Η «δασκάλα» με τις τέσσερις πατούσες και τα κρεμαστά αυτιά βοηθά παιδιά που έχουν ΔΕΠΥ, χαμηλή αυτοπεποίθηση, και παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες
Έμαθε να μετράει και να αναγνωρίζει τα γράμματα, για να βοηθά παιδιά που έχουν ανάγκη από περισσότερη αγάπη, φροντίδα και τρυφερότητα. Παιδιά με αυτιστικές διαταραχές, που έχουν ΔΕΠΥ, χαμηλή αυτοπεποίθηση, και παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες.
Ποια είναι; Η «δασκάλα» με τις τέσσερις πατούσες και τα κρεμαστά αυτιά του εκπαιδευτικού προγράμματος «Ζωο…φιλώντας μαθήματα άδολης αγάπης» (εγκεκριμένου από το υπουργείο Παιδείας), η οποία πιστοποιήθηκε από το Γαλλικό Ινστιτούτο Ζωοθεραπείας ως σκύλος εκπαιδευτικής διαμεσολάβησης. Η Διώνη. Η σκυλίτσα που βίωσε τον πόνο και την κακομεταχείριση από το έλλογο oν που ονομάζεται άνθρωπος.
Όπως μας εξηγεί η εκπαιδευτικός με εξειδίκευση στην ειδική αγωγή και τη σχολική ψυχολογία, Κατερίνα Παπαποστόλου, η Διώνη ξέρει να μετράει και να αναγνωρίζει τα γράμματα. Μπορεί να βοηθήσει ένα παιδί στα μαθηματικά, καθώς είναι ικανή να δει στο χαρτί αριθμούς, να τους προσθέσει και με το γάβγισμά της να ανακοινώσει το τελικό αποτέλεσμα! Επίσης, μπορεί να κάνει πρόσθεση, μετρώντας τα δάχτυλα του χεριού μας. Παράλληλα, αναγνωρίζει ξύλινα γράμματα. Αν, λοιπόν, ένα παιδί ντρέπεται να διαβάσει, η Διώνη είναι εκεί να το ακούσει. Να του μάθει ποιο είναι το σωστό γράμμα. Δεν το κρίνει, δεν του θυμώνει, δεν το αποθαρρύνει. Αντίθετα, το εμψυχώνει με την παρουσία της κι έτσι το παιδί ανακτά, σιγά – σιγά, τη χαμένη του αυτοπεποίθηση.
Η εκπαιδευτικός με εξειδίκευση στην ειδική αγωγή και τη σχολική ψυχολογία, Κατερίνα Παπαποστόλου
Η εκπαιδευτικός με εξειδίκευση στην ειδική αγωγή και τη σχολική ψυχολογία, Κατερίνα Παπαποστόλου
Η Διώνη, λοιπόν, με την πιστοποίηση στο… στόμα, απέκτησε την εκπαίδευση για να υποστηρίζει τα παιδιά που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, αλλά και εκείνα που έχουν ΔΕΠΥ -διαταραχή ελλειμματικής προσοχής- υπερκινητικότητα και όσα έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και μαθησιακές δυσκολίες.
Ένα σκυλί, όπως η Διώνη, με την ηρεμία της και την πραότητά της, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τα υπερκινητικά παιδιά. Η Διώνη είναι ικανή να τα κρατήσει σε ηρεμία, παίζοντας μαζί τους παζλ, και να δείξει σε παιδιά με πρόβλημα κινητικότητας στα χέρια ότι τα κομμάτια του παζλ μπορούν να αφαιρεθούν με το στόμα. Ότι τίποτα σε αυτήν τη κίνηση δεν είναι λάθος.
«Ως εκπαιδευτικός καθοδηγώ τον σκύλο με τη γνώση μου και ο σκύλος καθοδηγεί εμένα με το ένστικτό του. Σκύλος και δάσκαλος αλληλοσυμπληρώνονται. Η Διώνη, όμως, με βοηθά πιο γρήγορα και πιο εύκολα στο έργο μου. Δεν μου καλύπτει τα κενά μου. Είναι ο βοηθός μου, ο συνεργάτης μου. Ο χειριστής ενός τέτοιου σκύλου δεν πρέπει να έχει μόνο άρτια παιδαγωγική κατάρτιση και να έχει εκπαιδευτεί πάνω στην εκπαίδευση και στη συμπεριφορά του σκύλου, αλλά και -κυρίως- να διαθέτει επιστημονική κατάρτιση στη σχολική ψυχολογία, στην ειδική αγωγή και στις μαθησιακές δυσκολίες, αλλά και στην αντιμετώπιση παραβατικών συμπεριφορών. Ένας σκύλος – «δάσκαλος» θα πρέπει να συνοδεύεται από έναν απόλυτα επιστημονικά καταρτισμένο χειριστή, που έχει μεγάλη εμπειρία σε αυτό, καθώς δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους», τονίζει η κα Παπαποστόλου.
Ένας σκύλος που περνά το κατώφλι του δημοτικού σχολείου, οφείλει «να γνωρίζει εντολές, ώστε να υπακούει και να δίνει στους μαθητές την εντύπωση ότι δεν έχει έρθει στην τάξη κάποιος, που δεν κατανοεί τους βασικούς κανόνες συμπεριφοράς και τους παραβαίνει. Πρέπει να γνωρίζει να κάθεται, όταν του το ζητάς, να ξαπλώνει, να ηρεμεί, να μην ενοχλεί την ώρα του μαθήματος και του φαγητού. Το βασικότερο όλων; Να δείχνει πραγματικά ήρεμος, ασφαλής και ευτυχισμένος. Ο σκύλος έρχεται στην τάξη ως επικουρική βοήθεια στο έργο του δασκάλου, σε πλαίσιο που θα ορίσει ο ίδιος και θα έχει ενημερώσει εκ των προτέρων μαθητές, συναδέλφους και γονείς», διευκρινίζει η κα Παπαποστόλου, και συμπληρώνει:
«Ο σκύλος έρχεται στην τάξη γιατί έχει «μαγικές», θετικές ιδιότητες για τον ψυχισμό των παιδιών, τη σωματική, την ψυχική υγεία και ευεξία, αλλά και τη συναισθηματική πληρότητα, την καλλιέργεια της συντροφικότητας, της συνεργασίας και της υπευθυνότητας, καθώς και για την κοινωνικοποίησή τους. Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να επικοινωνούν τα παιδιά με έναν σκύλο, μιλώντας, κατά τα άλλα, διαφορετική «γλώσσα». Τους βοηθά να μάθουν την έννοια της φιλίας και της άδολης αγάπης, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και σχέσεις ισχυρής εμπιστοσύνης στη ζωή τους, και τους δίνει ένα αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς. Όταν οι σκύλοι γίνονται δάσκαλοι, γεννούν θετικά συναισθήματα στην ψυχή ενός μαθητή, τα οποία θα τον συνοδεύουν σε όλη του τη ζωή».
Απώτερος στόχος της κα Παπαποστόλου είναι η ένταξη των σκύλων – δασκάλων στην εκπαιδευτική διαδικασία ως ισότιμα μέλη της μαθητικής κοινότητας. «Αρκεί να είναι άρτια εκπαιδευμένοι και να συνοδεύονται από άρτιους εκπαιδευτικούς».
ygeiamou
