Μούχλα, υγρασία, κοριοί. Το σκηνικό της ντροπής που παρουσιάζεται στο παρακάτω ρεπορτάζ επικρατεί στο Δρομοκαΐτειο. Στο ψυχιατρικό ίδρυμα επικρατούν άθλιες συνθήκες. Από την κουζίνα που παρασκευάζεται και σερβίρεται το φαγητό, μέχρι τα κρεβάτια και τα δωμάτια όπου στοιβάζονται οι 400 μόνιμοι ασθενείς και οι 3.000 που περνούν κάθε χρόνο μετά την οικονομική κρίση.
Πολλοί έχουν διαπράξει κακουργήματα, άλλοι έχουν λοιμώδη νοσήματα, όπως HIV και μπαινοβγαίνει… κόσμος και κοσμάκης.
«Τρώνε ξύλο οι συνάδελφοι, όπως κι άλλοι ασθενείς. Γίνεται διακίνηση ναρκωτικών. Μεταφέρονται άνθρωποι από τα κέντρα υποδοχής που μεταφέρουν λοιμώδη νοσήματα. Ενας ασθενής με HIV είναι σε θάλαμο με άλλους ασθενείς που έχουν το ακαταλόγιστο και μπορεί να μεταδοθούν τα νοσήματα», λέει ο Μιχάλης Γιαννακός με τους εργαζόμενους να καταγγέλλουν έλλειψη προσωπικού, χρηματοδότηση, ασφάλεια και πρωτίστως καθαριότητα.
Χαρακτηριστική εικόνα, ενδεικτική της κόλασης που επικρατεί είναι «ένα παιδάκι με αυτισμό, που είναι καθηλωμένο με ιμάντες σε κρεβάτι εδώ και έξι μήνες. Έχει μια μπάλα δίπλα του και προσπαθεί καθηλωμένο καθημερινά να παίξει με τη μπάλα…»
ethnos
