Η Φθιώτιδα “Χωρίς Φωνή” στην Κυβέρνηση – Οι Επιπτώσεις της Απουσίας / γράφει ο Πάνος Κατσώνης

Ήταν λίγο, ως πολύ αναμενόμενο. Μια καθημερινή ματιά στον τύπο φωτογράφιζε τις εξελίξεις. Οι διαρροές από την πρώτη στιγμή, είχαν συγκεκριμένη στόχευση και φάνηκε στην πράξη. Ο -μέχρι χθες- Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σταϊκούρας, δεν θα συνέχιζε στο κυβερνητικό σχήμα. Το τελευταίο “αποκούμπι” της περιοχής μας στο επιτελικό κράτος της Ν.Δ, δεν υφίσταται.

Του Πάνου Κατσώνη

Η αποπομπή του Χρήστου Σταϊκούρα από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, στον πρόσφατο ανασχηματισμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν ήταν απλώς μια αλλαγή προσώπων, αλλά μια πολιτική κίνηση με σαφές επικοινωνιακό αποτύπωμα. Σε μια περίοδο όπου η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τη λαϊκή οργή και τις διαρκείς διαδηλώσεις για δικαιοσύνη και διαφάνεια, η αντικατάσταση Σταϊκούρα με τον άπειρο Χρίστο Δήμα μοιάζει περισσότερο με μια κίνηση εκτόνωσης της πίεσης παρά με ουσιαστική αναδιάρθρωση.

Ο Χρήστος Σταϊκούρας, παρότι δεν έχει ευθύνη για τις διαχρονικές παθογένειες του σιδηροδρόμου και την τραγωδία των Τεμπών, κλήθηκε να διαχειριστεί το βαρύ κλίμα την… επομένη, έργο το οποίο εξ’ αρχής ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Η κυβέρνηση, επιλέγοντας να τον θυσιάσει, φαίνεται να επιδίωξε να δώσει την εντύπωση ότι αναλαμβάνει δράση, έστω και με μια συμβολική απομακρύνση.

Το παράδοξο είναι ότι ενώ ο Σταϊκούρας ήταν από τους πιο τεχνοκρατικά επαρκείς και σοβαρούς υπουργούς, εντούτοις υπήρξε ο «εύκολος στόχος» της συγκυρίας.

Αυτό που καθίσταται πλέον σαφές είναι ότι ο πρωθυπουργός δεν είχε πολλά περιθώρια ελιγμών. Αν δεν προχωρούσε σε μια αποπομπή στο κρίσιμο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, η πίεση θα μεταφερόταν απευθείας στο ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου και στον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Επομένως, η αντικατάσταση του Σταϊκούρα δεν φαίνεται να είναι αποτέλεσμα μιας στρατηγικής επιλογής για τη βελτίωση της κυβερνητικής λειτουργίας, αλλά μάλλον μια κίνηση πολιτικής επιβίωσης.

Η ανάθεση του χαρτοφυλακίου στον Χρίστο Δήμα, έναν πολιτικό με περιορισμένη εμπειρία σε ένα τόσο απαιτητικό υπουργείο, ενισχύει την αίσθηση ότι ο ανασχηματισμός δεν είχε στόχο την ουσιαστική διαχείριση των προβλημάτων, αλλά τη δημιουργία της εντύπωσης μιας «νέας αρχής». Όμως, αν η κυβέρνηση θεωρεί ότι με τέτοιες κινήσεις μπορεί να ανακόψει τη φθορά της, ίσως υποτιμά τη δυναμική της κοινωνικής αντίδρασης, η οποία πλέον φαίνεται να έχει πάρει διαστάσεις που ξεπερνούν τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

Η αξιοπιστία της κυβέρνησης έχει δεχθεί σοβαρό πλήγμα, και η υποχώρηση της στις δημοσκοπήσεις δείχνει ότι οι πολίτες δεν ικανοποιούνται από κινήσεις εντυπωσιασμού. Η ουσία παραμένει: οι πολίτες απαιτούν απαντήσεις και δικαιοσύνη για τις διαχρονικές ανεπάρκειες στον τομέα των μεταφορών και την τραγωδία των Τεμπών, και το αν αυτές θα δοθούν ή αν θα συνεχιστεί το παιχνίδι των πολιτικών εξιλαστήριων θυμάτων, μένει να φανεί.

Στα του οίκου μας τώρα, η Φθιώτιδα, για πρώτη φορά από το 2019, αντιμετωπίζει την απώλεια εκπροσώπησης στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Μέχρι σήμερα, η περιοχή είχε εκπροσώπους στο επιτελικό κράτος όπως ο Χρήστος Σταϊκούρας και ο Γιάννης Οικονόμου, οι οποίοι είχαν διατελέσει σε καθοριστικές θέσεις, από τα Υπουργεία Οικονομικών, Υποδομών και Μεταφορών μέχρι την Αγροτική Ανάπτυξη και Τροφίμων, Αθλητισμού, ΠΡΟ.ΠΟ και σε άλλες κρίσιμες αρμοδιότητες.

Στον ανασχηματισμό της 14ης Μαρτίου 2025, ούτε ο Γιώργος Κοτρωνιάς – ο τρίτος κυβερνητικός βουλευτής από την Φθιώτιδα– τοποθετήθηκε σε θέση Υπουργού ή Υφυπουργού, ενισχύοντας έτσι τις ανησυχίες για την υποβάθμιση της επιρροής της Φθιώτιδας σε κεντρικά επίπεδα λήψης αποφάσεων.

Τι θα μας κοστίσει

Η απουσία εκπροσώπησης της Φθιώτιδας στο κυβερνητικό σχήμα δημιουργεί σοβαρές προκλήσεις τόσο σε διοικητικό όσο και σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Η έλλειψη άμεσης επικοινωνίας με τα κεντρικά όργανα περιορίζει τη δυνατότητα προώθησης τοπικών ζητημάτων, με αποτέλεσμα καθυστερήσεις σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και υποδομές.

Ταυτόχρονα, η μειωμένη επιρροή στις πολιτικές αποφάσεις μπορεί να οδηγήσει σε παραμέληση των αναγκών του νομού μας, περιορίζοντας τις επενδύσεις και τη χρηματοδότηση σημαντικών έργων.

Σε οικονομικό επίπεδο, η απουσία κυβερνητικής εκπροσώπησης μπορεί να μεταφραστεί σε λιγότερους πόρους για αναπτυξιακά έργα, καθυστέρηση υποδομών και επιβράδυνση της τοπικής οικονομίας, με άμεσες επιπτώσεις στην απασχόληση.

Δεν υποστηρίζω ότι οι τρεις κυβερνητικοί βουλευτές δεν θα συνεχίσουν να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους με τον τρόπο που μπορεί ο καθένας για να βοηθήσουν τον τόπο αλλά κακά τα ψέματα η απώλεια εκπροσώπησης στην κυβέρνηση δεν είναι απλώς ένα πολιτικό ζήτημα, αλλά ένας παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την καθημερινότητα αλλά και την πορεία του τόπου…

Η Φθιώτιδα καλείται πλέον να βρει νέους τρόπους για να διασφαλίσει ότι η φωνή της θα ακούγεται στα υψηλά επίπεδα λήψης αποφάσεων, προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντά της και να προάγει την ανάπτυξή της.