Τον περασμένο Ιούλιο πήρε πτυχίο από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών όπου εισήχθη μέσω του εσπερινού ΓΕΛ Βόλου– Γιάννης Καραγιάννης: «Όταν έγινα γονιός αφυπνίστηκα. Παλεύεις για ένα καλύτερο αύριο για το παιδί σου»
«Όταν έγινα γονιός, αφυπνίστηκα. Παλεύεις για ένα καλύτερο αύριο για το παιδί σου», το κίνητρο για τον 34χρονο σήμερα Βολιώτη Γιάννη Καραγιάννη, ο οποίος πήρε την απόφαση να επιστρέψει στα θρανία, να δώσει πανελλαδικές εξετάσεις για την εισαγωγή του στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και τον περασμένο Ιούλιο να αποφοιτήσει, κρατώντας στα χέρια του το πτυχίο του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, όπου εισήχθη μέσω πανελλαδικών από το εσπερινό ΓΕΛ Βόλου.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Η απόφαση δεν ήταν εύκολη και η υλοποίησή της ακόμη πιο δύσκολη. Ο ίδιος ήδη εργαζόταν σε υποκατάστημα σούπερ μάρκετ της πόλης και είχε αναλάβει την ανατροφή του παιδιού του, που τότε ήταν μόλις τριών ετών. Πολλές φορές μαζί με το παιδί του πήγαινε σχολείο και αργότερα πανεπιστήμιο, καθώς δεν είχε κάπου να το αφήσει. Κατάφερε όμως να πετύχει τον στόχο του και όπως δηλώνει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ δεν θα σταματήσει… Επόμενος στόχος το μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, που ενδεχομένως να του δώσει το εισιτήριο για την επαγγελματική ανέλιξή του και ένα καλύτερο μέλλον για τον 10χρονο γιο του.
Ο Γιάννης Καραγιάννης εργαζόμενος πίσω από τον πάγκο κρεοπωλείου γνωστού σούπερ μάρκετ, εξυπηρετούσε πάντα με χαμόγελο τους πελάτες και ανταποκρινόταν με ευγένεια στις απαιτήσεις τους. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει ότι πίσω από το χαμόγελο του ευγενικού υπαλλήλου κρυβόταν ένα δύσκολο 24ωρο, πολλές φορές χωρίς καν να προλαβαίνει να κοιμηθεί για να μπορέσει να ανταποκριθεί στον πολλαπλό ρόλο του πατέρα που φροντίζει το παιδί του, του μαθητή και έπειτα του φοιτητή που μελετά για να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του, του εργαζόμενου που δεν έλειψε από το πόστο του.
Συνήθως σε πολλαπλούς ρόλους συναντούμε γυναίκες. Αυτή τη φορά ένας άντρας έρχεται να γίνει παράδειγμα προς μίμηση.
Επιστροφή στα θρανία
Το ταξίδι στα μονοπάτια της γνώσης για τον Γιάννη Καραγιάννη, ξεκίνησε στην ηλικία των 27 ετών. Είχε αποφοιτήσει από το τότε Τεχνικό Λύκειο με την ειδικότητα των δικτύων και υπολογιστών, ωστόσο εργάστηκε χρόνια στον τομέα των πωλήσεων και τον κέρδισε ο χώρος της διοίκησης επιχειρήσεων.
Αποφάσισε να κυνηγήσει το όνειρό του, μέσα από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, επιστρέφοντας στα θρανία του Εσπερινού Γενικού Λυκείου Βόλου. Γράφτηκε στη β’ τάξη και ξεκίνησε πάλι μαθήματα στο σχολείο.
«Οι καθηγητές μου ήταν πολύ υποστηρικτικοί. Με βοήθησαν με τα μαθήματα αλλά και σε ψυχολογικό επίπεδο. Τόνωναν την ψυχολογία μου και με στήριζαν στην απόφασή μου που έπρεπε να συνδυάσω με το παιδί και την εργασία μου. Ηταν περισσότερο σαν φίλοι» περιγράφει ο κ. Καραγιάννης για την εκπαιδευτική οικογένεια του Εσπερινού ΓΕΛ Βόλου.
Μέσω του συγκεκριμένου σχολείου έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή του στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που ήταν η πρώτη του επιλογή για να μπορεί να σπουδάσει στον τόπο του, όπου ζούσε με το παιδί του και είχε την εργασία του.
