Ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους για τους κυνηγούς “θησαυρών” στην περιοχή μας κρατάει από τα… 1890.
Στην περιοχή της Φθιώτιδας, δρούσε ο περίφημος λήσταρχος Παπακυριτσόπουλος, λέγεται ότι όσα κλοπιμαία συγκέντρωνε τα έθαβε στην δασώδη περιοχή της Οίτης ενώ ο θρύλος λέει ότι ο λήσταρχος δεν είχε προλάβει να ξεθάψει το θησαυρό πριν πεθάνει από τα πυρά των αστυνομικών αρχών της εποχής και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που… τροφοδότησε το μύθο του. Έναν μύθο που κρατάει μέχρι και σήμερα, με ουκ ολίγους κυνηγούς θησαυρών να ψάχνουν στην Οίτη για τον… αμύθητο θησαυρό που φέρεται να έκρυψε ο Παπακυριτσόπουλος.
Οι σημερινοί «Ιντιάνα Τζόουνς» ψάχνουν και ψάχνουν και ξαναψάχνουν, αλλά μάταια…
Ο λήσταρχος Παπακυριτσόπουλος και ο θάνατος του Ροζάκη και του… Αγγελή
Ο Θανάσης Παπακυριτσόπουλος καταγόταν από το Αμούρι και ήταν γιος του δικηγόρου και δημάρχου του Αμουρίου, Γεωργίου Παπακυριτσόπουλου. Το 1877 κατατάχθηκε στο στρατό και έγινε λοχίας. Στη διάρκεια της θητείας του όμως, μετά από ένα επεισόδιο που είχε με έναν ανώτερό του, καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους. Αφού έμεινε στη φυλακή έξι μήνες του δόθηκε χάρη και επέστρεψε στο σύνταγμά του. Μετά την ολοκλήρωση της θητείας του γύρισε στη Λαμία.
Στη Λαμία ο Παπακυριτσόπουλος ερωτεύθηκε μια κοπέλα, με την οποία ήταν ερωτευμένος και ένας ανθυπολοχαγός, που ανήκε στη φρουρά της πόλης. Μια μέρα ο Παπακυριτσόπουλος επιτέθηκε στον ανθυπολοχαγό στο δρόμο και τον έδειρε με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να φυλακιστεί στις φυλακές της Λαμίας, από όπου δραπέτευσε μετά από τέσσερις μήνες, το 1890. Στη συνέχεια βγήκε στο βουνό και σχημάτισε την πρώτη συμμορία του. Μερικές μέρες μετά πέθανε ο πατέρας του για τον οποίο είχε ήδη βγει ένταλμα προσωποκράτησης για χρέη προς το δημόσιο.
Από τη μέρα που μπήκε στη φυλακή ο Παπακυριτσόπουλος δεν είχε
άλλη σκέψη από την απόδραση και την τιμωρία των άδικων διωκτών του. Η
απόφασή του αυτή ενισχύθηκε από διάφορα γεγονότα που έγιναν μέσα στη
φυλακή, όπου οι συγκρατούμενοι – φίλοι του αντίπαλου κόμματος τον
υποδέχτηκαν με εχθρικές διαθέσεις.
Αργότερα ο Παπακυριτσόπουλος έγινε μέλος της συμμορίας του Τσουλή και συμμετείχε στη ληστεία και το φόνο του Εμίν Βέη έξω από τον Αλμυρό και στην απαγωγή και δολοφονία του γιού του πλούσιου γαιοκτήμονα Κοροδήμου, μολονότι ο κτηματίας τούς είχε καταβάλλει 100.000 δρχ.
Ο Παπακυριτσόπουλος σκοτώθηκε το 1894 κατά τη διάρκεια της καταδίωξή του από καταδιωκτικά αποσπάσματα. Λίγες μέρες πριν είχε απάγει τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Λαμίας Λεωνίδα Ροζάκη και τον ανακριτή Γεώργιο Αγγελή, κατά τη μετάβασή τους από την Υπάτη σε χωριό της Φθιώτιδας. Μαζί τους ήταν και δύο γραμματείς τους οποίους ο Παπακυριτσόπουλος άφησε ελεύθερους για να μεταφέρουν μήνυμα ο μεν πρώτος στον νομάρχη Φθιώτιδας ο δε δεύτερος στα καταδιωκτικά αποσπάσματα, να σταματήσουν κάθε καταδίωξη των ληστών προκειμένου να μη κινδυνεύσουν οι απαχθέντες.
