Ο έμπορος οπλικών συστημάτων που λάτρευε την όπερα, οι εχθροί του, οι φιλανθρωπίες, η δωρεά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και οι «σκοτεινές» υποθέσεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία
Σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου «Ελπίς» έσβησε το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας ο έμπορος οπλικών συστημάτων Κωνσταντίνος Δαφέρμος, μια αμφιλεγόμενη όσο και αντιφατική προσωπικότητα. Για πολλούς ήταν ένας «άρχοντας του πολέμου», για έτερους ένας άνθρωπος που βοηθούσε πολύ ακόμη και άγνωστα σε αυτόν άτομα. Άτομα σαν αυτά που μαζεύονταν κάτω από τα γραφεία της εταιρείας του και τον περίμεναν κάθε βράδυ για να του ζητήσουν μια βοήθεια, ανάμεσα τους άστεγοι, άνεργοι και χρήστες ναρκωτικών. Καθένας τους έπαιρνε τα πενήντα ευρώ που τους έδινε αυτός ο ιδιόρρυθμος άνθρωπος με την οξεία αντίληψη, που εισήχθη προ ημερών στο νοσοκομείο «Ελπίς» με αναπνευστικά προβλήματα.
Την Δευτέρα το απόγευμα στις πέντε και μισή κατέληξε στα εβδομήντα πέντε του χρόνια έχοντας ακούσει κατά καιρούς πολλά για την διαδρομή του στην αγορά οπλικών συστημάτων.
Κάποια από αυτά; Eμπόριο όπλων κατά την διάρκεια του εμφυλίου της Γιουγκοσλαβίας, κατηγορίες για λαθρεμπόριο, μια σύλληψη και ο εγκλεισμός του για τρεις μήνες σε φυλακή της Τουρκίας αλλά και η αναγόρευση του σε Άρχων του Πατριαρχείου το 2001. Αυτά είναι λίγα μόνο από τα κεφάλαια που συνθέτουν την ζωή μυθιστορηματική ζωή του Κωνσταντίνου Δαφέρμου, ο οποίος κηδεύτηκε χθες το μεσημέρι στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Στο τελευταίο του αντίο έδωσαν το παρών γύρω στα διακόσια πενήντα άτομα και ακούστηκαν όμορφα λόγια για το μεγάλο φιλανθρωπικό του έργο.
Ήταν αναμενόμενο στο στερνό του ταξίδι να μην ακουστούν τα άλλα, αυτά που αφορούσαν την πολυσχιδή δράση του σε μια αγορά όπου ο ανταγωνισμός είναι αμείλικτος, ανελέητος και με εχθρούς που σε περιμένουν στην γωνία. Κι’ αυτό ήταν κάτι που Κωνσταντίνος Δαφέρμος το έζησε πολύ καλά στον μέγιστο βαθμό.
Ο λάτρης της όπερας
Οι τελευταίοι μήνες της ζωής του δεν ήταν καλοί, σύμφωνα με παλιό συνεργάτη του, ο οποίος ήταν πάντα δίπλα του και είναι συντετριμμένος από την απώλεια του. Με δεσμευμένους λογαριασμούς, η οικονομική του κατάσταση ήταν κακή και η ψυχολογία του πολύ άσχημη, ζώντας μόνος ουσιαστικά σε ένα από τα ακριβότερα σπίτια της Αθήνας. Το περίφημο «ανάκτορο Δαφέρμου» επί της Βασιλέως Γεωργίου με την θερμαινόμενη πισίνα και την θέα στο Προεδρικό Μέγαρο και την Ακρόπολη είχε εκτιμηθεί στα 35.000.000 ευρώ. Είχε βγει δύο φορές σε πλειστηριασμό για χρέη, αλλά αμφότεροι κηρύχθηκαν άγονοι, αφού το τίμημα για το συγκεκριμένο σπίτι ήταν υπέρογκο
Σε κάποιους από τους έξι ορόφους του εκτυλίχθηκαν αρκετά επεισόδια της πολύκροτης ζωής του ανθρώπου που δεν μίλαγε πολύ και δεν έδωσε ποτέ του συνέντευξη. Η ζωή του είναι ένα ενίοτε «σκοτεινό» σε υφή μυθιστόρημα που ξεκίνησε από ένα μικρό χωριό στον Μυλοπόταμο της Κρήτης και έφτασε μέχρι την αριστοκρατική Βιέννη και τον αμαρτωλό Παναμά, περιλαμβάνοντας πολλά συναρπαστικά κεφάλαια. Ο έμπορος όπλων που συνελήφθη για τις μίζες των εξοπλιστικών τυγχάνει μεταξύ πολλών άλλων και λάτρης της όπερας. Είχε κλείσει μάλιστα μήνες πριν από την περιπέτεια του με την Δικαιοσύνη, εισιτήρια για να παρακολουθήσει την διάσημη όπερα του Πουτσίνι «Madama Butterfly» στην Βιέννη.
