Ο Γιάνης Βαρουφάκης βρέθηκε στο Παρίσι για τα 80 χρόνια της ιστορικής εφημερίδας της αριστεράς Humanite, όπου έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από το κοινό.
Η ομιλία του στην Humanité:
“Φορώντας γαλάζιο πουκάμισο, σκούρο σακάκι και ένα… σφυροδρέπανο στο πέτο και κρατώντας ένα κόκκινο φουλάρι, ο πρώην υπουργός Οικονομικών επέλεξε να καθίσει δίπλα στον συνιδρυτή του Αριστερού κόμματος της Γαλλίας Ζαν Λυκ Μελανσόν και τον ιδρυτή του γερμανικού Die Linke, Όσκαρ Λαφοντέν”, περιγράφει το ρεπορτάζ της αριστερής εφημερίδας.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών μαζί με τους Ζαν Λουκ Μελανσόν, (Ευρωβουλευτής, συνιδρυτής του Αριστερού Κόμματος στη Γαλλία), Στέφανο Φασίνα, (Βουλευτής του Ιταλικού Κοινοβουλίου, πρώην αναπληρωτής υπουργός οικονομικών), Ζωή Κωνσταντοπούλου (Πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου) και Όσκαρ Λαφοντέν (Ιδρυτής του Die Linke, πρώην υπουργός οικονομικών της Γερμανίας) καλούν κόσμο να συστρατευθεί σε μια ευρωπαϊκή εκστρατεία “πολιτικής ανυπακοής” κατά της δημοσιονομικής γραμμής του Eurogroup.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου βέβαια δεν βρέθηκε στο Παρίσι λόγω της προεκλογικής περιόδου στην Ελλάδα, στην οποία μετέχει με τη ΛΑ.Ε.
Στο κείμενο τους που μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά παρακάτω, τονίζεται ότι “το νέο Μνημόνιο Κατανόησης χρησιμεύει μόνο για να επιδεινωθεί στην Ελλάδα η Μεγάλη Ύφεση” και γίνεται λόγος για “οικονομικό πραξικόπημα”.
Στο ίδιο κείμενο, επισημαίνεται ότι “η Ευρώπη παράγει μόνο βία εντός και μεταξύ των εθνών: μαζική ανεργία, άγρια κοινωνική απόρριψη και προσβολές κατά της ευρωπαϊκής περιφέρειας”, ενώ τονίζεται ότι ούτε η Ε.Ε. ούτε το ευρώ προστατεύουν τους Ευρωπαίους.
Καθήκον τους, όπως λένε, είναι να τερματιστεί η ασυδοσία του Eurogroup και να τελειώσει το πρόσχημα, ότι η ΕΚΤ είναι “απολιτική” και “ανεξάρτητη”, γνωστοποιώντας ότι πολλές ιδέες βρίσκονται στο τραπέζι για να αντιμετωπιστεί η κρίση, όπως πχ η εισαγωγή παράλληλων συστημάτων πληρωμών, παράλληλα νομίσματα, η ψηφιοποίηση των συναλλαγών σε ευρώ, συστήματα ανταλλαγής που βασίζονται στις κοινότητες, έξοδος από το ευρώ και μετατροπή του σε ένα νέο κοινό νόμισμα.
Κλείνοντας προτείνουν τη σύγκληση μιας διεθνούς διάσκεψης κορυφής τον Νοέμβριο για ένα σχέδιο Β για την Ευρώπη, καλώντας όλους τους πρόθυμους πολίτες, τις οργανώσεις και τους διανοούμενους.
Υπενθυμίζεται πως ο Γ. Βαρουφάκης δεν μετέχει στις φετινές εκλογές του Σεπτεμβρίου, καθώς έχει διαχωρίσει τη θέση του τόσο σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και ως προς τη ΛΑ.Ε., καθώς διαφωνεί ως προς το ζήτημα επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.
Η επίσκεψη του Γ. Βαρουφάκη στο Παρίσι έγινε το Σαββατοκύριακο. Το βράδυ της Δευτέρας ο ίδιος μίλησε σε εκδήλωση ενάντια στη λιτότητα στο Λονδίνο, την ώρα που διεξαγόταν το debate.
