Οι νάρκισσοι κάτω από την ορατή μεγαλομανία τους κρύβουν μεγάλη ανασφάλεια και αίσθηση ότι δεν αξίζουν. Οι κανόνες ζωής που έχουν οι νάρκισσοι στις κοινωνικές και συναισθηματικές τους σχέσεις είναι διαφορετικοί από αυτούς που έχει ο υπόλοιπος κόσμος.
Η Λίστα των «Ποτέ Δεν Κάνω Αυτό» ενός Νάρκισσου:
Ποτέ δε θα πει συγγνώμη
Τα λάθη είναι ανθρώπινα και όλοι κάνουμε κάποια στιγμή λάθη, μικρά ή μεγάλα. Το πιο ανθρώπινο είναι να ζητήσει κανείς συγγνώμη και να προσπαθήσει να επανορθώσει. Αυτή είναι η υγιής βάση πάνω στην οποία λειτουργούν οι σχέσεις. Ζητώντας συγγνώμη στην ουσία παραδεχόμαστε ότι δεν κάναμε κάτι σωστά, ότι πληγώσαμε τον άλλον και με τη συγγνώμη δείχνουμε αγάπη, νοιάξιμο και την επιθυμία μας να διατηρήσουμε τη σχέση.
Οι νάρκισσοι θεωρούν ότι ποτέ δεν κάνουν λάθος και ότι το φταίξιμο είναι πάντα του άλλου. Η αίσθηση ψεύτικης ανωτερότητας που έχει δεν του επιτρέπει να δει τον εαυτό του στο αληθινό φως των περιστάσεων, να συνειδητοποιήσει τη συμβολή του στο πρόβλημα και να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης του. Αν τελικά ο νάρκισσος ζητήσει συγγνώμη, το κάνει όχι απλώς με ψεύτικο τρόπο, αλλά γυρίζει πάλι το πρόβλημα στο άλλο άτομο και το κατηγορεί.
Ποτέ δε συγχωρεί
Για τους ίδιους λόγους που δε λέει συγγνώμη, ο νάρκισσος δε συγχωρεί τους άλλους. Είναι σαν να κρατάει ένα τεφτέρι και να καταγράφει τι «κακό» του έκαναν όλοι οι άνθρωποι που γνωρίζει, είτε είναι η οικογένειά του, οι φίλοι, οι συνάδελφοι ή απλοί γνωστοί. Σε κάθε καβγά θα βγάλει το τεφτέρι και θα βομβαρδίσει τον άλλον με ό,τι του έχει κάνει στο παρελθόν, ακόμα και αν αυτό είναι άσχετο με το θέμα που έχουν αυτή τη στιγμή. Έτσι, μπορεί να «χτυπήσει» στον άλλον ότι πριν τρία χρόνια δεν τον είχε κεράσει καφέ, ή ότι πήρε το τελευταίο μπισκότο από το κουτί ή οτιδήποτε ασήμαντο. Ο νάρκισσος ψάχνει κάθε φορά πώς θα δικαιωθεί και πώς θα κερδίσει τη «μάχη». Είναι εκδικητικός και δε συγχωρεί επειδή το θεωρεί ήττα.
Ποτέ δεν αναλαμβάνει ευθύνη
Δε λέει συγγνώμη επειδή δεν αναλαμβάνει το μερίδιο ευθύνης που του ανήκει στο κάθε πρόβλημα. Οι νάρκισσοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στο να τους κατηγορούν οι άλλοι ή στο να τους λένε την απλή αλήθεια, ότι ήταν δικό τους το φταίξιμο ή να τους ασκούν κριτική. Έτσι, σε αυτές τις περιπτώσεις θυμώνουν, κάνουν σκηνές, φυσικά δεν το παραδέχονται και κατηγορούν όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό τους.
