Με αφορμή δημοσιεύματα με δηλώσεις του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων, Χρ. Σπίρτζη, για τη δημοπράτηση του Έργου Πάτρα – Πύργος, ο υπεύθυνος της Κ.Ο. της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) για Ενέργεια, Περιβάλλον και Υποδομές, Γιάννης Μανιάτης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«H δημοπράτηση του δρόμου Πάτρα – Πύργος πραγματοποιήθηκε αφού εξασφαλίστηκαν οι σχετικές πιστώσεις, σύμφωνα με τη δέσμευση που ανέλαβε στη Βουλή η προηγούμενη Κυβέρνηση και με βάση τις προβλέψεις του Νόμου 4219/2013, άρθρο 5, για το φυσικό αντικείμενο του έργου, τις μελέτες, τις απαλλοτριώσεις κ.λπ.
Δυστυχώς, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με απόφαση του κ. Σταθάκη στις 26.3.2015, ακύρωσε τη διενέργεια του διαγωνισμού για τον Αυτοκινητόδρομο Πάτρα – Πύργος, ο οποίος είχε καταληκτική ημερομηνία προσφορών την 31.3.2015.
H μέθοδος με την οποία σχεδιάζεται να δημοπρατηθεί το έργο Πάτρα – Πύργος λέγεται, αν δεν το θυμάται ο κ. Σπίρτζης, «κατάτμηση».
Μια πρακτική για την οποία κατηγορήθηκε η χώρα για πάνω από μια δεκαετία (’90) από την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ η επιχειρηματολογία που αναπτύχθηκε για την αποφυγή της οδήγησε μετ’ επαίνων στην εγκατάλειψή της, τα δε αποτελέσματα από την δημοπράτηση μεγάλων τμημάτων έργων οδοποιίας σε ενιαίο μήκος, ήταν εξόχως θετικά, τουλάχιστον σε ότι αφορά την οικονομικότατα της κατασκευής και το χρόνο ολοκλήρωσής τους.
Η αιτιολόγηση από την πλευρά του Υπουργού «επιλέχθηκε ότι η υλοποίηση του έργου θα πρέπει να γίνει με δημοπράτηση επιμέρους εργολαβιών στις οποίες πλέον των εταιρειών 7ης τάξης θα μπορούν να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς και εργοληπτικές εταιρείες 6ης τάξης ή κοινοπραξίες των εταιρειών αυτών, ώστε να βελτιωθεί σημαντικά ο ανταγωνισμός, να εξασφαλιστούν ταυτόχρονα πολλά μέτωπα εργασίας, να αυξηθεί η κινητοποίηση εξοπλισμού και ανθρώπινου δυναμικού και να μειωθεί το κόστος και ο χρόνος κατασκευής του έργου», είναι τουλάχιστον αφελής. Γιατί πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή η επιχειρηματολογία, όταν είναι γνωστό σε όλους ότι όλες οι 7η τάξεως κατασκευαστικές εταιρίες διαθέτουν τουλάχιστον δύο σχήματα η κάθε μια 6ης και μικρότερης τάξης, γεγονός που καθιστά τη «βελτίωση του ανταγωνισμού» αποκύημα της φαντασίας του κ. Σπίρτζη και μόνο.
Με το πρόσχημα της δήθεν υποστήριξης μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, οδηγεί το έργο σε αυξημένο κόστος, μεγαλύτερη διάρκεια κατασκευής κι επιβεβαιώνει την αδυναμία της κυβέρνησης να σχεδιάσει τα μεγάλα έργα με γνώμονα τη γρήγορη, ποιοτική και οικονομική εκτέλεσή τους.
Υπενθυμίζουμε στον κ. Υπουργό ότι το ενδιαφέρον του για τις μικρομεσαίες Επιχειρήσεις, χωρίς να θιγεί το έργο, μπορούσε να υλοποιηθεί πολύ απλά μέσα από τη διακήρυξη, η οποία σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές Οδηγίες, μπορεί να επιβάλλει υποχρεωτικές υπεργολαβίες μικρότερων Επιχειρήσεων, χωρίς να γίνει κατάτμηση του ενιαίου Έργου».