Δυστυχώς για τον Δαφέρμο, πολύ γνωστό για την δράση του στο εμπόριο όπλων από την δεκαετία του ’90, η σύλληψή του-μαζί με άλλους δύο συνεργάτες του-την Τρίτη 16 οκτωβρίου του 2015 μετά την έκδοση εντάλματος από τον ανακριτή διαφθοράς ανέβαλε τα όποια σχέδια του. Ο γιος της κυρίας Ελένης Δαφέρμου που μεγάλωσε στον Αξό της Κρήτης, είχε καταχωρηθεί τις τελευταίες δεκαετίες ως ένας πολύ έξυπνος μεσάζων οπλικών συστημάτων. Η προσαγωγή του ήρθε λίγα 24ωρα μετά από αυτή του ορκισμένου εχθρού του Θωμά Λιακουνάκου, ο οποίος είχε ήδη προφυλακιστεί τότε.
Ο Κωνσταντίνος Δαφέρμος κατηγορήθηκε για μίζα τριών εκατομμυρίων δολαρίων προς τον πρώην αναπληρωτή διευθυντή εξοπλισμών, Αντώνη Κάντα που αφορούσαν την προμήθεια των αντιαρματικών Cormet και εν τέλει προφυλακίσθηκε. Οι ανακριτικές αρχές είχαν λάβει ήδη τις απαντήσεις στα αιτήματα δικαστικών συνδρομών που είχαν αποστείλει προς την Ελβετία και την Αυστρία και προχώρησαν αμέσως στην έκδοση του εντάλματος σύλληψης για τον Δαφέρμο. Έναν πανέξυπνο άνθρωπο που ξεκίνησε από ένα μικρό χωριό, και ελίχθηκε με μαεστρία στον χώρο του εμπορίου όπλων, ειδικά την δεκαετία του ’90, όταν η Γιουγκοσλαβία τυλίχθηκε στην δίνη του εμφυλίου πολέμου.
Το τσίμπημα της «Scorpion».
Ήταν τότε που η συνεργασία του με την ρωσική εταιρεία Scorpion και όχι μόνο άρχισε να αποδίδει καρπούς εκατομμυρίων στον έξυπνο Κρητικό. Ο Δαφέρμος πληροφορείται λίγες εβδομάδες πριν την αρχή του εμφυλίου στην Γιουγκοσλαβία, για ένα φορτίο όπλων που φτάνει στην Σλοβενία μέσω Μπουργκάς. Το φορτίο του είναι 5.000 όπλα, εκατομμύρια σφαίρες και το σημαντικότερο, αντιαεροπορικοί και αντιαρματικοί πύραυλοι. Πιάνει αμέσως δουλειά και στους επόμενους μήνες σύμφωνα με έγκριτα δημοσιεύματα όπως αυτό των «100Reporters» η Scorpion γίνεται ένας από τους κύριους αγωγούς για το λαθρεμπόριο όπλων προς τα μέτωπα του εμφυλίου της Γιουγκοσλαβίας.
