Μία τεράστια έκρηξη αστεροειδούς καταγράφηκε στην ατμόσφαιρα της Γης τον περασμένο Δεκέμβριο, σύμφωνα με τη NASA. H συγκεκριμένη έκρηξη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη τέτοιου είδους τα τελευταία 30 χρόνια, και η μεγαλύτερη από εκείνη που κατεγράφη στο Τσέλιαμπινσκ της Ρωσίας, έξι χρόνια πριν. Πέρασε όμως απαρατήρητη μέχρι τώρα, διότι έπεσε πάνω από τη Βερίγγεια Θάλασσα στην χερσόνησο Καμτσάκα της Ρωσίας.
Ο αστεροειδής εξερράγη και σύμφωνα με το BBC η ενέργεια που απελευθερώθηκε ήταν δέκα φορές μεγαλύτερη από εκείνη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα. Όπως σημειώνει η Λίντνεϊ Τζόνσον της NASA, η συχνότητα που ένας τόσο μεγάλος αστεροειδής εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης είναι δύο ή τρεις φορές κάθε 100 χρόνια.
Αυτό που μέχρι τώρα γνωρίζουμε είναι ότι ο αστεροειδής εισήλθε στη γήινη ατμόσφαιρα στις 18 Δεκεμβρίου, με ταχύτητα 32 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και με κλίση 7 μοιρών. Τελικά εξερράγη σε ύψος 26,5 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης και η ενέργεια που απελευθέρωσε υπολογίζεται σε 173 κιλοτόνους. «Η ενέργεια που απελευθερώθηκε ήταν 40% λιγότερη σε σύγκριση με τον αστεροειδή του Τσέλιαμπινσκ, αλλά καθώς η έκρηξη σημειώθηκε πάνω από τη Βερίγγεια Θάλασσα, δεν έγινε ευρέως αντιληπτή και ούτε αναπαρήχθη ιδιαίτερα στις ειδήσεις.», ανέφερε ερευνήτρια της NASA Κέλι Φάστ.
Η NASA ενημερώθηκε για την έκρηξη από τη στρατιωτική αεροπορία των ΗΠΑ. Ο αστεροειδής διέγραψε τροχιά πολύ κοντά στους δρόμους που χρησιμοποιούν οι εμπορικές πτήσεις σε διαδρομές μεταξύ Βορείου Αμερικής και Ασίας και έτσι οι ερευνητές επικοινώνησαν με τις αεροπορικές εταιρίες προκειμένου να διασταυρώσουν εάν υπήρξαν αναφορές για το συμβάν.
Το 2005, το Κογκρέσο ανέθεσε στη NASA να καταγράψει το 90% των αστεροειδών που έχουν περάσει κοντά στη Γη μέχρι το 2020 και έχουν μέγεθος πάνω από 140 μέτρα. Όμως θα χρειαστούν τουλάχιστον 30 χρόνια ακόμη ώστε η διαστημική υπηρεσία να ολοκληρώσει την διαδικασία.
Οι μετεωρίτες τέτοιου μεγέθους, σε περίπτωση σύγκρουσης με την επιφάνεια της Γης, θα μπορούσαν να προκαλέσουν καταστροφές που θα επηρεάσουν τεράστιες περιοχές. Ο μετεωρίτης της Ρωσίας μας απέδειξε ότι τέτοια διαστημικά αντικείμενα μπορούν να συγκρουστούν μαζί μας χωρίς προειδοποίηση, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για συνεχή παρακολούθηση. Γι’ αυτό εκτός από τα τηλεσκόπια εδάφους θα ήταν χρήσιμο να αναπτυχθεί και ένα δίκτυο παρατηρητηρίων στο Διάστημα.
Υπάρχει μάλιστα η ιδέα για δημιουργία ενός τηλεσκοπίου σε συγκεκριμένη θέση στο διάστημα που θα ανακάλυπτε και θα χαρακτήριζε δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς μεγαλύτερους από 140m. Ένα τέτοιο τηλεσκόπιο θα μας βοηθήσει στο να αντιλαμβανόμαστε πολύ πιο έγκαιρα τις διαστημικές απειλές.
ethnos.gr
