Προσωπικά του αντικείμενα, έγγραφα, το κινητό του τηλέφωνο, χρήματα και το αεροπορικό του εισιτήριο με το οποίο θα ταξίδευε για τη χώρα του δύο μέρες αργότερα, βρέθηκαν στο δωμάτιο του. Από την πόλη Μπόχουμ της Γερμανίας, οι αγαπημένοι του φίλοι, ηθοποιοί και συνεργάτες του στο θέατρο «Θεαλότζι», απηύθυναν δραματική έκκληση μέσω της εκπομπής Φως στο Τούνελ. «Σας παρακαλούμε βοηθήστε μας να βρούμε τον μέντορα μας και τον φίλο μας. Το θέατρο είναι άδειο χωρίς την “ψυχή” του», είπαν.
Το «Θεαλότζι» ιδρύθηκε πριν από 35 χρόνια και παραμένει ένα από τα πιο ασυνήθιστα δημιουργικά πολιτιστικά πρότζεκτ της περιοχής, μέχρι και σήμερα. Από την ίδρυση του ο Άξελ Βάλτερ και η σύντροφος του Γκούντρουν είχαν αφιερώσει τη ζωή τους σε αυτό και ήθελαν να παραμείνουν ενεργοί μέχρι το τέλος.
Ωστόσο, η άνοια που χτύπησε την αγαπημένη του, τον κλόνισε. Οι ηθοποιοί φίλοι του αγνοούμενου τον είχαν προτρέψει να κάνει αυτό το ταξίδι για να ξαναβρεί το κέφι του και να γεμίσει τις μπαταρίες του.
Όταν πήγαν να τον παραλάβουν στο αεροδρόμιο της Γερμανίας στις 24 Αυγούστου όπως ήταν προγραμματισμένο, εκείνος δεν φάνηκε.
Στην αρχή δεν έδωσαν σημασία και θεώρησαν ότι μπορεί να είχε αλλάξει σχέδια. Ανησύχησαν και άρχισαν να τον ψάχνουν τρεις μέρες αργότερα, όταν διαπίστωσαν ότι δεν πήγε σε ένα σημαντικό ραντεβού που είχε στις 27 του μήνα. Τότε κάλεσαν την ιδιοκτήτρια των ενοικιαζόμενων δωματίων που έμενε και ενημερώθηκαν για την εξαφάνιση του.
Η Ρενάτε είχε ειδοποιήσει και την Γερμανική πρεσβεία στην Ελλάδα. Δύο από τα μέλη του θιάσου με έξοδα της θεατρικής ομάδας ταξίδεψαν στην Ελλάδα για να τον αναζητήσουν αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ρεπόρτερ της εκπομπής συναντήθηκε με την ιδιοκτήτρια ενός παραλιακού καφέ μπαρ που ο αγνοούμενος θιασάρχης συνήθιζε να περνάει τα απογεύματα του πίνοντας ένα ποτό δίπλα στο κύμα.
«Τον Άξελ τον γνωρίζαμε από παλιά σαν αδελφό του νοικάρη μας του Γκετζ και της νύφης του της Μόνικας. Ήταν καλοί και ήσυχοι άνθρωποι και έμεναν σε μας τα τελευταία 18 χρόνια. Όσο ζούσε ο αδελφός του, ο Άξελ συνήθιζε να τον επισκέπτεται και να μένει μαζί του. Δεν έλεγε πολλά λόγια», ανέφερε η κ. Γαλάρη.
Σύμφωνα με το anikolouli.gr, η ίδια δεν γνώριζε πως ο αγνοούμενος ήταν ένας σημαντικός άνθρωπος της Τέχνης με μακρά πορεία. Το έμαθε όταν οι φίλες του – ηθοποιοί, πήγαν στην Αίγινα από την Γερμανία, για να τον αναζητήσουν. «Έδειξαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τον φίλο τους.
Κολλήσανε αφίσες στο νησί με τη φωτογραφία του και κινητοποιήθηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», ανέφερε η ιδιοκτήτρια του καφέ-μπαρ. Ο ιερέας του οικισμού τον περιέγραψε σαν μια σπουδαία προσωπικότητα που συναναστρεφόταν με απλούς ανθρώπους.
«Σαν καλλιτέχνης που ήταν, αγάπαγε ιδιαίτερα το φως της Αίγινας που είναι ξεχωριστό. Μάλιστα γνωρίζω ότι επισκεπτόταν τον Άη Γιάννη τον κρυφό, ένα εκκλησάκι κάτω από την Αφαία, από όπου η θέα είναι καταπληκτική», είπε στην εκπομπή ο πάτερ Θανάσης.
Ο ιερέας γνώριζε καλά τον αδελφό του Άξελ και είχε τελετουργήσει στην κηδεία του πριν από τρία χρόνια.