«Τελείωσα το πτυχίο μου στην πενταετία. Είναι ένα πολύ δυνατό τμήμα μέσα από το οποίο κέρδισα πολλές γνώσεις που βοήθησαν και στην εργασία μου. Και οι καθηγητές ήταν επίσης πολύ υποστηρικτικοί», σημειώνει για το ΤΟΕ.
Μαζί με το γιο του στο θρανίο
Τα μαθήματα στο λύκειο και οι σπουδές στο πανεπιστήμιο παράλληλα με εργασία και παιδί, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Κάθε άλλο. Το 24ωρο πολλές φορές δεν επαρκούσε για τον Γιάννη Καραγιάννη που κάποιες ημέρες αναγκαζόταν να πάει ακόμη και άυπνος για δουλειά.
«Ημουν από έξι έως οκτώ ώρες στην εργασία μου, πέντε με έξι ώρες στο πανεπιστήμιο και τις υπόλοιπες με τον δεκάχρονο σήμερα γιο μου. Δουλειά, μάθημα, σπίτι και ξανά δουλειά. Στις εξετάσεις που ήταν πιο δύσκολη περίοδος αναγκαζόμουν να πάω κατευθείαν στη δουλειά μετά από ξενύχτι μελέτης» περιγράφει τη δύσκολη επταετία που πέρασε από τη στιγμή που έλαβε την απόφαση να σπουδάσει.
Επαιρνε τον γιο του σε ηλικία τριών – τεσσάρων ετών στο σχολείο και μετά και στο πανεπιστήμιο. «Καθόταν δίπλα μου στο θρανίο και ζωγράφιζε. Ολοι του μιλούσαν όμορφα και σε εμένα εξέφραζαν τον θαυμασμό τους», λέει.
Υποστηρικτικό και το εργασιακό περιβάλλον
Ο 34χρονος Βολιώτης στο πλευρό του δεν είχε μόνο τους καθηγητές του. Και το εργασιακό του περιβάλλον στο σούπερ μάρκετ που δούλευε και σε αυτό που είναι σήμερα, ήταν υποστηρικτικό.
«Μου παρείχαν ευέλικτο ωράριο και με στήριξαν με φοιτητικές άδειες σε περιόδους εξετάσεων για να μπορώ να τα βγάλω πέρα», αναφέρει.
Όταν ξεκινούσε δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο δύσκολα θα ήταν. Το έκανε όμως για τον γιο του. «Όταν έγινα γονιός αφυπνίστηκα. Όταν κάνεις παιδί βλέπεις αλλιώς τα πράγματα και θέλεις να του προσφέρεις το καλύτερο. Γι’ αυτό παλεύεις, για ένα καλύτερο αύριο για το παιδί σου», σημειώνει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Με τον γιο του και στην αποφοίτηση
Με την ολοκλήρωση των σπουδών του βρέθηκε στην τελετή ορκωμοσίας που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούλιο, στο Πολιτιστικό Κέντρο Ν. Ιωνίας να ορκίζεται στην επιστήμη του, μαζί με άλλους συμφοιτητές του για τους οποίους αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση και κίνητρο για να συνεχίσουν τον αγώνα τους.
Στην αποφοίτηση, τρία άτομα ήταν στο πλευρό του. Η μητέρα του, ο αδερφός του και φυσικά ο 10χρονος γιος του, ο οποίος με έκπληξη παρακολουθούσε το πανηγυρικό κλίμα της αποφοίτησης προσπαθώντας να καταλάβει τι γινόταν.
«Πραγματικά δεν μπορώ να ξέρω αν έχει αντιληφθεί τι έκανε ο μπαμπάς του. Ισως να το καταλάβει όταν κι εκείνος θα βρεθεί να αποφοιτά. Πάντως την ώρα της ορκωμοσίας τα συναισθήματα ήταν μοναδικά. Είχα δει φίλους μου να αποφοιτούν, να ζουν αυτές τις μοναδικές στιγμές και μου φάνηκε απίστευτο ότι το έκανα κι εγώ σε μεγαλύτερη ηλικία», περιγράφει.
Επόμενος στόχος για τον Γιάννη Καραγιάννη είναι ένα μεταπτυχιακό στον τομέα της Διοίκησης Επιχειρήσεων. Και το μήνυμα που στέλνει σε όλους, ένα: «ποτέ δεν είναι αργά για ένα νέο ξεκίνημα».
protothema.gr