Για την πολιτική της τωρινής βρετανικής κυβέρνησης, είπε ότι έχουν εφαρμοστεί δημοσιονομικά μέτρα μόνο στο 1/18 αυτών που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα. Σχολίασε ότι η βρετανική συντηρητική κυβέρνηση χρησιμοποιεί ωστόσο τη ρητορική της λιτότητας για να αναδιανείμει τα εισοδήματα ακόμα περισσότερο προς τους έχοντες.
Σε ό,τι αφορά την περίπτωση της Ελλάδας είπε ότι οι πιστωτές τού ζητούσαν να υπογράψει τη σύναψη νέου δανείου υπό συνθήκες λιτότητας, γνωρίζοντας ότι τα χρήματα δε θα μπορούσαν να επιστραφούν. Πεποίθησή του είναι, όπως εξήγησε, ότι αυτό δεν οφειλόταν σε κάποια ιδεολογική ακαμψία, αλλά ότι επρόκειτο για μια βάρβαρη πολιτική που στόχο είχε τον παραδειγματισμό άλλων χωρών, όπως η Ισπανία.
Το Σχέδιο Β για την Ευρώπη όπως δόθηκε στη δημοσιότητα από τον Γιάνη Βαρουφάκη:
Στις 13 Ιουλίου η δημοκρατικά εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα οδηγήθηκε στο να γονατίσει μπροστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η «συμφωνία» της 13ης Ιουλίου αποτελεί στην πραγματικότητα πραξικόπημα. Επετεύχθη βάζοντας την ΕΚΤ να κλείσει τις ελληνικές τράπεζες και να τις απειλήσει ότι δεν θα ανοίξουν ξανά μέχρι η κυβέρνηση να δεχτεί τη νέα έκδοση του αποτυχημένου προγράμματος. Γιατί; Επειδή η επίσημη Ευρώπη δεν μπορούσε να ανεχτεί την ιδέα ότι οι πολίτες που υποφέρουν από το αποτυχημένο πρόγραμμα λιτότητας τόλμησαν να εκλέξουν μια κυβέρνηση που ήταν αποφασισμένη να πει «Όχι».
Τώρα, με περισσότερη λιτότητα, περισσότερο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, μεγαλύτερο παραλογισμό από ποτέ στο τομέα της οικονομικής πολιτικής και φρέσκια μισανθρωπία στην κοινωνική πολιτική, το νέο Μνημόνιο Κατανόησης χρησιμεύει μόνο για να επιδεινωθεί στην Ελλάδα η Μεγάλη Ύφεση και να λεηλατηθεί ο ελληνικός πλούτος από τα παγιωμένα συμφέροντα εγχώρια και εξωχώρια.
Πρέπει να πάρουμε ένα μάθημα από αυτό το οικονομικό πραξικόπημα. Το ευρώ έχει μετατραπεί σε εργαλείο οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας της Ευρώπης από μια ευρωπαϊκή ολιγαρχία που κρύβεται πίσω από τη γερμανική κυβέρνηση και βλέπει με ευχαρίστηση την Μέρκελ να κάνει την «βρώμικη δουλειά» και τις άλλες κυβερνήσεις να είναι αδύνατο να αντισταθούν. Αυτή η Ευρώπη παράγει μόνο βία εντός και μεταξύ των εθνών: μαζική ανεργία, άγρια κοινωνική απόρριψη και προσβολές κατά της ευρωπαϊκής περιφέρειας που αποδίδονται στην γερμανική ηγεσία αλλά παπαγαλίζονται από όλες τις «ελίτ», της περιφέρειας συμπεριλαμβανομένης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστεί έτσι ο πράκτορας του ακροδεξιού ήθους και ένα όχημα για την ακύρωση του δημοκρατικού ελέγχου της παραγωγής και της διανομής σε όλη την Ευρώπη.