Όμως οι αρχές αρνήθηκαν κάθε συνεννόηση με τους ληστές ακόμα και αν αυτό θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή του εισαγγελέα και του ανακριτή. Ειδικότερα το υπουργείο Εσωτερικών σε ερώτηση του νομάρχη σχετικά με το ποια στάση θα έπρεπε να κρατήσουν απάντησε: «Να εξέλθουν πολυάριθμα αποσπάσματα και να καταδιώξουν αμειλίκτως τους ληστάς χωρίς να φεισθούν της ζωής των αιχμαλώτων, αρκεί να εξοντωθεί η ληστοσυμμορία η οποία επί έτη ολόκληρα τρομοκρατεί ολόκληρον την Στερεά Ελλάδα».
Με ομήρους τους δύο δικαστικούς, κυνηγημένος και περικυκλωμένος από ισχυρές δυνάμεις ταμπουρώθηκε στο Παλιόκαστρο. Η εντολή της κυβέρνησης και του νομάρχη προς τα αποσπάσματα ήταν, να σκοτώσουν τους ληστές. Η ζωή και η ασφάλεια των ομήρων ερχόταν σε δεύτερη μοίρα!.. Στη διάρκεια της μάχης σκοτώνονται οι Καρακώστας και Αρβανίτης. Τότε ο Παπακυριτσόπουλος φωνάζει στα αποσπάσματα να σταματήσουν να πυροβολούν γιατί θα εκτελέσει τους ομήρους. Οι στρατιώτες όμως συνέχισαν να πυροβολούν ακολουθώντας τις εντολές και αδιαφορώντας για την ζωή των ομήρων.
Ξαφνικά πέφτει νεκρός και ο τρίτος ληστής Καμπιάς. Ο Παπακυριτσόπουλος που έμεινε μόνος, ορμά οργισμένος με το γιαταγάνι του, κτυπά στο κεφάλι και σκοτώνει τον Ροζάκη. Και καθώς γυρίζει για να κτυπήσει και τον Αγγελή, δέχεται μια σφαίρα και πέφτει νεκρός. Την ίδια τύχη έχει και ο Αγγελής που τον χτύπησε κατά λάθος σφαίρα στρατιώτη.
Την επομένη, το κεφάλι του 30χρονου Παπακυριτσόπουλου σαν τρόπαιο περιφερόταν από ευζώνους, στους δρόμους και τις πλατείες της Λαμίας. Και ο κοσμάκης ευτυχής και ικανοποιημένος από την εκτέλεση του λήσταρχου, έριχνε τον οβολό του στο αναποδογυρισμένο καπέλο, σαν ευχαριστώ! Η πόλη της Λαμίας τίμησε τους δύο δικαστικούς, δίδοντας τα ονόματά τους σε κεντρικό δρόμο, γιατί θυσιάστηκαν για το καθήκον προς την κοινωνία. Οδός Ροζάκη – Αγγελή.
Στις 10 Φεβρουαρίου 1935 στο κακουργιοδικείο της Λαμίας έγιναν τα αποκαλυπτήρια των πορτρέτων των δύο θυμάτων.
Το… τρολάρισμα στα στρατιωτικά αποσπάσματα
Ο Παπακυριτσόπουλος, τον Μάη του 1894, για να εξευτελίσει τα στρατιωτικά αποσπάσματα, που πήγαν στη Λαμία για να τον συλλάβουν, σοφίστηκε το εξής τέχνασμα. Μπήκε στο κεντρικό ζαχαροπλαστείο στην πλατεία της Λαμίας ντυμένος ιερέας με μαύρη γενειάδα, ενώ απέναντι κάθονταν οι άνδρες του αποσπάσματος, με τον διοικητή τους να πίνει καφέ. Κάθισε, παρήγγειλε και έφαγε διάφορα γλυκίσματα.
Στο τέλος, πριν αποχωρήσει, φώναξε τον υπηρέτη του ζαχαροπλαστείου και του έδωσε μία επιστολή με την εντολή να την εγχειρήσει στον ανώτερο επόπτη του μεταβατικού αποσπάσματος ταγματάρχη Νικολαϊδη. Έγραφε στην επιστολή ο Παπακυριτσόπουλος:
« Κύριε Νικολαϊδη, έφαγα εν γλύκισμα εις το ζαχαροπλαστείον. Εις υγείαν σου. Πλήρωσέ το ! Παπακυριτσόπουλος». Ουδείς κατάλαβε ότι ο ιερέας ήταν ο… Παπακυριτσόπουλος μεταμφιεσμένος !
Όσο για το.. θησαυρό του Παπακυριτσόπουλου; Ακόμη κάποιοι τον αναζητούν
πηγές : wikipedia, sotosalexopoulos.blogspot.com, amfictyon.blogspot.com, infognomonpolitics.gr, Νικ. Δαβανέλλος-Γεωργ. Σταυρόπουλος : «Με τη γραφίδα των περιηγητών (1159-1940)», εκδόσεις Οιωνός, 2005, Λαμία. , σκιτσογραφήματα-φωτογραφίες : ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, ΕΣΤΙΑ, ΑΣΤΥ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ
