Οι Τούρκοι, λοιπόν, αποφάσισαν να οργανώνουν πλέον ειδικές κρουαζιέρες στο Αιγαίο με αφετηρία το λιμάνι του Τσεσμέ, δίπλα από τη Σμύρνη και απέναντι από τη Χίο, όπου και ανακοινώθηκε το project. Οι κρουαζιέρες αυτές ονομάζονται Halal που σημαίνει «ευλογημένο», σε αντίθεση με το Haram που σημαίνει «καταραμένο». Έτσι λοιπόν από τον Ιούνιο εγκαινιάζονται ειδικές κρουαζιέρες «ισλαμικού χαρακτήρα», με πλοία τα οποία θα διαθέτουν ξεχωριστές πισίνες για άνδρες και γυναίκες, όπου θα υπάρχει μικρό τζαμί για την προσευχή και βεβαίως δεν θα υφίσταται ίχνος δραστηριότητας που να παραπέμπει σε τζόγο. Το αλκοόλ, βεβαίως, θα είναι απαγορευμένο. Οι τουριστικοί προορισμοί που εξαγγέλθηκαν είναι η Κρήτη, το Ναύπλιο, η Αθήνα, η Ρόδος, η Σαντορίνη, η Λέσβος και η Χίος.
Η εταιρεία που διοργανώνει τις ισλαμικές κρουαζιέρες έχει ήδη καταλήξει και στη διαφήμιση στην οποία προσδιορίζεται το εξής: «Ευλογημένες κρουαζιέρες στο Αιγαίο αλλά χωρίς τη Μύκονο ως προορισμό». Πολλοί θα γελάσουν. Όμως, ο γενικός γραμματέας τουρισμού δεν γέλασε καθόλου όταν αναφέρθηκε στο target group του project και στο εύρος της αγοράς στην οποία απευθύνεται η εν λόγω δραστηριότητα. Μιλάμε για τρελά λεφτά. Το εύρος της αγοράς ανέρχεται στα 300 δισεκατομμύρια δολάρια, ένα ολόκληρο ελληνικό χρέος δηλαδή, και προφανώς απευθύνεται σε μία ευρύτατη γκάμα τουριστών από τις ισλαμικές χώρες της κεντρικής Ασίας, της Ινδονησίας, της Μαλαισίας, της Αραβίας, του Πακιστάν και λοιπά.
Όπως είπαμε, το project αρχίζει από τον επόμενο Ιούνιο και βεβαίως η τουριστική αγορά της Ελλάδας όχι μόνο δεν θα έχει κανένα πρόβλημα, αλλά θα υπάρξει και πολύ σοβαρό κέρδος. Μόνο και μόνο από το catering με τις ειδικές τροφές και τα ειδικά μαγειρέματα τα οποία θα πρέπει να έχουν διασφαλιστεί. Άλλωστε, οι ισλαμικής προέλευσης τουρίστες φημίζονται για την απλοχεριά τους, ιδιαίτερα όταν συνοδεύονται από τα χαρέμια τους. Χρυσός, κοσμήματα και καλές δουλειές.
Σε πολιτικό επίπεδο παρατηρεί κάποιος πως οι προορισμοί που έχουν σχεδιαστεί δεν ανταποκρίνονται σε ιδιαίτερης σημασίας μουσουλμανικά μνημεία θρησκευτικού χαρακτήρα. Άρα, δεν είναι ο προορισμός, όπως η Σαντορίνη επί παραδείγματι η οποία έχει θρησκευτικό περιεχόμενο, αλλά η διαβίωση στο πλοίο, η οποία θα έχει θρησκευτικά χαρακτηριστικά. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι οι ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες υλοποιούν αυτό το project δεν φοβούνται ιδιαίτερες εντάσεις στο Αιγαίο κατά τη θερινή περίοδο, αλλιώς θα ήταν δώρον άδωρον ιδίως κατά την έναρξη μίας τέτοιας σημαντικής τουριστικής δραστηριότητας.