Ερευνητές υποστηρίζουν πως κατάφεραν να υπολογίσουν την ποσότητα του φωτός που έχουν εκπέμψει όλα τα άστρα του σύμπαντος κατά τη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών.
Το νούμερο, για το μυαλό των περισσότερων ανθρώπων, είναι μάλλον ασύλληπτο. Η μέτρηση της επιστημονικής ομάδας, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science την Πέμπτη, γίνεται σε μονάδα μέτρησης τα φωτόνια -δηλαδή σωματίδια ορατού φωτός.
Και ποιος είναι ο αριθμός;
4,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,
000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000 φωτόνια. Ή 4×10^84.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, αυτός είναι ο αριθμός των σωματιδίων φωτός που εκπέμφθηκαν από τα αστέρια και «διέφυγαν» προς το Διάστημα.
«Από τα στοιχεία που συγκεντρώσαμε από το τηλεσκόπιο Fermi, καταφέραμε να υπολογίσουμε το σύνολο του αστρικού φωτός που έχει εκπεμφθεί. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει» λέει ο επικεφαλής της μελέτης Marco Αjello, αστροφυσικός του πανεπιστημίου Κλέμσον.
«Το μεγαλύτερο μέρος του φωτός αυτού προέρχεται από άστρα που “ζουν” σε γαλαξίες. Κάθε αστέρι που έχει υπάρξει συνέβαλε σε αυτό και έτσι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον υπολογισμό αυτό για να μάθουμε όλες τις λεπτομέρειες για την δημιουργία των άστρων και την εξέλιξη των γαλαξιών» είπε ο ίδιος.
Τα δεδομένα συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια εννέα ετών από το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi Gamma-ray της ΝASA, αποκαλύπτοντας την ιστορία της δημιουργίας των άστρων.
Το σύμπαν είναι περίπου 13,7 δισ. ετών. Μερικά εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά το Big Bang ένας σχηματισμός άστρων… ανέβασε ταχύτητα, κάτι που οδήγησε στη δημιουργία τρισεκατομμυρίων τρισεκατομμυρίων άστρων και δύο τρισεκατομμυρίων γαλαξιών.
Το σύνολο του αστρικού φωτός είναι πολύ δύσκολο να υπολογιστεί μακριά από τον ήλιο μας γιατί έξω από το γαλαξία μας, το φως των άστρων φαίνεται εξαιρετικά αχνά στη Γη. Παρότι παλαιότερες έρευνες επιχείρησαν να καταλήξουν σε έναν αριθμό, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό.
Έτσι, οι ερευνητές αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν μια πιο έμμεση μέθοδο.
Τα περασμένα 10 χρόνια, το τηλεσκόπιο Fermi βοηθά τους επιστήμονες να συγκεντρώσουν πληροφορίες για της ακτίνες γ -δηλαδή τις ακτίνες με τη μεγαλύτερη συχνότητα άρα και κατά φωτόνιο ενέργεια του φάσματος.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο επιτρέπει τη συλλογή στοιχείων σχετικά με το πώς οι ακτίνες Γάμμα αλληλοεπιδρούν με το εξωγαλακτικό φως -ένα είδος κοσμικής ομίχλης.
πηγη-ethnos.gr