Συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας και το αγνοούμε, ωστόσο αποτελεί κομμάτι της σκληρής πραγματικότητας που βιώνει η χώρα μας στα χρόνια των μνημονίων και της κρίσης.
Συμπολίτισσα μας. Μια γυναίκα περασμένης ηλικίας. Ακριβώς δίπλα μας. Στο κέντρο της Λαμίας, κοντά στην πλατεία Πάρκου, απέναντι από μεγάλο σούπερ μάρκετ. Μπροστά σε τράπεζα.
Όχι, δεν πετάει τα σκουπίδια της. Ψάχνει στα σκουπίδια.
Ναι κύριε Φλαμπουράρη. Εσείς μπορεί να δηλώνετε το αντίθετο, αλλά εμείς τους βλέπουμε συχνά, συνήθως έξω από σουπερ μάρκετ ή στο τέλος της λαικής αγοράς, όταν υπάρχουν τρόφιμα που δεν πουλήθηκαν και καταλήγουν πεταμένα.
Είναι εκείνοι οι άνθρωποι, που δεν έχουν ούτε ένα ευρώ. Έχουν όμως αξιοπρέπεια. Και είναι αυτή, που τους οδηγεί να ψάχνουν στα σκουπίδια, να βρουν έστω λίγο φαγητό, ένα ρούχο, οτιδήποτε άχρηστο μπορεί να τους φανεί χρήσιμο.
-Advertisement-
-Advertisement-
=Advertisement=
Τους θαυμάζουμε αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί προτιμούν να ψάχνουν στα σκουπίδια αντί να χτυπήσουν μια πόρτα, να ζητήσουν, να ζητιανέψουν, να κλέψουν για να επιβιώσουν.
Ντρεπόμαστε για αυτό το κράτος. Που το βλέμμα του φτάνει μέχρι το μελλοντικό άνοιγμα των αγορών αλλά δεν φτάνει δίπλα μας, στους κάδους της γειτονιάς…
Το “Σάββατο στον τόπο μας” που θα πραγματοποιηθεί στις 23 Νοεμβρίου στη Σπερχειάδα, αποτελεί μια μοναδική πρωτοβουλία που δίνει νέα πνοή στην τοπική...