Το αφεντικό της Scorpion (λένε ότι εμπνεύστηκε την επωνυμία από το ζώδιό του) σκιαγραφείται ως ένας απίστευτα επιμελής άνθρωπος και σχεδόν ψυχωτικός με την τάξη. Το dress code του είναι συγκεκριμένο και δεν άλλαζε σχεδόν ποτέ, ανεξαρτήτως εποχής. Αποτελείτο από λευκό πουκάμισο με γραβάτα, υφασμάτινο ατσαλάκωτο παντελόνι και λευκές κάλτσες χειμώνα-καλοκαίρι. Το άνοιγμα-μετά από χρόνια-των τραπεζικών λογαριασμών της Scorpion στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα στην Βουδαπέστη, αποκάλυψε ότι η εταιρία έλαβε περισσότερα από 80 εκατομμύρια δολάρια από «πελάτες» στην Σλοβενία, την Κροατία και την Βοσνία.
Σύμφωνα με γνώστες και παίκτες της συγκεκριμένης αγοράς, οι σχέσεις του Κωνσταντίνου Δαφέρμου με τον ανταγωνιστή του Βλάση Καμπούρογλου, ήταν «εχθρικές». Ο δεύτερος που προμήθευε αποκλειστικά τους Σέρβους με σύγχρονα οπλικά συστήματα-χάρη σε αυτά κατέρριψαν για πρώτη φορά το μέχρι τότε «αόρατο» μαχητικό Stealth των ΗΠΑ-δεν επιθυμούσε να έχει καμία σχέση με τον Δαφέρμο. Ο τελευταίος κινείται μεταξύ Αθήνας, Βιέννης και πιο σπάνια μεταβαίνει στον Παναμά, όπου λειτουργεί ένα παρακλάδι της Scorpion. Τα φορτία κατά την διάρκεια του εμφυλίου της Γιουγκοσλαβίας, φτάνουν από το λιμάνι του Μικολάεφ στην Ουκρανία-το οποίο ελεγχόταν από την μαφία της Οδησσού-στην Σλοβενία.Σε έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν από τα Σλοβενικά αρχεία, αναφέρεται ότι τα δύο πρώτα πλοία από το Μικολάεφ μετέφεραν ενενήντα έξι κοντέινερ, αξίας τότε ογδόντα εκατομμυρίων δολαρίων, τα είκοσι εκ των οποίων κατέληξαν στον κ. Δαφέρμο.
Παρά τις πολύ καλές διασυνδέσεις του, κυρίως με Ρώσους αξιωματούχους και υψηλόβαθμα στελέχη της τότε KGB, ο επιχειρηματίας μπαίνει στο στόχαστρο της Interpol. Συνεχίζει όμως τις παραδόσεις με έξι ακόμη πλοία, μέχρι το 1994, όταν κλιμάκιο της Ναυτικής Δύναμης του ΝΑΤΟ στην Αδριατική σταματάει το πλοίο «Jardin» για νηοψία. Το πλοίο οδηγείται στην Ιταλία. Τα φορτωτικά έγγραφα γράφουν απλά «στρατιωτικό υλικό» με προορισμό την Αφρική, όμως το τεράστιο φορτίο όπλων που εντοπίζεται αλλά και η ρότα του καραβιού προς την Σλοβενία, στρέφουν τον ανακριτή κατά του κ. Δαφέρμου και άλλων έξι ατόμων. Ανάμεσά τους είναι αξιωματούχοι της KGB, δύο Ρώσοι επιχειρηματίες και ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας Γεβγένι Μαρτσούκ. Ο εισαγγελέας του Τορίνο καταδεικνύει τον κ. Δαφέρμο, ως «ενορχηστρωτή» της επιχείρησης, όμως στην δίκη που ακολουθεί αθωώνεται μαζί τους υπόλοιπους.