«Συγκλονιστήκαμε στο νησί με τον άξαφνο χαμό του. Πρόκειται για μια προσωπικότητα, έναν φιλέλληνα που αγαπούσε πολύ τη χώρα μας και την Αίγινα. Ενεργοποιήθηκε μηχανισμός αναζήτησης και ακόμα ερευνούμε, το θέμα δεν έχει ξεχαστεί. Δεν ξέρω που θα καταλήξει κι αν ο άνθρωπος είναι ζωντανός. Δεν μπορώ να προδικάσω τίποτα. Όσοι γνωρίζουν κάτι πρέπει να το καταθέσουν στις Αρχές», είπε ο δήμαρχος του νησιού. Η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου Ρενάτε Παπαδοπούλου τον περιέγραψε σαν ένα καλό και ευγενικό άτομο. Με τον τόπο είχε αναπτύξει στενούς δεσμούς, καθώς για δεκαετίες έμενε εκεί ο πολυαγαπημένος του αδελφός Γκετζ. Αφότου εκείνος πέθανε πριν από τρία χρόνια, ο Άξελ όποτε βρισκόταν στην Αίγινα επισκεπτόταν συχνά το μνήμα του, στους Άλωνες και καθόταν εκεί με τις ώρες.
«Δεν μίλαγε πολύ για τη ζωή του. Μας είχε αναφέρει πως ήταν υπεύθυνος ενός θεατρικού θιάσου στη Γερμανία και πως του είχε στοιχίσει η ασθένεια της συντρόφου του. Δεν ξέραμε πόσο σημαντικός ήταν στον χώρο του θεάτρου. Φαινόταν πολύ απλός άνθρωπος. Μάθαμε για τη δράση του από το ίντερνετ, αφότου χάθηκε.
Το δωμάτιο το είχε προπληρώσει ως τις 25 Αυγούστου, αλλά στις 22 καταλάβαμε πως είχε εξαφανιστεί», τόνισε η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου που βοήθησε σημαντικά στις έρευνες που γίνονταν. Η καλή φίλη και συνεργάτιδα του αγνοούμενου θιασάρχη, μίλησε από το Μπόχουμ της Γερμανίας στο «Τούνελ» για την αγωνία που βιώνουν όλο αυτό το διάστημα οι άνθρωποι που τον ζούσαν από κοντά.
Ο Άξελ είχε δώσει στέγη σε καλλιτέχνες και πολλές ευκαιρίες να παρουσιάσουν δουλειές τους χωρίς να ενδιαφέρεται για διαφορές, εθνικότητες, το χρώμα του δέρματος ή τα θρησκευτικά τους πιστεύω. «Μιλούσαμε συχνά για την συνεχή καθημερινή πάλη και τους φόβους στη ζωή. Άλλες φορές αστειευόμασταν και κάναμε χαζομάρες μόνο και μόνο για να ξεχάσουμε τα προβλήματα μας έστω και για λίγα λεπτά. Όταν έμαθα ότι δεν επέστρεψε στη Γερμανία κάτι μέσα μου έλεγε : «Μην χάνεις χρόνο ψάξε για τον Άξελ» , τόνισε.
Η Σαχάρ μαζί με μια άλλη φίλη ταξίδεψαν στην Αίγινα για να αναζητήσουν τον Άξελ. Μίλησαν με φίλους, έψαξαν παντού, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. «Μπορεί να μην είμαστε οι πραγματικοί συγγενείς του Άξελ , αλλά είμαστε μέλη της θεατρικής του οικογένειας. Δεν ξέρω πολλά για την φυσική του οικογένεια , γνωρίζω ότι αρκετοί έχουν πεθάνει όπως και ο αδελφός του με τον οποίο ήταν πολύ δεμένοι. Μπόρεσα να μάθω ότι πιθανά έχει μια ανιψιά αλλά δεν μπορέσαμε να τη βρούμε, δεν ξέρουμε αν είναι στη Γερμανία. Το όνομα της είναι Νίνα και ελπίζω εσείς να βρείτε περισσότερα γι αυτήν. Χωρίς τη βοήθεια ενός συγγενή, δεν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε εδώ στην Γερμανία το έργο του» , είπε συγκινημένη η Σαχάρ στο «Τούνελ».
Η ίδια απηύθυνε δραματική έκκληση σε όποιον γνωρίζει κάτι να βοηθήσει. «Σας παρακαλώ βοηθήστε μας να βρούμε τον μέντορα μας, τον φίλο μας και τον αγαπημένο μιας άρρωστης γυναίκας στη Γερμανία. Σας ευχαριστώ πολύ». Με τρόπο συγκινητικό δυο ακόμα καλοί φίλοι και συνεργάτες του αγνοούμενου θιασάρχη, μίλησαν στο «Τούνελ».
Ο Άντρε Ντέντερ τόνισε πως ο Άξελ ήταν η ψυχή του θεάτρου «Θεαλότζι» στη πόλη Μπόχουμ της Γερμανίας. «Κανείς από εμάς δεν ξέρει τι του συνέβη και που βρίσκεται. Σας παρακαλώ βοηθήστε μας να φέρουμε τον φίλο μας, τον υπεύθυνο και την ψυχή αυτού του θεάτρου, πίσω… Σας παρακαλώ…», δήλωσε.
Ο Ρίκο Γκρόπερ άλλο μέλος του ίδιου θιάσου, είπε: «Για μένα ο Άξελ Βάλτερ, είναι ο θεατρικός μου πατέρας. Ακόμη ήταν… είναι , ένα πολύ ιδιαίτερο, καλό, ευγενικό άτομο και θα ήταν υπέροχο να τον έχουμε ξανά εδώ σ’ αυτόν τον χώρο. Λείπει κάτι σημαντικό από το θέατρο μας. Εκείνος και η ενέργεια του».
dikaiologitika.gr
