Ιδιαίτερα ενοχλημένη από την φασαρία που προέρχεται από τον πεζόδρομο της Παπακυριαζή εμφανίστηκε πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας κατά τη διάρκεια εκδίκασης σημαντικών υποθέσεων.
Ως γνωστόν στις δικαστικές αίθουσες (όχι μόνο στης Λάρισας) δεν χρησιμοποιούνται μικρόφωνα και μεγάφωνα, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων στο παρελθόν, με αποτέλεσμα οι καταθέσεις μαρτύρων και απολογίες κατηγορουμένων να φτάνουν με μεγάλη δυσκολία στα αυτιά τόσο των δικαστών όσο και των γραμματέων που κρατάνε πρακτικά. Το ίδιο δύσκολα ακούγονται στο ακροατήριο, τα όσα λέγονται ανάμεσα στην έδρα και τους εμπλεκόμενους σε κάθε δίκη.
Δίκες που διεξάγονται στον δεύτερο όροφο του Δικαστικού Μεγάρου Λάρισας έχουν το μειονέκτημα να έχουν τα παράθυρά τους προς τον πεζόδρομο της Παπακυριαζή, τα οποία αρκετές ώρες για ευνόητους λόγους (αρκετός κόσμος, έντονες μυρωδιές) είναι ανοιχτά. Οι δίκες όμως διαρκούν συνήθως έως και τις απογευματινές ώρες, στιγμές δηλαδή που πλημμυρίζει ο γειτονικός πεζόδρομος από κόσμο, φασαρία και μουσικές.
«Δεν μπορούμε να δικάσουμε με τόση φασαρία» διαμαρτυρήθηκε χαρακτηριστικά πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας και ζήτησε από τους αστυνομικούς της αίθουσας να κατέβουν στις καφετέριες και να ζητήσουν από τους υπεύθυνους να χαμηλώσουν την μουσική. Οι αστυνομικοί εξήγησαν πως κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο ειδικά σε μια μέρα που είχε αρκετό κόσμο σε όλον τον πεζόδρομο και η πρόεδρος το κατάλαβε. Έκλεισαν καλά όλα τα παράθυρα, οι μάρτυρες, οι κατηγορούμενοι και οι συνήγοροι άρχισαν να μιλάνε πιο δυνατά κι έτσι συνεχίστηκε η δίκη…
Κάποια στιγμή όμως πρέπει να εκσυγχρονιστεί το σύστημα εκδίκασης υποθέσεων. Ειδικά σε τόσο σημαντικά δικαστήρια.
Πηγή: Ρεπορτάζ του Κάμπου – Κώστας Γκιάστας