Η μεγάλη δουλειά στην Ελλάδα ήταν το αντιπυραυλικό σύστημα ΚΟΡΝΕΤ, εξοπλιστικό πρόγραμμα το οποίο κόστισε εκατό εκατομμύρια δολάρια. Όπως προκύπτει από τη δικογραφία, αλλά και τις απολογίες του Αντ. Κάντα για την προμήθεια των 98 αντιαρματικών εκτοξευτών μεγάλου βεληνεκούς νέας γενιάς τύπου ΚΟΡΝΕΤ, διακινήθηκαν τρία εκατομμύρια δολάρια από τον αντιπρόσωπο της κατασκευάστριας εταιρείας Κωνσταντίνο Δαφέρμο. Κάτι που έγινε προκειμένου ο Αντώνης Κάντας να πεισθεί και να κάνει τις απαραίτητες υπηρεσιακές ενέργειες ώστε να υπογραφεί η επίμαχη σύμβαση.
Το όνομά του-κάτι που μέχρι σήμερα δεν είναι γνωστό-φιγουράρει από το 2011 σε τρία βιβλία για τον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας, που γράφτηκαν μετά από έρευνες χρόνων δύο δημοσιογράφων και αποχαρακτηρισμό απόρρητων εγγράφων που αριθμούσαν 6.000 σελίδες. Η τριλογία έχει τίτλο «Εις το όνομα του κράτους» και οι δύο δημοσιογράφοι Ματέι Σουρκ και Μπλαζ Ζγκάγκα αφιερώνουν δεκάδες σελίδες στην δράση του Κωνσταντίνου Δαφέρμου. Τον χαρακτηρίζουν ως τον κύριο έμπορο στα φορτία με χιλιάδες όπλα που έφευγαν μεταξύ άλλων από λιμάνια της Πολωνίας, έφταναν στην Σλοβενία και διοχετεύονταν στην Κροατία και την Βοσνία.
Ορκισμένοι εχθροί
Οι σχέσεις Δαφέρμου-Λιακουνάκου-αμφότεροι μεγαλέμποροι όπλων-ήταν τελικά κάτι παραπάνω από εχθρικές, όπως διαπίστωσε ο Λιακουνάκος όταν τόλμησε να μπει στα χωράφια του Κρητικού, τον Σεπτέμβρη του 1997. Είναι η εποχή που αρχίζει να αναδύεται η χρυσή μεν, αμαρτωλή δε εποχή για τις δουλειές στα εξοπλιστικά με υπουργό Αμύνης, τον πανίσχυρο τότε Άκη Τσοχατζόπουλο. Την ίδια χρονική περίοδο, μερικές χιλιάδες μίλια μακριά, στην πρωτεύουσα της Αυστρίας Βιέννη, ο 55άρης τότε Δαφέρμος, ένας άνδρας μετρίου αναστήματος και με διαπεραστικό βλέμμα τακτοποιεί κάποια διαδικαστικά για ενα come back στα πάτρια εδάφη. Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Scorpion International Services με αντικείμενο τα οπλικά συστήματα αλλά και τις πολύ γερές άκρες στη Ρωσική κυβέρνηση, έχει μάθει για τις ευκαιρίες που ανοίγονται στην Ελλάδα και ετοιμάζεται να αναλάβει δράση.
Eίναι απόφοιτος του Πολυτεχνείου της Στουτγκάρδης με ειδικότητα μηχανολόγου – ηλεκτρολόγου και έχει εντρυφήσει δεόντως στον γερμανικό τρόπο ζωής. Tο 1997 μετρούσε ήδη 14 χρόνια στο τιμόνι της Scorpion, την έδρα της οποίας είχε αποφασίσει να μεταφέρει από την Βιέννη στο κέντρο της Αθήνας, αν και πολλοί επιμένουν ότι μέχρι το 2011 η σοβαρή δράση της «παιζόταν» στα γραφεία της Αυστριακής πρωτεύουσας. Ο βλοσυρός Κρητικός επιλέγει την οδό Πανεπιστημίου και τον αριθμό 10, όπου στεγάζονταν τα παλιά γραφεία της Μεσημβρινής τα οποία αγοράζει με μετρητά για να φτιάξει εκεί το νέο στρατηγείο του. Στην απόφασή του να επιστρέψει στην Ελλάδα δεν έπαιξε ρόλο μόνο το γεγονός ότι «μύρισε» φρέσκο χρήμα αλλά και ότι ήθελε να είναι κοντά στην μητέρα του Ελένη, η οποία έφυγε από τη ζωή τέσσερα χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 2001.