Ο ισχυρισμός ότι το Ευρώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση εξυπηρετούν τους ευρωπαίους και τους προστατεύουν από την κρίση είναι ένα επικίνδυνο ψέμα. Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύει κανείς ότι τα συμφέροντα της Ευρώπης μπορούν να προστατεύονται εντός ενός σιδερένιου κλουβιού διακυβέρνησης με τους «κανόνες» της ευρωζώνης στο πλαίσιο των σημερινών συνθηκών. Η μέθοδος του προέδρου Ολάντ και του πρωθυπουργού Ρέντσι που συμπεριφέρεται σαν «ιδανικός μαθητής» ή στην πραγματικότητα ως «ιδανικός φυλακισμένος» αποτελεί μια μορφή παράδοσης που δεν θα οδηγήσει ούτε καν στην επιείκεια. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, το είπε ξεκάθαρα: «δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική επιλογή έναντι των ευρωπαϊκών συνηθκών». Αυτή η νεοφιλελεύθερη προσαρμογή της «περιορισμένης κυριαρχίας», δόγμα εφευρέθηκε από τον σοβιετικό ηγέτη Μπρέζνιεφ το 1968. Τότε οι σοβιετικοί συνέτριψαν την «Άνοιξη της Πράγας» με την χρήση των τανκς. Αυτό το καλοκαίρι η Ευρωπαϊκή Ένωση συνέτριψε την «Άνοιξη της Αθήνας» χρησιμοποιώντας τις τράπεζές της.
Είμαστε αποφασισμένοι να σπάσουμε αυτή την «Ευρώπη». Πρόκειται για τη βασική προϋπόθεση που απαιτείται για την αποκατάσταση της συνεργασίας μεταξύ των λαών και των χωρών μας σε μια νέα βάση. Πως θα μπορούσαμε να θεσπίσουμε πολιτικές αναδιανομής του πλούτου και να δημιουργήσουμε αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, ειδικότερα για τους νέους, να προχωρήσουμε την οικολογική μετάβαση και την αναδόμηση της δημοκρατίας στο πλαίσιο των περιορισμών αυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Θα πρέπει να ξεφύγουμε από την ανοησία και την απανθρωπιά των σημερινών ευρωπαϊκών συνθηκών και να τις αναπλάσουμε προκειμένου να εξαφανιστεί ο ζουρλομανδίας του νεοφιλελευθερισμού, να καταργηθεί το δημοσιονομικό σύμφωνο και να αντιταχτούμε στην TTIP (σ.μ. διατλαντική εμπορική συμφωνία).
Ζούμε σε εξαιρετικές συνθήκες. Είμαστε αντιμέτωποι με μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τα κράτη-μέλη πρέπει να έχουν περισσότερο χώρο [για άσκηση πολιτικής] που θα επιτρέψει στις δημοκρατίες τους να αναπνεύσουν και να παρουσιάσουν μια λογική πολιτική στο επίπεδο του κράτους, χωρίς το φόβο ενός σφιγκτήρα κάτω από το αυταρχικό Eurogroup που κυριαρχείται από τα συμφέροντα των ισχυρότερων, μεταξύ των οποίων και των μεγάλων επιχειρήσεων, ή από μια ΕΚΤ που χρησιμοποιείται ως οδοστρωτήρας που απειλεί να ισοπεδώσει μια «μη συνεργαζόμενη χώρα», όπως συνέβη στις περιπτώσεις της Κύπρου και της Ελλάδας.
Αυτό είναι το σχέδιο Α μας: Θα εργαστούμε ο καθένας στη χώρα του, και όλοι μαζί σε όλη την Ευρώπη για την πλήρη επαναδιαπραγμάτευση των Ευρωπαϊκών Συνθηκών. Δεσμευόμαστε να συνεργαστούμε με όλους τους ευρωπαίους σε μια εκστρατεία πολιτικής ανυπακοής απέναντι στην ευρωπαϊκή αυθαιρεσία των ευρωπαϊκών πρακτικών και των παράλογων «κανόνων» έως ότου επιτευχθεί η επαναδιαπραγμάτευσή τους.
Το πρώτο μας καθήκον είναι να τερματιστεί η ασυδοσία του Eurogroup. Το δεύτερο να τελειώσει το πρόσχημα ότι η ΕΚΤ είναι «απολιτική» και «ανεξάρτητη» ενώ στην πραγματικότητα είναι άκρως πολιτική (πλέον σε τοξική μορφή), πλήρως εξαρτημένη από τους πτωχευμένους τραπεζίτες και τους πολιτικούς παράγοντες τους που είναι έτοιμοι να τελειώσουν την δημοκρατία με το πάτημα ενός κουμπιού.
