάνεις όλα αυτά που σου λείψανε: Να πας για καφέδες, να πας για ποτά. Να πας για μπάνια, να πας για γυμναστική. Να πας στο γήπεδο, για ψώνια, για φαγητό, για μπάλα, για μπύρες… Και όλα με τη λύσσα αποφυλακισμένου ισοβίτη και μπουχτισμένου φαντάρου σε στρατόπεδο με έξι μήνες εμπλοκή.