Όταν λοιπόν ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στην Ελλάδα προσπάθησε να μπει στην εγχώρια αγορά κάπως άτσαλα, σαν ταύρος εν υαλοπωλείω όπως θυμούνται μερικοί. Χωρίς διασυνδέσεις, χωρίς γνωριμίες, ουσιαστικά χωρίς τίποτα αποφασίζει να διεκδικήσει μερίδιο της πίτας των εξοπλιστικών. Είχε την αίσθηση πως με τα λεφτά του, την εμπειρία και τις γνώσεις του μπορούσε να κυριαρχήσει ενώ έχει λεχθεί ότι δεν άνηκε σε κανέναν πολιτικό χώρο, δεν είχε ψηφίσει σε εθνικές εκλογές και στο γραφείο του «απαγορεύονταν» οι πολιτικές συζητήσεις. Πίστευε ωστόσο πως οι διασυνδέσεις του στο εξωτερικό, κυρίως στη Ρωσία αρκούσαν για να του ανοίξουν διάπλατα όλες τις πόρτες, ειδικά αφού φέρεται να είχε άριστες προσωπικές σχέσεις με τον τότε Ρώσο υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού.
Αν και αντιπρόσωπος στην Ελλάδα της ρωσικής εταιρείας KBP που κατασκευάζει τα αντιαρματικά τύπου «Κορνέτ» ήταν η εταιρία Scorpion του Κωνσταντίνου Δαφέρμου, οι κ.κ Τσοχατζόπουλος και Κάντας (ο Σμπώκος είχε αποχωρήσει από τη Γ.Γ Εξοπλισμών για να θέσει υποψηφιότητα για βουλευτής) παρέδωσαν την πρόσκληση για τη ρώσικη KBP στην εταιρεία AXON του Θωμά Λιακουνάκου. Μια κίνηση που όπως υποστήριξαν συνεργάτες της Scorpion έγινε πίσω από την πλάτη του Δαφέρμου. Κάπως έτσι στη Μόσχα και στα γραφεία της KBP εμφανίζεται ο κ. Κώστας Αποστόλου, «δεξί χέρι» και κουμπάρος του Θωμά Λιακουνάκου, για να τους ενημερώσει ότι το υπουργείο Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας εμπιστεύεται μόνο την AXON για να κλείσει η δουλειά. «Αλλιώς ας ξεχάσουν την Ελλάδα», διαμηνύθηκε στους Ρώσους από το δεξί χέρι του Θωμά.
Όμως απ’ ό,τι φάνηκε αμέσως μετά οι Ρώσοι είχαν διαφορετική άποψη αλλά και διαφορετικές μεθόδους επίλυσης των «ευαίσθητων» ζητημάτων που τους απασχολούν, ειδικά όταν αυτά μεταφράζονται σε κέρδη δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων. Έτσι οι Ρώσοι με εντολή εκ των άνωθεν κλειδώνουν(!) το δεξί χέρι του Λιακουνάκου σε ένα δωμάτιο ωσότου ξεκαθαριστεί η κατάσταση. Αρχικά βέβαια επικοινώνησαν με τον Δαφέρμο, ο οποίος εξέφρασε την έκπληξή του για την παρουσία του εκπροσώπου της AXON στη Μόσχα.
