Οι εξτρεμιστές του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους» αποσύρονται από την περιοχή της Μοσούλης μπροστά στην επέλαση των αντιπάλων τους. Αφήνουν όμως πίσω τους θανάσιμες παγίδες. Και το πιο τρομακτικό είναι ότι κρύβουν τα εκρηκτικά μέσα σε πολύχρωμα παιχνίδια.
Το χνουδωτό, φανταχτερό αρκουδάκι είναι τοποθετημένο πάνω στα εκρηκτικά που σχεδιάστηκε να κρύβει μέχρι να εκραγούν. Ένας ενήλικας πιθανώς θα το προσπερνούσε αδιάφορα, αλλά στα μάτια ενός παιδιού θα ήταν ένας ακαταμάχητος πειρασμός.
«Αλλά γιατί να χρησιμοποιήσουν λούτρινα ζωάκια κι άλλα παιχνίδια ως νάρκες οι τζιχαντιστές; Επειδή γνωρίζουν ότι οι Κούρδοι μαχητές πεσμεργκά δεν πρόκειται να τα αγγίξουν, ενώ αντίθετα τα παιδιά θα τρέξουν να τα πιάσουν στα χέρια τους», λέει ο ταγματάρχης Ναουζάντ Καμίλ Χασάν, μηχανικός των κουρδικών δυνάμεων. Η μονάδα του, όπως λέει, περισυνέλεξε κι εξουδετέρωσε πάνω από 50 τόνους εκρηκτικών από περιοχές που ήλεγχαν μέχρι πρότινος οι σουνίτες εξτρεμιστές.
Ο ιρακινός στρατός κι οι πολιτοφυλακές, που συνεργάζονται μαζί του, προελαύνουν απελευθερώνοντας το ένα μετά το άλλο τα χωριά στην περιοχή της Μοσούλης στο βόρειο Ιράκ. Όμως η πανουργία των αντιπάλων τους αφήνει άφωνους: οι ύπουλοι ισλαμιστές εξτρεμιστές έχουν παγιδεύσει τα περάσματα με αυτοσχέδιες βόμβες, που προκαλούν ανατριχίλα κι αποκαλύπτουν την επινοητικότητα και τους πόρους που διαθέτει το «Ισλαμικό Κράτος» για να σπείρει τρόμο και θάνατο ακόμη κι όταν οι μαχητές του δεν μπορούν να τρομοκρατήσουν τον ντόπιο πληθυσμό.
Στις περιοχές που η τρομοκρατική οργάνωση ελέγχει επί διάστημα ικανό, ώστε να φυτέψει παντού βόμβες, έχει δημιουργήσει ένα σκοτεινό, παράλληλο σύμπαν, όπου ακόμη και το πιο απίθανο αντικείμενο μετατρέπεται σε φονικό όργανο: ένα παιχνίδι, ένα τραπουλόχαρτο, ένα ρολόι χειρός χρησιμεύουν ως πυροκροτητές σχεδιασμένοι να σκοτώσουν ή να ακρωτηριάσουν όποιον σπεύσει από περιέργεια να τα πιάσει στα χέρια του.
Ένα λάστιχο ποτίσματος που κείτεται στη μέση του δρόμου είναι άλλο ένα παράδειγμα απλού, πλην «έξυπνου» πυροκροτητή. Μια σωρός λάσπης ή τούβλων κρύβει από κάτω μια οβίδα. Το πόμολο μιας πόρτας ενεργοποιεί έναν εκρηκτικό μηχανισμό…
Η εξειδίκευση των τζιχαντιστών στα εκρηκτικά κι η εκτεταμένη χρήση ναρκών καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την επίθεση εναντίον τους και επιβραδύνει σημαντικά την ανακατάληψη μιας περιοχής ακόμη κι αν έχουν ηττηθεί κατά κράτος. Πολλοί Ιρακινοί φοβούνται μήπως χάσουν τη ζωή τους επιστρέφοντας στα σπίτια τους, αφού δεν υπάρχει περιοχή -αστική ή στρατιωτική- που να μην έχουν φυτέψει εκρηκτικούς μηχανισμούς οι ισλαμιστές εξτρεμιστές. Μόνον σ’ ένα σχολείο, δυτικά της Μοσούλης, οι άνδρες του Χασάν βρήκαν πέντε τόνους εκρηκτικών…
Ο Κούρδος ταγματάρχης συλλέγει όλα αυτά αντικείμενα ώστε να εκπαιδεύσει τους νεοσύλλεκτους αναφορικά με τις παγίδες που μπορεί να συναντήσουν στο πεδίο της μάχης ή στην αυλή ενός σπιτιού. Σε κάθε αποστολή η συλλογή του μεγαλώνει. Κι ο Χασάν φοβάται ότι αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει μέχρις ότου οι τζιχαντιστές στερηθούν το χώρο και τους πόρους για να επινοούν νέους τρόπους να σπέρνουν το θάνατο. «Ούτε ζώα δεν μπορείς να τους αποκαλέσεις», λέει σηκώνοντας μ’ έναν μορφασμό αηδίας το λούτρινο αρκουδάκι-βόμβα. «Αυτοί είναι χειρότεροι από ζώα…»
