Έφτασε τον Φεβρουάριο του 2017 στη Λέσβο και καταγράφηκε ως άντρας – Αναγνωρίστηκε ως πρόσφυγας γιατί είχε δεχθεί επιθέσεις στην πατρίδα του – «Απολύτως αναγκαία» η αλλαγή των στοιχείων έκρινε το Ειρηνοδικείο βάσει της ευρωπαϊκής και ελληνικής νομοθεσίας
Το Φεβρουάριο του 2017 έφτασε στη Λέσβο όπου καταγράφηκε ως άρρεν πρόσφυγας στο γραφείο Ασύλου.
Εκεί του χορηγήθηκε άδεια διαμονής και ταξιδιωτικά έγγραφα (διαβατήριο), ενώ αργότερα ζήτησε να διορθωθούν όλα τα έγγραφα που του χορηγήθηκαν και όπου αναγράφεται «άρρεν» να γραφεί «θήλυ», όπως ζήτησε επίσης να διορθωθεί το όνομα και επώνυμό του.
Πράγματι, το Ειρηνοδικείο Μυτιλήνης έκανε δεκτό το αίτημα της Οβίλια και άλλαξε το φύλο, το επώνυμο και το όνομα.
Όπως αναφέρει η δικαστική απόφαση ο 23χρονος «από νεαρή ηλικία παρουσίασε συμπτώματα διεμφυλικής διαταραχής (άρρεν προς θήλυ), ήτοι η προσωπικότητα του αναπτύσσεται περισσότερο προς τα χαρακτηριστικά που προσιδιάζουν σε θήλαια άτομα και οι επιλογές του τόσο στην εμφάνιση όσο και στα ενδιαφέροντα του ταυτίζονταν με τις επιλογές των θηλέων παρά με αυτές των αρρένων. Από την ηλικία των 18 ετών άρχισε να χρησιμοποιεί στις κοινωνικές του σχέσεις το όνομα με το οποίο ονοματοδοτήθηκε».
Παράλληλα, στη συνέντευξη που έδωσε στην υπηρεσία ασύλου ανέφερε, ότι έχει υποστεί άπειρα δεινά στη χώρα του, όπως προσβολές, απειλές, εξευτελισμούς και σεξουαλική κακοποίηση.
Όπως η ίδια λέει από μικρή, ένιωθε κορίτσι και βίωσε πολύ άσχημες και τραυματικές εμπειρίες.
Στο σχολείο δέχτηκε επιθέσεις και βιάστηκε δύο φορές από τους συμμαθητές της.
H οικογένειά της και η κοινωνία όπου μεγάλωσε τη θεωρούσε ένα «λάθος», λέγοντας της ότι «αφού ο Θεός σε έφτιαξε άντρα, δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι σαν γυναίκα».
Μετά τους βιασμούς, η μητέρα της διαμαρτυρήθηκε στους γονείς των άλλων παιδιών και λίγο μετά άγνωστοι έκαψαν το σπίτι της.
Τελικά, η μητέρα της πείστηκε από την ίδια ότι πρέπει να φύγει και έστι πήρε κρυφά από τον σύζυγό της ένα μεγάλο χρηματικό ποσό -για το Μπαγκλαντές- που όμως της εξασφάλισε τη διαφυγή της στη Λέσβο.
Όπως έγινε γνωστό, το Φεβρουάριο του 2017 υπέβαλε αίτηση για χορήγηση διεθνούς προστασίας, η οποία έγινε δεκτή το Μάρτιο του 2018 και αναγνωρίστηκε ως πρόσφυγας λόγω βάσιμου φόβου δίωξης στη χώρα καταγωγής του και λόγω ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας. Κατά την παραμονή του στο ΚΥΤ Μόριας Λέσβου υπήρξε επανειλημμένα θύμα επίθεσης λόγω της παγιωμένης αυτοαντίληψής του ως προς το φύλο, και εξ αυτού του λόγου μεταφέρθηκε σε ασφαλές διαμέρισμα της ΜΚΟ «Ηλιακτίδα».
Σύμφωνα με την ειρηνοδιακή απόφαση, ο 23χρονος, είχε «μεταβεί επιτυχώς στο επιθυμητό φύλο, τόσο σε ό,τι αφορά την ψυχοκοινωνική προσαρμογή όσο και σε ό,τι αφορά την θηλεοποίηση των επιμέρους χαρακτηριστικών του φύλου και διαβιώνει πλέον ως «θήλυ», όπως προέκυψε και από την αυτοπρόσωπη εμφάνιση του στο ακροατήριο».
Η αλλαγή των στοιχείων στην ταυτότητα του, σημειώνει το Ειρηνοδικείο, «συνιστάται ως απολύτως αναγκαία υπέρ της προάσπισης της καλής ψυχικής υγείας και υπέρ της περαιτέρω εξασφάλισης της ποιότητας ζωής, προσωπικά και κοινωνικά».
Από όλα τα αυτά, συνεχίζει το Ειρηνοδικείο, «συνάγεται ότι το γυναικείο φύλο, το όνομα και το επώνυμο αποτελούν γι’ αυτόν απαραίτητα και μόνιμα χαρακτηριστικά στοιχεία της προσωπικότητάς του με τα οποία τον γνωρίζουν στο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον» και προσθέτει:
«Η υφισταμένη αναντιστοιχία ανάμεσα στην εμφάνιση του αιτούντος και στην επίσημη ταυτοποίηση του και στα έγγραφα του δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στην καθημερινή ζωή του και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή σύγχυση στις συναλλαγές του».
Συνεπώς, καταλήγει το δικαστήριο της Μυτιλήνης, «είναι προφανής η ανάγκη να γίνει δεκτή η αίτηση και πρέπει η νέα κατάσταση, αναφορικά με το φύλο και το ονοματεπώνυμο του, να απεικονίζεται και στα έγγραφα του».
Το Ειρηνοδικείο, για να κάνει δεκτό το αίτημα της Οβίλια, επικαλέστηκε το άρθρο 5 του Συντάγματος που προβλέπει ότι ο “καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύξει ελεύθερα την προσωπικότητα του”, κάτι από οποίο συνάγεται περαιτέρω ότι ο καθένας δικαιούται να ζητήσει δικαστικώς τη διόρθωση του κυρίου ονόματος που του δόθηκε.
Ακόμη, επικαλέστηκε το νόμο 4491/2017 για την αναγνώριση της ταυτότητας του φύλου, που μεταξύ των άλλων, προβλέπει ότι για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου δεν απαιτείται να βεβαιώνεται ότι το πρόσωπο έχει υποβληθεί σε οποιαδήποτε προηγούμενη ιατρική επέμβαση και δεν απαιτείται επίσης η οποιαδήποτε προηγούμενη εξέταση ή ιατρική αγωγή που σχετίζεται με τη σωματική ή ψυχική του υγεία.
Τέλος, ερμηνεύοντας το Ειρηνοδικείο τη σύμβαση της Γενεύης του 1951 και το πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης του 1967, σημειώνει ότι όταν ένας διαφυλετικός πρόσφυγας δεν δύναται να απευθυνθεί στις αρχές της χώρας καταγωγής του για να ζητήσει την μεταβολή του φύλλου και των συναφών στοιχείων στα επίσημα έγγραφα του, ώστε αυτά να συμφωνούν με την ταυτότητα φύλλου του, πολλώ δε μάλλον όταν η προσφυγική ιδιότητα έχει απονεμηθεί επειδή φοβάται διώξεις ακριβώς λόγω της διεμφυλετικότητάς το, τότε αυτό πρέπει να γίνεται από τις αρμόδιες Ελληνικές αρχές.