Το θρίλερ για τον Αποστόλου έλαβε τέλος το επόμενο πρωινό. Τέσσερις κρατικοί υπάλληλοι τον βάζουν μέσα σε ένα μαύρο αυτοκίνητο και τον μεταφέρουν στο αεροδρόμιο της Μόσχας προκειμένου να μπει στην πρώτη προγραμματισμένη πτήση για Αθήνα, χωρίς καν να περάσει από τον έλεγχο διαβατηρίων και αποσκευών. Σύμφωνα με πηγές τον ενημέρωσαν πως για τα επόμενα πέντε χρόνια καλό θα ήταν να μην επιχειρήσει να επισκεφτεί ξανά τη ρωσική πρωτεύουσα. Παράλληλα η Πρεσβεία της Ρωσίας στην Αθήνα ενημερώνει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ότι νόμιμος και μοναδικός αντιπρόσωπος της KBP στην Ελλάδα είναι η Scorpion του Δαφέρμου.
Η σύλληψη στην Τουρκία
Οι Ρώσοι για κάποιο ιδιαίτερο λόγο υπεραγαπούσαν την ισχυρή προσωπικότητα του επιχειρηματία από την Κρήτη. Κι αυτός ο ιδιαίτερος λόγος είναι ότι οι πρότερες δουλειές στον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας όπως γράφτηκε στην έρευνα των δύο δημοσιογράφων και στα τρία βιβλία που ακολούθησαν, έσπασαν το εμπάργκο των Ηνωμένων Εθνών που είχαν υπογράψει με μπροστάρη τον Δαφέρμο. Αυτόν που έζησε μια από τις πιο φορτισμένες στιγμές της ζωή του το Σάββατο 1η Σεπτέμβρη του 2001.
Περίπου δεκαπέντε άτομα, άνθρωποι της Scorpion, ανάμεσα τους και προσωπικοί φίλοι του Κωνσταντίνου Δαφέρμου ετοιμάζονται να αναχωρήσουν μαζί του με προγραμματισμένη πτήση της Ολυμπιακής με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Σκοπός της μετάβασής τους είναι τα θυρανοίξια του ιερού ναού του Αγίου Γεωργίου που βρίσκεται εντός της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Ο ναός είχε υποστεί σημαντικές ζημιές από τον σεισμό του 1999 που είχε πλήξει την Ανατολική Τουρκία και την επισκευή και ανακαίνισή του είχε προθυμοποιηθεί να αναλάβει ο ίδιος ο Δαφέρμος. Λέγεται πως το κόστος των εργασιών ανακατασκευής του ναού άγγιξε τις 800.000 δολάρια, ποσό το οποίο έδωσε σε μετρητά ο επιχειρηματίας. Στην τελετή πρωτοστάτησε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος που παρέθεσε γεύμα στον επιχειρηματία και στους καλεσμένους του μέσα στη Θεολογική Σχολή, κατόπιν ειδικής άδειας των τουρκικών αρχών.
Το απόγευμα της επόμενης μέρας, Κυριακή, 2 Σεπτέμβρη, η 15μελής ελληνική αποστολή μεταβαίνει στο διεθνές αεροδρόμιο Ατατούρκ για να επιστρέψει στην Αθήνα. Κατά τον έλεγχο όμως των διαβατηρίων άνδρες της ασφάλειας του αεροδρομίου ζητούν από τον Δαφέρμο να τους ακολουθήσει σε ένα δωμάτιο. Εκεί μέσα ο ανώτερος αξιωματικός του ανακοινώνει την σύλληψή του βάσει ενός εντάλματος που εκκρεμούσε και είχε εκδοθεί από τις ιταλικές αρχές για την παλιά ιστορία της συμμετοχής του σε λαθρεμπόριο όπλων. Οι συνεργάτες του που ταξίδεψαν κανονικά πίσω στην Αθήνα μαθαίνουν την επόμενη μέρα για τη σύλληψη του ιδιοκτήτη της Scorpion μέσω των τουρκικών μέσων ενημέρωσης πουν την αναγάγουν σε πρώτο θέμα. Ο επιχειρηματίας οδηγείται με συνοπτικές διαδικασίες στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης αφού οι τουρκικές αρχές δεν λαμβάνουν υπόψη τους ισχυρισμούς του, ότι δηλαδή η υπόθεσή του έχει εκδικαστεί και τελεσιδικήσει με τα ιταλικά δικαστήρια να τον έχουν κρίνει αθώο.