Η πλειοψηφία των κυβερνήσεων που εκπροσωπούν την ολιγαρχία της Ευρώπης και κρύβονται πίσω από το Βερολίνο και τη Φραγκφούρτη έχουν επίσης ένα σχέδιο Α: Να μη ενδώσουν στο αίτημα των ευρωπαίων πολιτών για δημοκρατία και να χρησιμοποιήσουν την κτηνωδία προκειμένου να τερματίσουν την αντίστασή τους.
Το είδαμε να συμβαίνει στην Ελλάδα τον περασμένο Ιούλιο. Γιατί θέλουν να πνίξουν την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελλάδας; Επειδή έχουν επίσης και ένα σχέδιο Β για την Ελλάδα: να την βγάλουν από την Ευρωζώνη με τον χειρότερο δυνατό τρόπο με την καταστροφή του τραπεζικού της συστήματος και να καταδικάσουν σε θάνατο την οικονομία της.
Αντιμετωπίζοντας αυτόν τον εκβιασμό χρειαζόμαστε επίσης ένα δικό μας σχέδιο Β για να αποτρέψουμε το σχέδιο Β των πιο αντιδραστικών και αντιδημοκρατικών δυνάμεων της Ευρώπης. Για να ενισχύσουμε τη θέση μας απέναντι στη βάναυση δέσμευση τους στις πολιτικές θυσίας της πλειοψηφίας για τα συμφέροντα μια μικρής μειοψηφίας. Αλλά και για να διεκδικήσει εκ νέου την απλή αρχή της Ευρώπης για τους ευρωπαίους. Τα νομίσματα είναι εργαλεία για την προώθηση της ευμάρειας και όχι όργανα βασανιστηρίων ή όπλα με τα οποία δολοφονείται η δημοκρατία. Αν δεν μπορεί να εκδημοκρατιστεί το Ευρώ, αν επιμένουν να το χρησιμοποιούν για να πνίξουν τους ανθρώπους θα ξεσηκωθούμε για να τους δούμε στα μάτια και να τους πούμε: όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα! Οι απειλές σας δεν μας φοβίζουν. Θα βρούμε έναν τρόπο να εξασφαλίσουμε ότι οι ευρωπαίοι έχουν ένα νομισματικό σύστημα που λειτουργεί υπέρ τους και όχι εις βάρος τους.
Το Σχέδιο Α μας για δημοκρατική Ευρώπη, υποστηριζόμενο με ένα Σχέδιο Β το οποίο δείχνει τη δύναμη που έχουμε και για ποιό λόγο δεν μπορούν να μας τρομοκρατήσουν και να μας υποτάξουν είναι ένα σχέδιο χωρίς αποκλεισμούς, ελκυστικό για την πλειοψηφία των ευρωπαίων. Για να πετύχει απαιτείται ένα υψηλό επίπεδο προετοιμασίας. Η συζήτηση θα ενισχύσει τα τεχνικά του στοιχεία. Πολλές ιδέες βρίσκονται ήδη στο τραπέζι: η εισαγωγή παράλληλων συστημάτων πληρωμών, παράλληλα νομίσματα, η ψηφιοποίηση των συναλλαγών σε ευρώ, συστήματα ανταλλαγής που βασίζονται στις κοινότητες, έξοδος από το ευρώ και μετατροπή του σε ένα νέο κοινό νόμισμα.
Κανένα ευρωπαϊκό έθνος δεν μπορεί να προχωρήσει προς την απελευθέρωσή του όντας σε απομόνωση.
Το όραμά μας είναι διεθνιστικό. Σε αναμονή για τις εξελίξεις σε Ισπανία, Ιρλανδία και -ενδεχομένων και πάλι- στην Ελλάδα, ανάλογα με το πως θα εξελιχθεί η πολιτική κατάσταση και στην Γαλλία το 2017 πρέπει να εργαστούμε από κοινού συγκεκριμένα για το Σχέδιο Β, λαμβάνοντας υπόψη τα διαφορετικά χαρακτηριστικά κάθε χώρας.
Προτείνουμε συνεπώς τη σύγκληση μιας διεθνούς διάσκεψης κορυφής γι αένα σχέδιο Β για την Ευρώπη, ανοιχτή στους πρόθυμους πολίτες, τις οργανώσεις και τους διανοούμενους. Αυτή η διάσκεψη θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στις αρχές του Νοεμβρίου του 2015.
