Παρέμβαση Κώστα Λαλιώτη και απάντηση του σχετικά με δημοσίευμα που τον θέλει να έχει εισηγηθεί τη διαγραφή στελεχών του ΠΑΣΟΚ ανάμεσα τους και ο κ. Βενιζέλος. Ο Κώστας Λαλιώτης σε ανακοίνωση του αναφέρει:
“Με αφορμή το δημοσίευμα στην εφημερίδα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» (όπως και την αναπαραγωγή του σε ορισμένα sites), που φέρει ως τίτλο «Επιδιώκει την διαγραφή του» και υπότιτλο «Το σχέδιο Βενιζέλου και οι εισηγήσεις του Λαλιώτη», θεωρώ χρέος μου να απαντήσω χωρίς περιστροφές κατηγορηματικά.
Οι αναφορές της Εφημερίδας «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ότι έχω εισηγηθεί τη διαγραφή του Ευάγγελου Βενιζέλου ή άλλων Στελεχών από το ΠΑΣΟΚ είναι αποκυήματα φαντασίας. Δεν έχουν ουδεμία απολύτως σχέση με την αλήθεια.
Βεβαίως, εάν κάποιοι θέλουν να διαχωρίσουν τη θέση τους και να φύγουν είναι δικός τους λογαριασμός, έχοντας πάντα την απόλυτη ευθύνη των λόγων και των πράξεών τους.
Δυστυχώς η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, η ευρύτερη Κεντροαριστερά, παραμένει κατακερματισμένη μέσα σε ένα κλίμα πολιτικών συγκρούσεων, ιδεολογικών διχασμών και αδελφοκτόνων μικροεμφυλίων.
Αν και όλοι επικαλούνται την ενότητα, τη συνοχή, την ανασύνθεση, την ανανέωση και την αναγέννηση της Παράταξης επιμένουν μέσα από έναν αέναο διαλυτικό κύκλο αποσκιρτήσεων, διαγραφών και διασπάσεων στην άγονη γραμμή των προσωποπαγών Σχηματισμών, των «μικροαρχηγικών» Κινήσεων, των Ομίλων προβληματισμού και δεξαμενών σκέψης, των θνησιγενών μορφωμάτων, των ατελέσφορων προσωπικών πρωτοβουλιών και των θεμιτών αλλά άμετρων φιλοδοξιών «αδικαίωτων» ηγετών.
Μέσα από αυτές τις αναφορές θέλω να περιγράψω μια υπαρκτή κατάσταση, χωρίς να έχω καμιά πρόθεση να υποτιμήσω, να αμφισβητήσω ή να στιγματίσω τη γνησιότητα των διαθέσεων, των αγωνιών και των προσπαθειών κανενός προσώπου. Κατά τη γνώμη μου είναι κρίμα τόσα αξιόλογα πρόσωπα να αναλώνουν την ενέργειά τους και την αξία τους σε μοναχικά μονοπάτια, σε αδιέξοδους «μικρομεγαλισμούς», σε απωθητικούς ναρκισσισμούς με όλες τις συνακόλουθες αυταπάτες.
Η θέση μου είναι ξεκάθαρη και απόλυτη.
Δεν έχω εισηγηθεί ποτέ είτε στη Φώφη Γεννηματά είτε σε κανέναν άλλον τη διαγραφή του οποιουδήποτε στελέχους του ΠΑΣΟΚ και πολύ περισσότερο τη διαγραφή του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Άλλωστε κάτι τέτοιο δεν είναι μόνο αναντίστοιχο με την αλήθεια αλλά θα ήταν και ιστορικό παράδοξο. Είναι γνωστό σε όλους ότι κατά τη δύσκολη συγκυρία και την κρίσιμη καμπή του 1989 είχα καταλυτική συμμετοχή και καθοριστική συμβολή για να αναμιχθεί ενεργά με την πολιτική και για να ενταχθεί στο ΠΑΣΟΚ και στην πρώτη γραμμή δράσης ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Θεωρώ ότι η θέση του ως μάχιμου και δημιουργικού πολιτικού βρίσκεται στο ΠΑΣΟΚ και στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, γι’ αυτό έχει τιμηθεί πολλές φορές σε υψηλά και ύψιστα πολιτικά και κομματικά αξιώματα από το 1993 έως σήμερα.
Πάντα πίστευα και πιστεύω, και πολύ περισσότερο τώρα, ότι το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και η Κεντροαριστερά για να έχουν δυναμικό παρόν και ευοίωνο μέλλον οφείλουν μέσα από διάλογο, αντιπαραθέσεις, υπερβάσεις και συνθέσεις θέσεων και προτάσεων να κατοχυρώσουν χωρίς δογματισμούς και εμμονές την πλουραλιστική ενότητά τους, με σεβασμό πάντα στις συλλογικές αποφάσεις των θεσμικών οργάνων και στην ανοιχτή συμμετοχική παρέμβαση των μελών, των φίλων και των πολιτών της ευρύτερης Παράταξης. Οι πάντες οφείλουν να συνταυτίσουν τα πολλά «Εγώ» σε ένα συνεκτικό και συλλογικό «Εμείς», να σφυρηλατήσουν μια αδιατάρακτη ενότητα με διαφορές.
Το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Παράταξη και η Κεντροαριστερά έχουν ιστορική υποχρέωση προς τη χώρα, τη Δημοκρατία και το λαό να αρνηθούν σθεναρά τις δύο πράξεις της αριθμητικής, την αφαίρεση και τη διαίρεση των δυνάμεων μας. Ταυτόχρονα να ταυτιστούν απολύτως και συνειδητά με τις άλλες δύο πράξεις της αριθμητικής, την πρόσθεση και τον πολλαπλασιασμό των επιρροών μας, των δυνατοτήτων μας, των δυνάμεών μας. Αυτή η δεσμευτική διεργασία μπορεί να οδηγήσει μέσα από μια «πυρηνική σύντηξη» στην αναδιάταξη και στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Οι θέσεις μου είναι διαχρονικά γνωστές, διαφανείς και σαφέστατες και συνδέονται άρρηκτα με μια ιστορική διαδρομή της Παράταξής μας. Η κατοχύρωση και ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και της Κεντροαριστεράς ως Δημοκρατικού και Προοδευτικού Πόλου συνδέεται άρρηκτα και αδιαπραγμάτευτα με τον αυτόνομο λόγο του, την αυτοδύναμη στρατηγική του και τον καταλυτικό διακριτό ρόλο του.
Αυτό προϋποθέτει, οριστικά και αμετάκλητα, σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές οριοθετήσεις, σαφείς προγραμματικές θέσεις και αντιπαραθέσεις, τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με τη ΝΔ. Πιστεύω ακράδαντα ότι μόνο με αυτή τη στρατηγική και με αυτόν τον πολιτικό σχεδιασμό το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και η Κεντροαριστερά θα αποκτήσουν ξανά ευρύτατο και ζωτικό ιδεολογικό, κοινωνικό, πολιτικό και προγραμματικό χώρο. Μόνον έτσι δεν θα μετατρέπονται σε δεκανίκι και ουρά είτε του ΣΥΡΙΖΑ, είτε της ΝΔ και θα μπορούν να έχουν ανοιχτούς ορίζοντες, δυναμική και προοπτική.
Η πυξίδα της Παράταξής μας μπορεί και πρέπει να δείχνει έναν άλλο δρόμο.”