Ο ισχυρός άνδρας της Scorpion παραμένει στις τουρκικές φυλακές για 92 μέρες. Μέσα σε αυτό το διάστημα εγκρίνονται δύο αιτήσεις αποφυλάκισης του με περιοριστικούς όρους από το αρμόδιο συμβούλιο των φυλακών.
Και τις δυο φορές που επιχειρεί να βγει έξω συλλαμβάνεται με σήμα από την Άγκυρα λίγες ώρες αργότερα. Τελικά επιτυγχάνει να αφεθεί ελεύθερος αφού πρώτα μεσολαβεί διακεκριμένος Ιταλός δικηγόρος που μαζί με το επιτελείο του φροντίζουν από τις μεταφράσεις των αποφάσεων της Ιταλικής Δικαιοσύνης έως και την εκπροσώπησή του ενώπιον των τουρκικών δικαστικών αρχών. Σύμφωνα με πληροφορίες ο κ. Δαφέρμος μετά την περιπέτειά του στην Τουρκία προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά των ιταλικών αρχών, όπου και δικαιώθηκε λαμβάνοντας μάλιστα και χρηματική αποζημίωση από την ιταλική κυβέρνηση.
Μανιώδης καπνιστής
Μέχρι πρότινος το αφεντικό της Scorpion υποστηρίζει ότι πίσω από την τότε σύλληψή του κρύβονταν Αμερικάνοι και Ισραηλινοί που μετά από τον αποκλεισμό των εταιριών τους από τους διαγωνισμούς προσπάθησαν να τορπιλίσουν την προμήθεια για την αγορά των συγκεκριμένων οπλικών συστημάτων. Ο Δαφέρμος ήταν ένας άνθρωπος που σύμφωνα με τους συνεργάτες του, ήταν πάντα ευθύς ως χαρακτήρας, ντόμπρος και δίκαιος με όσους κάνει μπίζνες. «Δεν έχει αδικήσει άνθρωπο, αλλά αν τολμήσεις και τον βλάψεις μπορεί να γίνει φοβερά εκδικητικός» λένε για εκείνον πρόσωπα που γνώρισαν και τις δύο πλευρές του.
Μια από τις κλασικές του ατάκες, όταν καταλάβαινε ότι κάποιος προσπαθούσε να πλήξει τα συμφέροντά του ήταν η «Θα τον κυνηγήσω μέχρι να πεθάνω». Την άκουγε φυσικά όλο το γραφείο από την ένταση της φωνής του ενώ ταυτόχρονα ο Δαφέρμος έσβηνε το ένα τσιγάρο μετά το άλλο-πάντα Γκολουάζ άφιλτρα- φτάνοντας τα σχεδόν τέσσερα πακέτα την ημέρα.
Κάποιοι αναρωτιούνται ακόμη, πως αυτός ο πανέξυπνος άνθρωπος με την συγκεκριμένη ιδιότητα αναγορεύτηκε Άρχων του Πατριαρχείου στις 2 Σεπτεμβρίου του 2001, σε μια σεμνή τελετή. Η απώλεια της μητέρας του εκείνη την περίοδο, η συναισθηματική φόρτιση και η παρουσία του Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην τελετή δεν άφησαν τον κ. Δαφέρμο να πει πολλά. «Υπάρχουν στιγμές στην ζωή του ανθρώπου, όπως αυτή εδώ και τώρα που η σιωπή εκφράζει καλύτερα τα ανθρώπινα συναισθήματα όπως αυτή εδώ και τώρα» είχε πει. Αυτό που δεν είπε ήταν ότι η σιωπή τον ακολουθούσε και στις άλλες διαδρομές της ζωής του, αυτές που τον ανέδειξαν σε έναν έμπορο όπλων με πολυποίκιλες δραστηριότητες, ο οποίος πούλαγε χιλιάδες AK-47 σε φλεγόμενα μέτωπα με την ίδια άνεση που απολάμβανε την θέα από το θεωρείο του στην Όπερα της Βιέννης…