Ποτέ δεν κάνει αυτοκριτική
Για τον νάρκισσο υπάρχει ένας μόνο κανόνας «εγώ έχω πάντα δίκιο και οι άλλοι πάντα άδικο». Επομένως, δεν πρόκειται ποτέ να κάτσει να σκεφτεί τη συμβολή του σε ένα πρόβλημα, σε μία σχέση ή σε μία κατάσταση. Ο νάρκισσος ποτέ δε θα προσπαθήσει να αναλύσει και να καταλάβει τα δικά του κίνητρα και αληθινά συναισθήματά του. Πολύ σπάνια θα κάνει μία αληθινή, εκ βαθέων συζήτηση με κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο.
Ποτέ δεν προσπαθεί να καταλάβει την πλευρά του άλλου
Ο νάρκισσος δε καταλαβαίνει τον ίδιο του τον εαυτό, πόσο μάλλον κάποιο άλλο άτομο! Ποτέ δε θα προσπαθήσει να καταλάβει την πλευρά του άλλου, τα κίνητρα, τα συναισθήματα, τον τρόπο σκέψης του, απλώς δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για κάτι τέτοιο. Αυτή η έλλειψη ενσυναίσθησης πληγώνει τους ανθρώπους γύρω του και σκοτώνει τις σχέσεις. Ο νάρκισσος είναι παγιδευμένος σε μία μοναχική φυλακή- αδυνατεί να κατανοήσει τους άλλους, αδυνατεί να κατανοήσει τον ίδιο του τον εαυτό. Ο νάρκισσος ζει μια δική του εκδοχή της πραγματικότητας που λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας στις βαθύτερες προσωπικές του αδυναμίες.
Ποτέ δεν αντιλαμβάνεται τις λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις
Για τον νάρκισσο όλα είναι άσπρο-μαύρο, χωρίς ενδιάμεσες αποχρώσεις του γκρίζου. Μπορεί να αναγνωρίσει τα αδύναμα σημεία και τις ευαισθησίες του άλλου και να τον χτυπήσει εκεί, αλλά δεν πάει παραπέρα. Βλέπει τους άλλους ως καλούς ή κακούς, ως να έχουν δίκιο ή άδικο, τους εξιδανικεύει ή τους μισεί, όλα στα άκρα. Ο νάρκισσος θεωρεί ότι οι άλλοι βλέπουν τη ζωή όπως τη βλέπει κι αυτός- σα μια σειρά από μάχες τις οποίες πρέπει να κερδίσει.
Ποτέ δε δρα αλτρουιστικά ή με ανιδιοτέλεια
Κάθε κουβέντα και κάθε πράξη του νάρκισσου είναι προμελετημένη για να εδραιώσει την κυριαρχία του και να ποδοπατήσει συναισθηματικά τον άλλον. Ο αλτρουισμός, το να σκεφτεί κανείς τον άλλον και τις ανάγκες του και να δράσει με ανιδιοτέλεια είναι η ακριβώς αντίθετη έννοια από τον ναρκισσισμό. Οι νάρκισσοι δε δίνουν συναισθηματικά στους άλλους γιατί αυτός είναι ο ενστικτώδης μηχανισμός συναισθηματικής επιβίωσής τους: θεωρούν ότι η ζωή είναι ένα ναρκοπέδιο και πρέπει να προστατευτούν, να επιτίθενται και να επιβιώσουν.
Ποτέ δεν εκφράζει τα αληθινά του συναισθήματα
Ο νάρκισσος επιζητάει την προσοχή και τον θαυμασμό των άλλων. Θέλει πάντα να είναι στο επίκεντρο και θεωρεί ότι τα δικά του θέματα είναι σπουδαιότερα, καλύτερα, μεγαλύτερα απ’ ότι των άλλων. Ο νάρκισσος θέλει να επιβάλλεται στους άλλους, να κυριαρχεί στις συζητήσεις, στα δρώμενα, στην κοινωνική ζωή. Για να πετύχει χρησιμοποιεί κάθε μέσο: κλαίγεται, παριστάνει το θύμα, προσπαθεί να κάνει τον άλλον να νιώσει άσχημα ώστε ο ίδιος να αισθανθεί καλύτερα και άλλες παρόμοιες παθητικές-επιθετικές στρατηγικές.
varvogli.gr
