Η καραντίνα μας έχει κάνει να νοσταλγούμε τις ανοιξιάτικες ημέρες που οι περισσότεροι από εμάς κανονίζαμε τις καλοκαιρινές μας εξορμήσεις.
Μπορεί φέτος το να κάνουμε καλοκαιρινά σχέδια να μοιάζει… σενάριο επιστημονικής φαντασίας, οφείλουμε όμως να κάνουμε την έρευνά μας και να εξετάσουμε όλες τις εναλλακτικές με βάση το ζητούμενο της χρονιάς: Ένα μέρος με ονειρικά νερά, απόλυτη ησυχία και ελάχιστο κόσμο. Για να μην πούμε καθόλου. Ένα μέρος που ξεχνάς τα πάντα και δεν έχεις το άγχος της πολυκοσμίας λόγω κορωνοϊού.
Και να πώς έχει το πράγμα…
Ξέχνα τις πολυτέλειες, ξέχνα τη νυχτερινή ζωή, ξέχνα και τα αυτοκίνητα.
Αν ονειρεύεσαι μυκονιάτικες διακοπές, βουτιές στις πισίνες υπό τους ήχους των τελευταίων hits και παγωμένα κοκτέιλς σίγουρα βρίσκεσαι στο λάθος μέρος. Το πανέμορφο Παλαιό Τρίκερι, βλέπεις, είναι για λίγους. Για πολύ λίγους.
Μιλάμε για ένα ακατέργαστο, μαγευτικής ομορφιάς νησάκι στο Νότιο Πήλιο, το οποίο μοιάζει να έχει ξεχάσει για τα καλά ο χρόνος.
Κάτι που θα καταλάβεις ήδη από τη στιγμή που θα αποφασίσεις να το επισκεφτείς. Πάρε μαζί σου μαγιό, λίγα καθημερινά ρούχα, το ταίρι σου και ένα ωραίο βιβλίο και ετοιμάσου. Κυριολεκτούμε: Δεν θα χρειαστείς τίποτα άλλο.
Πώς θα φτάσεις
Στο νησί φτάνεις μόνο με θαλάσσιο ταξί! Κανένα πρόβλημα, μιας και –όπως είπαμε- μια μικρή βαλίτσα είναι αρκετή για να περάσεις διακοπές – ζάχαρη. Οδήγησε μέχρι τον Αλογόπορο, μπες στο θαλάσσιο ταξί και… αντίο πολιτισμέ. Από εδώ και στα εξής το μόνο που θα βλέπεις είναι θάλασσα, πράσινο και τα βουνά του Πηλίου και της Ρούμελης.
Αυτοκίνητο δεν θα συναντήσεις πουθενά. Είναι παντελώς άχρηστο αν σκεφτείς ότι μέσα σε τρεις ώρες έχει περπατήσει το νησί απ’ άκρη σ’ άκρη.
Μόλις φτάσεις δεν θα εντοπίσεις περισσότερους από μερικές δεκάδες μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι ζουν από τις επιχειρήσεις τους στο νησί: Τα παραδοσιακά τους ταβερνάκια, τα ενοικιαζόμενα και τα καφενεία. Αν δεν έχεις πιει ελληνικό καφέ με αυτή τη θέα, δεν φαντάζεσαι τι χάνεις.
Τι θα φας
Τι άλλο από φρέσκο ψάρι; Τηγανιτά καλαμαράκια ή ξυδάτο χταποδάκι; Εκεί τα πράγματα είναι απλά. Πίνεις το ουζάκι σου και απολαμβάνεις τους πεντανόστιμους ψαρομεζέδες που μυρίζουν καλοκαίρι και παράδοση.
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αφήσεις τους σερβιτόρους να γεμίσουν το τραπέζι σου με τα καλούδια της ημέρας. Ξέρουν πάντα τι είναι αυτό που αξίζει να φτάσει στο πιάτο μας.
Πού θα μείνεις
Οι επιλογές δεν είναι πολλές, καλύπτουν όμως όλα τα γούστα. Υπάρχουν διαθέσιμοι ξενώνες αλλά και μερικές σουίτες – μη φανταστείς υπερπαραγωγή, αλλά σαφώς πιο grande από το ενοικιαζόμενα δωμάτια που θα βρεις ως επιλογή. Οι λάτρεις της περιπέτειας πάντως, επιλέγουν κάτι άλλο. Κάτι πολύ διαφορετικό.
Εσύ θα έλεγες το «ναι» στη διαμονή στο Μοναστήρι της Παναγιάς Ευαγγελίστριας, στην κορυφή του λόφου του νησιού;
Μιλάμε για έναν μεγαλοπρεπή ναό που ξεκίνησε να οικοδομείται από τους πειρατές το 1825, μετά την εύρεση της περίφημης Εικόνας της Παναγιάς στη ρίζα κάποιου δέντρου. Ολοκληρώθηκε το 1837. Εκεί έζησαν 5.000 «αριστερές» γυναίκες που εξορίστηκαν λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Όσο περίεργο κι αν σου ακούγεται, όσοι επιλέγουν να μείνουν σε κάποιο από τα 100 κελιά της Ιερής Μονής, απολαμβάνοντας τη μαγευτική θέα, την απομόνωση, το φρέσκο πρωινό στην πλακόστρωτη αυλή και την απόλυτη ηρεμία, το συστήνουν ανεπιφύλακτα.
Και το καλύτερο; Ένα ζευγάρι μένει εκεί με λιγότερα από 15 ευρώ την ημέρα.
Και το μπάνιο;
Όπως είπαμε, θα χορτάσεις θάλασσα. Οι παραλίες είναι ελάχιστες, σε γεμίζουν, όμως, και με το παραπάνω.
Οι ντόπιοι αναφέρονται σε αυτές ως Αφέτκα, Αγία Σοφία και Πράσινη Άμμος, όλες κοντά η ία στην άλλη. Άγριες, με τυρκουάζ νερά και καθαρές όσο θα δυσκολευτείς να πιστέψεις, θα σε κάνουν να μην αποφασίζεις να τις εγκαταλείψεις.
Αν δεν είναι αυτό νησί για ζευγάρια, τότε ποιο;
Μεταξύ μας, πάντως, και μόνος σου να πας μια χαρά θα περάσεις. Ποιος δεν χρειάζεται λίγη απομόνωση πού και πού;
