Του Νίκου Μώκου / Πόσο έχεις μεγαλώσει, Λαμιάρα;

Παιχνίδια σαν το χθεσινό επιβεβαιώνουν με τον πιο εμφατικό τρόπο το ποσό έχει γιγαντωθεί, το ποσό έχει ωριμάσει και το ποσό υπολογίσιμος αντίπαλος έχει γίνει αυτός ο….βλάχος ο ΠΑΣ Λαμία….

-Advertisement-

Βρισκόμαστε δευτερόλεπτα μετά την λήξη του ημιχρόνου, η Λαμία προηγείται με 1-0 με γκολ του Αντέτζο μέσα στο Καραϊσκάκη και ο Ολυμπιακός χρειάζεται δύο γκολ πλέον για να την αφήσει εκτός συνέχειας… Η ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και έρχεται μια στιγμή (πολλές φορές αρκεί) για να σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει….

“Όχι πάλι ρε μλκ” “Μας τελείωσαν πάλι δεν το γυρνάει ο Μαρτίνς”  ξεχωρίζουν πιο δυνατά δύο φωνές από τις γενικότερες μουρμούρες στα δημοσιογραφικά.

Μεγάλο πράγμα να μην έχεις εμπιστοσύνη στην ίδια σου την ομάδα απέναντι σε έναν αντίπαλο αρκετά πιο χαμηλού επιπέδου.

Αρκετά λεπτά μετά τα πάντα έχουν κριθεί. Ο Ολυμπιακός έχει μόλις κάνει το 3-1 και βλέπεις κόσμο να χαμόγελα και να ζητοκραυγάζει. Ένα ζευγάρι στην από κάτω θέση ακριβώς αγκαλιάζεται γεμάτο χαρά και υπερηφάνεια. Υπερηφάνεια που ο Ολυμπιακός έχει ολοκληρώσει μια σπουδαία ανατροπή απέναντι στην Λαμία!

Έγραψα χθες στο προφίλ μου ότι όπως υπάρχουν μεγάλες νίκες υπάρχουν και μεγάλες ήττες και η χθεσινή είναι μια από αυτές. Μια ήττα που η Λαμία βγήκε κερδισμένη όσο οξύμωρο και αν ακούγεται αυτό…. Η αγωνία, το άγχος και ο φόβος στα μάτια των φίλων της πιο επιτυχημένης ελληνικής ομάδας την τελευταία 20ετια είναι το μεγαλύτερο κέρδος….

Κέρδος είναι και αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει εις βάρος μας το τελευταίο δίμηνο. Το να τοποθετούνται συγκεκριμένοι διαιτητές στα παιχνίδια της Λαμίας και σε κάθε αναμέτρηση να υπάρχει μια τουλάχιστον φάση που καθορίζει το αποτέλεσμα (και δεν είναι ποτέ υπέρ μας) επιβεβαιώνει τον φόβο με τον οποίο αντιμετωπίζουν την Λαμία.

Και αυτό το κέρδισε η ομάδα με την πορεία της τα τελευταία χρόνια τόσο στο πρωτάθλημα αλλά πολλώ δε μάλλον στο Κύπελλο…

Είναι επίσης εντυπωσιακή αλλά συνάμα και θλιβερή αυτή η εναλλαγή διάθεσης των μεγάλων sites. Λίγες ώρες πριν το ματς να “λασπώνουν” την ομάδα για το “ροτέισον” και στο ημίχρονο να την αποθεώνουν! Δημοσιογραφικά ανύπαρκτοι ή εγκλωβισμένοι αν θέλετε… Το που, είναι εύκολο να το καταλάβετε….

Για να κάνουμε και μια αγωνιστική προσέγγιση του παιχνιδιού, στο πρώτο 45λεπτο ο Μάντζιος έφερε το παιχνίδι στα μέτρα της ομάδας του. Δεν άφησε τον Ολυμπιακό να δημιουργήσει χτύπησε στη κόντρα και βρήκε και το πολυπόθητο γκολ.

Στο δεύτερο ημίχρονο στο γκολ του Χασάν ήρθε η αφύπνιση με την κόκκινη στον Ρόμανιτς να αποτελεί το εγερτήριο για την Λαμία η οποία έβλεπε το ίδιο όνειρο ένα χρόνο μετά. Αυτή τη φορά δεν έγινε πραγματικότητα…. Ίσως γιατί δεν ήταν πια όνειρο!

Η Λαμία έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια και το αποδεικνύει σε παιχνίδια σαν το χθεσινό υψώνοντας ανάστημα στους μεγάλους.

Απέδειξε για ακόμη μια χρονιά πάντως πως το Κύπελλο είναι ένας θεσμός που της….πάει!

Η συνέχεια θα δοθεί πλέον για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στο πρωτάθλημα με την αναμέτρηση της Κυριακής με την Ξάνθη να είναι κομβική σημασίας…

Τα κέρδη….

Κλείνοντας θα ήταν παράληψη να μην αναφέρουμε και τα αγωνιστικά κέρδη των κυανόλευκων από αυτή την αναμέτρηση.

Σαφώς το μεγαλύτερο είναι ότι χρειάστηκε μια επίσκεψη στο ημίχρονο, μια κόκκινη και ο….απολαυστικός κατά τα άλλα Βαλμπουενά για να γυρίσει το παιχνίδι ο Ολυμπιακός απέναντι στην άψογη τακτικά Λαμία αλλά δεν ήταν μόνο αυτά.

Ήταν η εξαιρετική εμφάνιση του Νιάσε ο οποίος απάντησε στο ερώτημα “Γιατί τόση επιμονή για αυτόν τον ποδοσφαιριστή”. Άψογος ανασταλτικά, άψογος και δημιουργικά παρότι δεν είναι ο ρόλος του, κέρδισε και το πέναλτι στο τέλος. Μαζί με τον επίσης εξαιρετικό τακτικά χθες Μπουλούλη είχαν βραχυκυκλώσει τα χαφ του Ολυμπιακού εξ’ ου και το παιχνίδι με σέντρες και βαθιές μπαλιές.

Επιστροφή στις καλές εμφανίσεις και στα γκολ για τον Αντέτζο ο οποίος χρειαζόταν ένα καλό παιχνίδι για να φουλάρει μέχρι το φινάλε. Κέρδος και ο Βιγιάλμπα που άνοιξε λογαριασμό.

Άφησα τελευταίο τον Κάχριμαν και υπάρχει συγκεκριμένος λόγος για αυτό. Ο Σέρβος είναι έμπειρος, όμως αυτό δεν αρκεί πολλές φορές.  Είχε καθοριστικές επεμβάσεις στο παιχνίδι είχε όμως και αρκετές λάθος απομακρύνσεις με τις γροθιές. Στα τρία γκολ που δέχθηκε πάντως δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω…

Θα πει κανείς γιατί επέλεξε τον Κάχριμαν για την θέση κάτω από τα γκολποστ. Εγώ θα απαντήσω ότι στο πίσω μέρος του μυαλού των Πλαβούκου – Μάντζιου ήταν η παράταση και τα πέναλτι, ένας τομέας στον οποίο ο Σέρβος έχει υψηλά ποσοστά επεμβάσεων στην καριέρα του σε αντίθεση με τους υπόλοιπους διαθέσιμους τερματοφύλακες.

Κέρδος ήταν και το μάθημα που πήρε σχετικά με τα στημένα (φάουλ και κόρνερ εννοώ) εκεί που η ομάδα υστερεί από την αρχή της χρονιάς και θέλει βελτίωση για να μην βρεθούμε προ εκπλήξεων μέχρι το φινάλε…