Με το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής, τίμησε σήμερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, δυο ανθρώπους των γραμμάτων για την διαχρονική προσφορά τους στην ελληνική λογοτεχνία. Το παράσημο επιδόθηκε στον ποιητή, πεζογράφο και μεταφραστή, Τίτο Πατρίκιο και στον Λαμιώτη συγγραφέα, κριτικό θεάτρου και μεταφραστή, Κώστα Γεωργουσόπουλο, δυο «αυθεντικούς εκπροσώπους» της ελληνικής λογοτεχνίας, όπως επισήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά την τελετή παρασημοφόρησης.
«Μύστη» του θεάτρου απεκάλεσε τον Κώστα Γεωργουσόπουλο, τιμώντας με το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής την μεγάλη του προσφορά στα Ελληνικά γράμματα, αλλά και στο λογοτεχνικό πεδίο του θεάτρου.
«Κύριε Γεωργουσόπουλε, σας επιδίδω το Παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής σε αναγνώριση της μεγάλης προσφοράς σας στα Ελληνικά Γράμματα εν γένει και, κυρίως, στο λογοτεχνικό πεδίο του Θεάτρου, υφ’ όλες του τις επόψεις. Το έργο σας επιτρέπει -και κυριολεκτώ- να θεωρείσθε πλέον ένας πραγματικός «Μύστης» του Θεάτρου, από τις απαρχές του και τις ρίζες του ως τις μέρες μας. Ιδίως δε «Μύστης» του Αρχαίου Δράματος, στο οποίο έχετε εντρυφήσει με τρόπο υποδειγματικό. Έτσι ώστε έχετε αποδείξει και την μεγάλη αλήθεια ότι το Θέατρο -τουλάχιστον εκείνο που υπηρετεί την κατά τον προορισμό του αποστολή του- έχει και θα έχει, στο διηνεκές, τις ρίζες του στο Αρχαίο Δράμα και, για την ακρίβεια, στην Αρχαία Τραγωδία» είπε για τον κ. Γεωργουσόπουλο ο Π. Παυλόπουλος και συμπλήρωσε:
«Πρωτίστως δε έχετε αναδείξει την αλήθεια ότι, με αφετηρία την Αρχαία Τραγωδία, το Θέατρο και η Λογοτεχνία συνδέονται αρρήκτως, με την έννοια ότι αφενός μέσω του Θεάτρου η Λογοτεχνία βρέθηκε «επί σκηνής» για να εκπέμπει τα μηνύματά της. Και, αφετέρου, μέσω της Λογοτεχνίας το Θέατρο καταξιώθηκε ως πνευματική «Εστία», η οποία συμβάλλει τα μέγιστα στην υπεράσπιση της αξίας του Ανθρώπου».
«Αν πρέπει να εστιάσω την λογοτεχνική προσφορά σας σ’ ένα ιδιαίτερο πεδίο της, επιλέγω εκείνο -έντονα επηρεασμένο από τον, βιωματικής προέλευσης, κοινωνιολογικό στοχασμό σας- το οποίο αναδεικνύει ότι γράφετε ποιήματα γιατί οι μέρες μας δεν είναι «ποιητικές». Με την στάση σας λοιπόν δίνετε τον δίκαιο αγώνα να «μπολιάσουμε» τις, εν πολλοίς στείρες πνευματικώς, μέρες μας με την ευαισθησία της ποίησης. Και κάπως έτσι, η στάση σας αυτή δίνει έμπρακτη απάντηση στο εμβληματικό ερώτημα του Φρήντριχ Χάιντερλιν: «Μα τι χρειάζονται οι ποιητές σε τόσο μίζερους καιρούς;»
Ταυτοχρόνως, με το έργο σας υπηρετείτε και μιαν άλλη μεγάλη αλήθεια ως προς την αποστολή της Λογοτεχνίας: Η πραγματική Ποίηση δεν πρέπει ν’ αποστρέφεται ή και ν’ αποφεύγει την δεινή πραγματικότητα και τους χαλεπούς καιρούς. Όλως αντιθέτως, πρέπει να την βιώνει στο βάθος της, για να μπορεί ο Ποιητής να ορθώνει το πνευματικό του ανάστημα απέναντί της», συμπλήρωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
